Ի. ԱՌԱՋՆՈՐԴՈՒԹԻՒՆ ԱՄԵՆԱՐՈՒԵՍՏ ԽՐԱՏՈՒՑ ՀԱՆԳԱՄԱՆՔ ԳԻՏՈՒԹԵԱՆ ԵՒ ԻՄԱՍՏԻՑ

Որպիսի՛ գոհութիւն եւ օրհնութիւն եւ փառս տալ արժան է Ամենակալ Տէրութեանն ամենառատ բարերարութեանն՝ որ ո՛չ թողու ի խնամակալ սիրոյն Իւրոյ, այլ յանձանձէ եւ աղբիւրաբար բաշխէ զշնորհս՝ յարարածս Իւր:
Նախ զի իշխան կացոյց եւ տէր ի վերայ երկրի՝ որ ընդ իշխանութեամբն են վերնոցն, զի ծանիցո՛ւք զՆորա խնամս արարչական սիրոյն: Եւ աշակերտեալք Նորա՛ պատուիրանին՝ կատարեսցուք զարդարութիւնսն ամենայն, եւ առցուք զհատուցումն բարի՝ ի ժամանակի այցելութեանն, եւ ըստ օրինակի՝ անապականութեան վարուցն հետեւող լինել:

Որպէս ի սկզբանէ՝ նախաստեղծին կեանքն յարդարեցան ի Տեառնէ անմեղութեամբ, զսոյն սուրբ սէ՛րն հաստատեալ ի մեզ: Որպէս եւ Քրիստոս սիրեա՛ց զմեզ՝ եւ զԱնձն Իւր մատոյց պատարագ699699. Եփ․ Ե2։ ի հոտ անուշից, որ բարկացուցա՛ք զԱրարիչն՝ զի ո՛չ պահեցաք զպատուիրանս Նորա: Զխնամս սիրոյն Իւրոյ՝ ո՛չ որպէս առ երախտաւորս եցոյց, այլ յապախտաւորս՝ որպէս Աստուծոյ վայել է:
Զի զբարիսն զոր եցոյց մեզ Ատուած՝ ո՛չ ըստ մերում արժանանաւորութեան. այլ յաղթեալ յարարչական սուրբ եւ անբիծ սիրոյն՝ դարձաւ յողորմութիւն: Զի եւ ո՛չ իսկ փոխարէնս խնդրէ ի մէնջ փոխանակ երախտեացն՝ այլ կամի զի կեցցուք արդարասէր, եւ ժառանգո՛րդք լիցուք երկնից արքայութեանն:
Զի Նա՛ է յոյս եւ կեանք մեր՝ եւ աղբիւր բարեաց:

Զի ո՛չ խնդրէ աղբիւր՝ ջուր, եւ ո՛չ՝ արեգակն լոյս. այսպէս եւ Աստուած՝ տուող է բարեաց եւ ո՛չ առող ինչ, յաղագս մեծի բարերարութեանն Իւրոյ՝ եւ անկարօտ լիութեանն: .
Այլ որ առ միմեանս լինին երախտիք՝ զայն Ի՛ւր համարի, եւ Ինքն առնէ զփոխարէնս՝ յերկրի եւ յերկինս, որ կան եւ մնան:

Զի միմեանց բարի առնել՝ փոխարէնս ի Նմանէ՛ առաքին, երեւելիք՝ եւ աներեւոյթք702702. Մատթ․ ԻԵ 40։: Զի որպէս արիւնն Աբէլի առ Աստուած բողոքեաց որ սպանաւ ի Կայենէ՝ եւ պատժեցա՛ւ ի Տեառնէ Կայէն703703. Ծննդ․ Դ 10։:

Սոյնպէս բարի բողոք՝ զԱստուած ի բարի խնամս շարժէ բարեգործաց: Զի որք ո՛չ խնդրեն զվրէժս ի զրկողաց՝ Ի՛նքն առնու վրէժս ըստ արդար դատաստանին704704. Ա․ Թես․ Դ 6։: Զի ըստ արժանեացն է հատուցումն՝ առ բարեգործսն եւ առ չարսն:
Եւ Աստուծոյ նմանել այս է, որ ապերախտին երախտաւոր լինի զկորուսեալսն խնդրելով, զգտեալսն պահել՝ իւրով աշխատութեամբ եւ ջանիւ:
Նմանել Որդւոյն Աստուծոյ՝ որ ետ զԱնձն Իւր ի մահ վասն մեր, եւ կամաւոր չարչարանօք ազատեաց զմեզ ի ծառայութենէ մեղաց, եւ ի վայելումն բարեաց կենաց:
Եւ աւետեա՛ց զմեզ հրաւիրեաց, եւ Հոգւոյն Սրբոյ ընդունելութեա՛ն արժանի արար, եւ զԱմենակալ Հօրն զանհամեմատ զերանութիւնսն խոստացաւ՝ զի միասնական Երրորդութեա՛նն միշտ հանցուք զօրհնութիւնս, որ հանապազ ի բաց ունի զդրունս փրկութեան կենաց՝ հաւատացելոց, եւ ապաւէն ամենեցուն՝ որ կարդան առ Նա:
Եւ աշակերտեալ առաջնորդական Բանին՝ գործակից լինել բարերար կամացն. եւ խորհել զբարին՝ եւ առնել. եւ լնուլ զհաճոյս Արարչին՝ ի խնամս մերձաւորաց եւ հեռաւորաց, զի զփոխարէնսն առցեն զբարեացն՝ ըստ անմեղութեան, սուրբ սիրովն:

Եւ ի նոյնս յառաջանալ ի լաւսն, եւ պատերազմել ընդդէմ մեղացն՝ առաքինութեան հանդիսիւք:

Եւ ի բոլոր սրտէ ապաւինեալք ի խնամս մարդսիրութեանն՝ եւ խլե՛լ զամենայն բոյսս անօրէնութեան ի մտաց եւ ի զգայութեանց, հանդերձ ամենայն աղտեղի եւ չար ախտիւք: Եւ ի բաց բառնալ զհպարտութիւն ի միջոյ՝ զագահութիւն, զխորամանկութիւն, զբարկութիւն, զոխակալութիւն, զնենգութիւն, զստութիւն, զերդմնահարութիւն, զնախանձ, զորովայնամոլութիւն արբշռաց:

Զայսոսիկ վնասակարութիւնս եւ որ սոցին նման են դժնդակութիւնք մեղաց՝ սպառնալեօք յաւիտենական տանջանացն արտաքս հանել, եւ տնկել զբարեացն տունկսն ի միտս եւ ի վարս՝ հանդերձ յարմարական առաքինութեամբքն:
Եւ անարատ սրբութեամբ եւ ճշմարիտ հաւատով խրախուսեալք յԱստուած յուսով՝ աւետեացն խոստմամբք զազատութիւն առհաւատչեայ աստ առեալ, եւ հրաւիրեալ ի պատրաստեալ արքայութիւնն երկնից՝ ի յոյսն կենդանեաց, ի բարութիւնսն անվախճան երանութեանցն՝ որ ոչ մտօ՛ք իմանալի է, եւ ոչ բանի՛ւ ճառելի՝ որ անդէն երանութիւնքն:

Զի որպէս մանկունք՝ որ յորովայնի մարցն լինին յապաժոյժ եւ ի խաւարի թաղեալ, եւ ո՛չ գիտեն զերկրիս վայելչութիւն, զարեգական պայծառութիւն, եւ զլուսնի եւ զաստեղաց եւ զժամուց եւ զամսոց շրջագայութիւն, եւ զբուսոց եւ զտնկոց պտղաբերութիւն՝ ի վայելս կենդանեաց, եւ որ այլ եւս անասնոց նախիրք եւ գազանաց եւ թռչնոց՝ որ ի կերակուր, եւ որք ի հնազանդութիւն են անկեալ՝ որք որդւոց մարդկան ի ցամաքի, եւ որք ի ջուրս են ղուղակք՝ որ պատրաստեալ որոգայթիւք ըմբռնին յորսողաց. եւ որ այլ եւս իցեն վայելչութիւնք եւ պայծառութիւնք հանդերձից եւ ոսկւոյ եւ արծաթոյ եւ ականց պատուականաց՝ որ ի զարդ մարդկան գործեցան, եւ ի փառս թագաւորաց՝ յորս ուրախանան աշխարհասէրք:

Արդ, որպէս ո՛չ գիտել մանկանցն զայս կեանս՝ եւ ո՛չ նման է յորովայնի կենացն. սոյնպէս եւ ո՛չ մեզ իմանալ զհանդերձեալ կեանսն, եւ ո՛չ համեմատի այս լոյս եւ կեանք՝ առ այնր կեանք եւ լուսաւորութիւն փառաց Ամենազօր Տէրութեանն, զոր ակն ո՛չ ետես, եւ ունկն ո՛չ լուաւ, եւ ի սիրտ մարդոյ ո՛չ անկաւ՝ զոր պատրաստեաց Աստուած սիրելեաց Իւրոց, զանվախճան երանութիւնսն՝ ի Քրիստոս Յիսուս:
Նա եւ ո՛չ որ յաշխարհիս են նեղութիւնք եւ վիշտք եւ չարչարանք եւ տանջանք հրով եւ ջրով՝ որպէս Սոդոմայն եւ ջրհեղեղին, ո՛չ համեմատ են անշէջ հրոյն եւ յաւիտենական տանջանացն՝ որ պատրաստեալ է ամբարշտաց եւ մեղաւորաց:
Զի Աստուած զմիտս եւ զզգայարանս գործի կենաց ստեղծեալ՝ ամենիմաստ կենօք ի սրբութիւն, ի ճշմարտութիւն՝ յամենայն բարեգործութիւնս:
Եւ շահիւք բարեացն լցուսցէ զանձն իւր եւ զայլս՝ եւ ուրախ արասցէ զՏէրն, զի ի բերանոյն քարոզեսցի ճշմարտութիւն հաւատոց եւ անբիծ վարուց:

Զի արթուն եւ զուարթուն պահեսցէ զինքն եւ զամենեսին՝ զհաւանեալսն յողջախոհութիւն. Եւ ահիւ եւ սուրբ սիրով կայ ի հնազանդութիւն հոգեւոր օրինացն՝ որ ատել տայ զչարն եւ սիրել զբարին, որ քաղցր եւ անոյշ բարեօք լի է:

Եւ գովիչք եւ գովութիւնքն ի վեր ելանեն առ Աստուած՝ եւ պատրաստեն զերանութիւնսն արքայութեան երկնից:

Զի հաճոյեցան Աստուծոյ՝ ի նեղութեան եւ յանդորրու. եւ անքակ մնացին ի սիրոյ Նորա՝ ճշմարտեալ հաւատով, խաղաղասէր եւ բարեսէր առ ամենեսեան՝ մեկնեալ յամենայն իրաց չարեաց, յերեւելեաց եւ յաներեւութից սխալանաց:

Զի «Ես եմ՝ ասէ707707. Ես․ ԿԱ 8 – Անթ․։, Աստուած՝ որ ատեմ զանիրաւութիւն եւ սիրեմ զարդարութիւնս»:

Եւ ի յայսմ՝ երեւին սիրելիք Աստուծոյ եւ ընտանիք հաւատոց. զի զնոյն սէր ունիցիմք՝ առ սրբութիւն եւ արդարութիւնսն ամենայն միշտ, եւ դարձեալ զատելութիւն՝ առ զազիր ցանկութիւնս եւ առ ամենայն մեղս: Զի գրեալ է՝ ասէ708708. Սաղմ․ ՃԺԸ 113։, «Զմեղս ատեցի եւ անարգեցի՝ եւ զօրէնս Քո՛ սիրեցի»:

Զի այնպիսիքն են բերան Աստուծոյ՝ որ դարմանօք կենդանարար խրատով(ւ)ն լի է, եւ որպէս յաղբերէ բղխէ զկենացն խրատս: Զի ամենայն որ կարդասցէ զանուն Տեառն՝ կեցցէ, որ զյոյսն յարդարէ ի Քրիստոս Յիսուս:

Իսկ որ ապիրատս՝ խօսին առ ի կորուստ բազմաց, խորամանկութեան, այլանդակութեան, պատրանաց եւ պէսպէս վնասակարութեանց՝ որ վրիպեցուցանեն զտգէտս ի ճշմարտութեան աւանդիցն, տայցեն վրէժս վասն կորստեան անիրաւելոցն՝ ըստ արդար դատաւորութեանն Աստուծոյ, որ ժառանգորդ լինին անշէջ հրոյն եւ յաւիտենից տանջանացն:
Եւ աչքն որ ճշմարտութեան զտեսութիւն ունին առաջնորդութեամբ իմանալեօքն՝ անվրէպ զգուշանալ ի վնասակարացն ամենայն անդամոցն, անարատ եւ սուրբ եւ անբիծ զտեսութիւնն հրահանգեալ յԱստուած:

Զի ճրագ մարմնոյ՝ ակն, ասէ Տէրն709709. Մատթ․ Զ 22։: Զի որոյ աչքն լուսաւոր են՝ ամենայն մարմինն լուսաւոր եղիցի, որ չունի՛ մասն խաւարի զմեղացն իրս՝ այլ լուսաւորեալ կացցէ ի լոյսն Աստուծոյ:

Ապա եթէ խաւարեալ է ի նշողիցն լուսոյն՝ ի ցանկական աղտեղութիւնս, եւ յամենայն աշխարհասէր պատրանս երեւելելեացս ամենաչար՝ որ շլացուցանէ ի ճշմարիտ տեսութենէ, եւ ի մեղացն՝ որպէս բիժ զակամբ եկեալ, ո՛չ թողացուցանել տայ տեսանել զպատշաճն, այլ զխաւար չարին:
Նոքա են որ ժառանգորդ լինին արտաքին խաւարին՝ ուր լալ աչաց եւ կուրութիւն յանշէջ հուր գեհենին: Զի երկաքանչիւրոցն է հատուցումն. ճշմարտասէր տեսողացն՝ եւ ցանկասէր վատթարատեսացն:

Եւ լսելիք՝ որ բացին զդրունս ունկնդրութեան ճշմարիտ քարոզութեան, եւ ընդունակ արարին կենդանարար Բանին զմիտս եւ զգայարանս, ամենայն հաւատոց եւ ամենայն ճշմարտութեան Աստուծոյ պատուիրանին յերեւելիս եւ յաներեւոյթս՝ ընդ նոյն լսելիս մտանեն բարբառք աւետեացն. «Եկայք մտէ՛ք՝ ասէ715715. Մատթ․ ԻԵ 23։, յուրախութիւն Տեառն, եւ վայելեցէք զբարիսն զանճառս եւ անվախճան՝ որ ի սակաւով(ւ)դ հաւատարիմ երեւեցայք յերկրի»:

Իսկ որ խնուն զականջսն առ ճշմարտութիւն Աւետարանին, եւ մուտ առնեն կորստեան բարբառոյ եւ ամենապատիր վնասակարաց, եւ առնեն զմիտս բոյնս իժից եւ քարբից՝ զի մի՛ առցեն զկենաց դեղ զգայութեանցն ի Դեղատուէ Աստուածային Բանիցն716716. Սաղմ․ ԾԷ 5։, լսելոց են զբօթ եւ զգոյժ ահաւոր՝ սպառնալեօք ի Տեառնէ717717. Մատթ․ ԻԵ 41։. «Երթայք յինէն անիծեալք՝ ի հուրն յաւիտենից, որ պատրաստեալ է սատանայի եւ հրեշտակաց նորա՝ յաւուրն դատաստանի»:

Եւ հոտոտելիք հոտոցն են զգայութիւնք՝ որք որոշեն զանոյշ սրբոցն հոգւոցն զհոտ, բուրման շնորհացն՝ որ սրբեալ են յամենայն գարշութեանց ախտից մարմնականաց: Ըստ Առաքելոյ718718. Բ, ․ Կորն․ Բ 15։՝«Հոտ անոյշ եմք Քրիստոսի՝ ի մէջ փրկելոցն. եւ ի մէջ կորուսելոցն՝ ոմանց հոտ ի մահուանէ ի մահ, եւ ոմանց՝ ի կենդանութենէ ի կենդանութիւն. եւ առ այս ով իցէ բաւական»՝ որք որոշեն զլաւն ի վատթարէն, զհաւատոցն եւ զվարուցն ամբծութիւն՝ որք վայելեն յանոյշ բարիսն:

Իսկ որ զհոտս անսրբութեան զամբարշտութեան բուրեն՝ յորոշումն եւ զաշխարհական ցանկութեանց, որ լին է ժահահոտութեամբ եւ անառակ եւ անխտիր շարժմամբք, հրաժարեալ ի շնորհալից հոտոցն՝ առնելոց են այնպիսիքն զհոտ ժահից հարուածոցն անքուն որդանցն եւ կիզման հրոյն. եւ գրաւին ի ներքս յապաժոյժ տանջանսն՝ ի հաշումն եւ ի մաշումն հոգւոց եւ մարմնոց:

Եւ ձեռք ի խնամս տեսչութեան գործաւորութեան՝ առ ի պտղաբերութիւն յարդարեսցին միշտ. եւ գլորելոյն եւ կարօտելոյն օգնական եւ ձեռնտու լինել՝ ըստ ամենայն պիտոյից. եւ ի գործ Աստուծոյ ո՛չ դանդաղանօք՝ զի զանձին պէտս ինչ իրաց եւ զմերձաւորաց եւ զհեռաւորաց ստուգապէս ներգործեսցէ, ըստ շնորհելոյ նմա ի Տեառնէ աջողութիւն: Այսպիսի ձեռք առնելոց են ի Տեառնէ զվճիռ ազատութեան, զմուրհակն որդէգրութեան, զպսակն անապական՝ որ փառօք եւ պարծանօք յօրինեալ է ի ձեռաց Աստուծոյ:

Իսկ ձեռք՝ որ ըստ աղտեղի ցանկութեանց ի յամօթոյսն շարամերձեալ ինքեան, եւ կամ գործակցաց ախտասիրաց՝ եւ դարձեալ որ գողանան, որ տանջեն եւ նեղեն եւ սպանանեն՝ այն ձեռք կապին հրեղէն կապանօք, եւ մատնին անվախճան տանջանացն անշէջ հրոյն՝ եւ ջնջին ի կենդանի գրոյն տախտակացն Քրիստոսի:
Եւ ոտք՝ որ եղեն երիվարք շինութեան եւ խաղաղութեան սուրբ վարուց եւ ճշմարիտ քարոզութեան՝ առ ամենայն օգուտս հոգեւորս ի հեռաւորս եւ ի մերձաւորս, ի հաճութիւն կամաց Տէրութեանն, եւ արհամարհեցին զաշխատութիւնս ոտից՝ առ հանդէս վերին կոչմանն, այն ոտք ելանեն ի դրունս կենաց՝ եւ մտանեն յօթեւանս ուրախութեան հարսանեաց զարդուն վայելչութեան, ընդ աջմէ մեծութեան՝ յանանց ուրախութիւնսն:
Իսկ որ զարտուղեցան ոտք յարդարութեան ճանապարհէն, եւ զրահետ եղեալ մոլորեցան ի չար անդր՝ ի վնասակարսն ընթանալով յանսրբութիւն, յաւազակութիւն, յապիրատութիւն, ի ստահակութիւն՝ անիրաւ յամենայն ճանապարհս գնալ, որ տանի ի կորուստն յաւիտենից: Այնպիսի ոտք մեկնեալ ի կենաց անտի՝ առաքին ի վիհս դժոխաց, որ ո՛չ իցէ վախճան, եւ կամ հանումն ի կապանաց՝ տանջանացն լուծանել:
Եւ իմաստք խելացն՝ որ բնակեալ է յղիղն որ ի գլուխն է, որ է ի վերայ ամենայն անդամոցն պսակ, եւ զգայութեանցն գործարան, շարժմանցն առաջնորդ, եւ տեսուչ եւ վարդապետ, եւ հրամանատար ամենայն անդամոցն՝ որ զթիւրեալ անդամսն ուղղէ, զվրիպեալսն հաստատէ, զանգէտսն իմաստնացուցանէ, զկարօտեալսն լցուցանէ, ամենայն հնարիւք զգիւտս փրկութեան անձինն ստանայ՝ եւ այլոց: Եւ լինի տուն գանձուց հոգեւոր իմաստից՝ մերձաւորաց եւ հեռաւորաց ըստ շնորհելոյն նմա ի Հոգւոյն Սրբոյ:

Որ աղբիւրն է ամենայն բարեաց եւ իմաստից՝ ուստի ծագէ լոյս գիտութեան, եւ զամենայն մարմինս լուսաւորէ ըստ Քրիստոսի աւետարանութեանն՝ սուրբ եւ բարի հանագամանացն:

Եւ լնու զամենայն անդամս երանութեամբք՝ ըստ ճշմարտութեան բարերար կամացն, եւ առնու զթագ արքայութեանն՝ որ ի Քրիստոս։

Իսկ խելք՝ որ մոլորեցան ի ճշմարտութեան իմաստիցն, եւ անկան ի ցանկութիւնս ախտից, եւ յամենայն վնասս անիրաւութեան անխնայ մեղացն, եւ փոխանակ կենաց՝ մահու պատճառք եղեն անձանց եւ բազմաց, եւ նոքա կրեն սաստի՛կ պատուհաս:

«Կորիցեն՝ ասէ723723. Եսայ․ ԾԷ 20։, մեղաւորք՝ յերկրէ ի դժոխսն՝ եւ ամբարիշտք ո՛չ եւս գտցեն զհանգիստ՝ ի չարաչար տանջանսն»:
Զի այս է՝ որք ի վտանգս անկանին չար. կորուստ է նոցա՝ ե՛ւ մութ, ե՛ւ խաւար՝ ի չարաչար եւ դառն տանջանացն, եւ զլոյս ո՛չ տեսանեն, եւ ո՛չ զայլ ոք՝ ի մխիթարութիւն առ տանջանսն:
Իմանալի է եւ զսիրտն՝ որ ընդունարան է հոգւոյն շարժմանց:

«Զսիրտ սուրբ հաստատեա՛ յիս՝ Աստուած, եւ զհոգի ուղիղ՝ յանձին նորոգելով»724724. Սաղմ․ ԾԱ 10 (Ծ 12)։. որ խնդութեամբ յուսոյն՝ վերաստեղծու ի զգաստութիւն առաքինասէր վարուց, եւ շարժէ զամենայն անդամսն՝ ի վատթարացն ի լաւագոյնսն. բարի խորհրդով առհաւատչեայ յուսովն առնուլ զազատութեանն զկտակ՝ եւ մտանել ի ժառանգութիւն արքայութեանն երկնից:
Իսկ որ ի սրտէն բղխէ զգունդս չարութեան՝ որպէս ասաց Տէրն, զամենայն դժնդակաց զելսն ի սրտէն՝ զշնութիւն, զամբարտաւանութիւն, զբարկութիւն եւ զայլ ամենայն չարիսն, նոքա ելանե՛ն ի խնամոց բարերարին՝ ի խաւարն արտաքին, եւ ի կորուստն յաւիտենից՝ զոր ո՛չ բաւեմ ասել զայնքան աղէտս տանջանացն:

Է իմանալ եւ ի փորին սրբութիւն ըստ ամենայնի, որով ներքին մարդն նորոգի օր ըստ օրէ՝ որպէս ասաց Առաքեալ725725. Բ․ Կոր․ Դ 16։:
Զի առ ժամայն թեթեւ նեղութեամբք՝ զյաճախութիւն բարեացն գործէ յանձինս, ի ցաւս եւ ի հարուածս փորոտեացն մի ըստ միոջէ՝ որք զանուանսն ունին. լեարդ եւ թոք, եւ փայծաղն եւ աղիք եւ երիկամունք այնպէս տնօրինեալ՝ որպէս ի սկզբանն էին առանց սխալանաց:
Եւ ամենայնիւ մեղուցեալ երեւելի մարմնով եւ աներեւոյթ հոգւով՝ եւ ամենայն փորոտեօքն դարձեալ՝ լինել բարի խորհրդոց ընդունարան:

Զի ամօթոյ անդամքն առաւել եւս բարկեշտութիւն ունիցին՝ ասէ Առաքեալ727727. Ա․ Կորն․ ԺԲ 29։, այսինքն զանարատ սրբութիւն, եւ զամբիծ մաքրութիւն՝ ի հոսմանցն մեռուցանելով զնա ճգնաւորական պարկեշտութեամբ, եւ զհուր ցանկութեանն՝ հրով Հոգւոյն եւ շնորհալից արտասուօք շիջուցանել:
Զի ամենայն անդամօք եւ փորոտեօք եւ հոգւով ի կամակար մտաց պարտաւորեալք՝ եւ արդարացա՛ք ի ձեռն լուսաւոր աւազանին, եւ վերստին ծննդեամբն՝ շնորհօքն Քրիստոսի, որ ազատեաց զմեզ ի մահուանէ մեղաց՝ յազատութիւն նորոգման Իւրոյ: Զգեցաւ զնոյն մարմին եւ զհոգի եւ խառնեաց ընդ Աստուածութիւն Իւր՝ յաղագս անբաւ սիրոյն Իւրոյ: Եւ զամենայն կիրս մարդկայինս կրեաց՝ բաց ի մեղաց:

Եւ զմեզ յորդորէ հայել յելս գնացից Նորա՝ եւ նմանող լինել ճշմարտութեան սուրբ վարուցն մարմնաւորաց: Զի եթէ կցորդեսցուք չարչարանացն՝ եւ փառա՛ցն հաղորդեսցուք ի սիրոյ Նորա728728. Եբր․ ԺԲ (Հռոմ․ Ը 17 – Անթ․)։:

Եւ պատուիրան առաք սիրել զՆա՝ որպէս եւ Նայն սիրեաց զմեզ, եւ ետ զԱնձն Իւր՝ փրկանս ընդ ամենեցուն729729. Յով․ ԺԵ 12։:

Զի յայս երկու պատուիրանս՝ օրէնք եւ մարգարէք կախեալ կան ասէ Տէրն730730. Մատթ․ ԻԲ 40 (37-40 – Անթ․)։. «Սիրե՛լն զԱստուած՝ եւ սիրել զընկերն»:
Զի որ սիրէ զԱստուած՝ հեռի է յամենայն անիրաւութենէ յերեւելեաց եւ յաներեւութից, եւ մերձ՝ յամենայն արդարութիւն եւ ի սրբութիւն: Զի իշխանութիւն առեալ Աստուածային սիրոյն՝ խափանէ զանիրաւ սէրս որ գերեն զմիտս եւ զգայարանս: Նմանապէս եւ որ զընկերն սիրէ՝ նմանութեամբ Քրիստոսի սուրբ սիրոյն, որ եհեղ ի մարդիկ առատապէս:

Զնոյն սէր՝ ասէ Առաքեալ731731. Փիլիպ․ Բ 2։, յանձին ունել՝ համաշունչք եւ միախորհուրդք առ հաճոյս Աստուծոյ:
Փախչե՛լ յանձնասիրութենէ պարտեաց, եւ խոնարհութեամբ առաւել համարել զընկերս՝ քան զանձինս:
Զի հոգեւոր եւ սուրբ սիրով առ Աստուած եւ առ ընկերս ճշմարտեալք՝ երկնայնոցն լիցուք ժառանգորդք:

Որ զսերմն բարի սերմանեաց Քրիստոս, եւ թշնամին արդարութեան սատանայ՝ զորոմն անիրաւութեան, զոր Քրիստոս հրամայէ խլել ի ժամանակի՝ եւ նիւթ հրոյ արկանել: Եւ զբարի սերմանսն աճեցուցանել՝ որ բերէ պտուղ զհարիւրաւորսն. եւ որ ըստ իւրաքանչիւրոցն է սերմն՝ առաւել կամ պակաս սերմանեալ732732. Մատթ․ ԺԳ 8։:

Եւ սատանայ ի սկզբանն ո՛չ թշնամի արարաւ՝ այլ յանձնիշխան կամացն եղեւ հակառակ բարւոյ. զի ըստ եբրայեցւոց բառիցն՝ հակառակ թարգմանի: Որպէս եւ զՊետրոսէ լսեմք՝ ի Տեառնէ ասէ733733. Մատթ․ ԺԶ 23։. «Երթ յետս Իմ՝ սատանա՛յ. զի ո՛չ խորհիս զԱստուածոյսն՝ այլ զմարդկան»: Որ անգէտ էր փրկական չարչարանացն՝ եւ հակառակէր: Արգելուլ եւ ամենայն որ բարւոյ կայ՝ սատանայ անուանի:
Զի ամենայն արարածք՝ ի Բարերարէն բարի ստեղծան. եւ ի կամակա՛ր մտացն եղեն չարք ի հրեշտակաց եւ ի մարդկանէ՝ ամբարիշտ դեւք: Զի զսատանայ՝ անձնհաճ հպարտութի՛ւնն իւր ընկեաց ի փառաց: Նմանապէս եւ զմարդիկ որ զնոյնն ախտացան ի սատանայի խաբմանց՝ զԱստուածութեանն զպատիւ խոստանայր, զի աստուածամա՛րտ լիցին իբրեւ զինքն:
Եւ Գաբրիէլ հրեշտակապետ՝ էր այլ, աւետաւոր լինի առ կոյսն՝ զուրախ լեր բեր կրեալն աւետարանելով, եւ ազգի մարդկան զփրկութիւն: Որ ի ձեռն մարմնանալոյ Որդւոյն Աստուծոյ՝ որով ազատեցան տիեզերք ի յանցուածոցն, որ ի սատանայէ պարտեցան եւ զմահ ստացան: Զոր Քրիստոս կենդանացոյց՝ եւ արար հաշտութիւն Արարչին ընդ արարածս, եւ հրաւիրեաց զհաւատացեալս յԱմենասուրբ Երրորդութիւնն՝ առաքինասէր վարուք յերկնից արքայութիւնն:

Զոր եւ դեւքն խոստովանէին734734. Մատթ․ Ը 29։ Որդի Աստուծոյ՝ եւ զիւրեանց զպատիժս. «Գիտեմք զՔեզ ով Ես, Որդի՛ Աստուծոյ. որ եկիր յաշխարհ՝ եւ յառաջ քան զժամանակն տանջես մեզ»:
Զի եթէ չար էր բնութեամբ եւ սուտ՝ զիա՞րդ կարէր ասել արդար զեղեալսն, եւ զլինելոցն՝ դեւքն: Զի չի՛ք ոք եղեալ բնութեամբ չար՝ այլ ի կամաց եւ ի գործոց իւրո՛ց առնու զանուն ճշմարտիւ, եւ ըստ չա՛ր կամաց՝ ունի զհատուցումն:
Վասն այսորիկ, որք ուսուցանեն զչարն եւ որք ուսանին՝ առնուն զհատուցումն յանշէջ հուրն:

Որ հրապուրէ եւ ուսուցանէ զչար՝ սատանայ է. եւ որ ո՛չ հրապուրին եւ ուսանին զչար՝ մարդիկ: Զի գողն եւ գողակիցն ի միում պատժի են. եւ որ այլ եւս չարագործաց հաղորդակիցք իցեն՝ ընդ նոսին տայցեն վրէժս735735. Հռ․ Ա 32։: Զի «Երթիցեն՝ ասէ Տէրն736736. Մատթ․ ԻԵ 41։, մեղաւորքն ի հուրն յաւիտենից՝ զոր պատրաստեալ է սատանայի եւ հրեշտակաց նորա», որ հրապուրիչք են:

Իսկ զԱւետարանին գործակիցսն՝ զքահանայսն սուրբս եւ զպաշօնեայս եկեղեցւոյ, որ սրբութեանց են սպասաւոր հրեշտակային կարգաւորութեամբ՝ ո՛չ վարկպարազի համարեսցուք, այլ որպէս յԱստուծոյ կարգեալ՝ ի փրկութիւն հաւատացեալ ժողովրդեանն Աստուծոյ:

Զի զառաջնորդս եկեղեցւոյ՝ ի տեղի Առաքելոցն կարգեաց քարոզս, եւ ասաց738738. Մատթ․ Ժ 40, Ղուկ․ Ժ 16։. եթէ «Որ զձեզ ընդունի՝ Զիս ընդունի. եւ որ զձեզ անարգէ՝ Զիս անարգէ». եւ դարձեալ ասէ739739. Մատթ․ ԺԸ 18։. «Զոր կապիցէք յերկրի՝ եղիցի կապեալ յերկինս. եւ զոր արձակիցէք յերկրի՝ արձակեալ յերկինս»:
Զի իշխանութիւն որ յԱստուծոյ է՝ զօրութիւն ունի մեղաց թողութեան, եւ ախտաժետաց առողջութեան, եւ դիւաց հանումն ի մարդկանէ:
Զի զոր Աստուած կարգէ՝ զգործս Աստուծոյ գործէ շնօրհօքն Քրիստոսի: Եւ երախտիք որ ի նոցանէ յառաջագայի՝ պարգեւք են, որ զյուսահատսն ի յոյս կենդանի ածէ, եւ զփրկութիւն աւետարանէ զմահապարտս եւ զամենայն յանցաւորս, խոստովանութեամբ յապաշխարութիւն ածէ ստոյգ եւ ճշմարիտ վարդապետութեամբ՝ ըստ հոգեւոր օրինացն եւ ըստ Աւետարանին փրկանաց, ի փառս եւ ի գովութիւն Ամենասուրբ Երրորդութեանն:

«Զի հրեշտակ Տեառն Ամենակալի է՝ ասէ մարգարէն740740. Սաղ․ Բ 7։, եւ ի բերանոյ նորա օրէնս հայցեն»: Զի որ սուրբք են առաջնորդք Բանին, եւ ուսմամբ աշակերտեն ի ճշմարիտն՝ նոքա առցեն զերանութեանն զփառս, եւ զպսակ ընդ սուրբ հրեշտակապետս եւ ընդ ամենայն սուրբս՝ յԱմենակալ Տէրութենէն:
Եւ ընտ(դ)րութիւնք են հրեշտակաց եւ մարդկան՝ յերկինս եւ յերկրի: Արդ հրեշտակապետք եւ հերշտակք, առաջնորդք սուրբք եւ ամենայն ընտ(դ)րեալք՝ են(ւ) սիրելիք Աստուծոյ:
Արդ ի վերին զօրացն որոշեալ ի հրեշտակապետացն հակառակ բարւոյ՝ սատանայ անուանեցաւ. եւ զօրքն իւր դեւք՝ հաւանեալք կամաց նորա եւ ապստամբեալք ի ճշմարիտ կարգաց:
Սոյնպէս եւ աստ մարդիկ՝ թիւրեալ ի հերձուածս կորստեան, եւ ի վարս անօրէնութեան բազում ժողովրդովք՝ որք եւ առաջնորդք կոչեցան, եւ հպարտացեալ զարտուղի անկան՝ եւ բազմա՛ց եղեն պատճառք կորստեան, որսացեալք ի սատանայէ ի նորա կամսն, ըստ ամենայն վնասուց:

Զի ճշմարտութեան վերակացուք՝ Առաքեալք եւ մարգարէք, եւ քահանայք սուրբք՝ միաբանեալ են ընդ սուրբ զօրս երկնաւորաց, ի լուսաւորութիւն վերնոց եւ ներքնոց741741. Բ․ Տիմ․ Բ 26։:

Եւ ապստամբեալք ի մերոց, եւ ամբարշտեալք ի Բանէն՝ որ աշակերտեցաք զճշմարտութիւնն, օտարացան եւ յե՛տս կացին՝ որպէս քուրմք եւ կախարդք եւ այլ եւս չարք:
Զի բարի են գործք եւ արարածք Աստուծոյ. եւ անիրաւքն՝ նմանապէս յանձնիշխան կամաց եղեն չարք դեւք եւ մարդիկ:
Որպէս տաճար՝ բարութեամբք է թագաւորի, սոյնպէս բանտ(դ)ք՝ բանտ(դ)ակալօք: Բարի մասն ուրախութեանն եւ ամենագեղ զարդունք՝ մտերմացն եւ բարեխորհ բարեգործացն է: Իսկ գանն եւ խրատն եւ զանազան տանջանքն՝ անիրաւաց եւ պղծոց է, որ անխտի՛ր են յամբարշտութեան:

Զի բանդ ասի դժոխքն՝ որ զպոռնիկս եւ զկախարդս եւ զսպանողս եւ զամենայն անիրաւս ի տանջանսն ըմբռնէ, որք արհամարհեցին զԲանն Տեառն՝ եւ ո՛չ պահեցին զարդարութիւն:
Ապա եթէ իշխանութիւն դժոխացն սատանայի է՝ յայտ է եթէ վրէժխնդիր Աստուծոյ է, ըստ արդար օրինացն՝ սատանայ: Այլ մի՛ լիցի այսպէս իմանալ՝ զի եւ դժոխք ի Տեառնէ վասն նորա՛ պատրաստեցաւ եւ նորա արբանեկա՛ցն, եւ ո՛չ վասն մարդկան: Այլ որք ախորժեն զնոյն խորհել եւ գործել զչար՝ ընդ նոսա՛ պարտաւորեալ տանջին զանմահ մահն:

Զօրէնսն Աստուծոյ եւ զիրաւունսն՝ երեւելի արարածովքս իմացեալ տեսանի743743. Հռ․ Ա 20։: Զի անձրեւք պիտանիք եւ շայեկան ցօղք՝ զխնամոցն Աստուծո՛յ բացայայտեն առ պէտս արարածոց: Իսկ որոտմունք եւ կարկուտք եւ հրացանութիւնք՝ գուշակեն մեզ զահեղ բարկութիւնն, զսպառնալիս ամբարշտաց եւ մեղաւորաց՝ զոր յայտնելոց է ի վախճանի:
Զի եւ ջրհեղեղն համաշխարհական՝ վասն անսրբոցն եւ պղծոցն ի Տեառնէ, անօրինա՛ց լինի ի ջնջումն՝ ի յերկնէ եւ ի յերկրէ պատուհասեալ. եւ զարդարսն պահէ ընդ ամենախնամ ողորմութեանն Իւրոյ՝ ի ձեռն տապանին, եւ զայլ եւս շնչաւորս թողլով՝ աշխարհի սերմանս:
Եւ զՍոդոմայեցիսն սատակեաց հրով եւ ծծմբով՝ զի հրով ցանկութեամբն եւ զազիր գիջութեամբն ապականեալք էին. եւ զարդարն զՂովտ ապրեցոյց ի դառն հարուածոց սատակման՝ որ հող եւ ջուր եւ քար եւ տունկք եւ բոյսք բնակչօքն հանդերձ տոչորեալ հրդեհեցան:

Եւ այսոքիւք ցուցեալ եղեւ ամբարշտացն եւ մեղաւորացն սաստկագոյն սատակումն յԱրդար Դատաւորէն Աստուծոյ՝ եւ փրկութիւն արդարոց ի խնամակալ սիրոյն

Եւ այժմ տեսանի ի Սոդոմ եւ ի Գոմոր՝ բարկութեան Աստուծոյ պատիժք ի հող եւ ի ջուր եւ ի քար եւ ի տունկս: Զի տեսեալ զայնոսիկ արհաւիրսն՝ այժմ եւ երկիցեն ի բարկութենէն որ գալոցն է, որք զմեղս իւրեանց՝ որպէս Սոդոմայեցւոցն, պատմեցին եւ յայտ արարին, ասէ մարգարէն747747. Ես․ Գ 9։:

Նա եւ այլ եւս գայցեն այժմ յաղագս մեղաց՝ սով եւ սուր եւ գերութիւն եւ տարաժամ մահք, եւ պէսպէս ցաւք եւ հիւանդութիւնք եւ վտանգք՝ առ ի խրատ եւ յանդիմանութիւն, զի զղջասցին եւ ապրեսցին ի բարկութենէն՝ որ գալոցն է յերկնից:
Արդ յամօթ լիցին՝ որ զսատանայ ասեն խրատտու պատուհասիցն տեառն տէր, եւ ո՛չ զԱմենակալն Աստուած:
Զի յումմէ օրինադրութիւնն է՝ Նորա եւ հրաման պատուհասից եւ ողորմութեան, ըստ Իւր խորին իմաստութեանն եւ մատակարարութեանն:
Զի բովք է ամենայն մտաց՝ որ զմտերմացն հանդէսս յայտնէ իւրեանց սիրովն եւ երկիւղիւն, վկայութեամբ բարերար երախտեացն՝ ի բարերար կամացն յարդարեալ:
Զի Աստուած միշտ ցուցանէ զսուրբ սիրոյն Իւրոյ զերախտիսն, զտեսչութիւն շնորհաց Իւրոց՝ առ հնազանդս եւ ողջախոհս. զի որպէս որդւոց մտերմաց՝ ժառանգութիւն եւ կեանս պատրաստեաց ամենայն բարեօք:

Իսկ որ ցուցանեն զարհամարհութիւն առ օրէնսն, եւ զանհնազանդութիւն առ կամս Նորա, եւ գնան խոտորնակս եւ անխտիր յաղտեղի իրս եւ յամենայն դժնդակութիւնս մեղաց՝ վասյն այսորիկ, ասէ՝ գայ բարկութիւնն Աստուծոյ ի վերայ որդւոցն անհաւանութեան։ Ասէ Առաքեալ748748. Եփ․ Ե 6։, զի ցուցցէ զԻւրոյ արդար իրաւունսն արդարոց եւ մեղաւորաց, արդար դատաստանն յերկրի եւ ի հանդերձեալսն՝ որ կան եւ մնան երանութիւնք եւ տանջանք:

Եւ առ այնոսիկ ասէ Տէր՝ մարգաէիւն. «Մխիթարեցէք՝ ասէ749749. Ես․ Խ 2։, քահանայք՝ զժողովուրդ Իմ, զի լի՛ եղեւ տառապանօք. թողեա՛լ լիցին դմա մեղք իւր. զի ընկալաւ ի ձեռանէ Տեառն՝ կրկի՛ն զհատուցումն մեղաց իւրոց»:
Զի հարուածք որ գան յաշխարհ՝ վասն մեղաց է իմանալ, զի զղջացեալ զգաստասցին՝ եւ դարձցին յապաշխարութիւն փրկութեան:

Զի հարուածք դարձելոցն՝ ի թողութիւն մեղաց լինի, պատուհասիւքն ի վերայ եկելոցն ի Տեառնէ: Զի «Ես եմ՝ ասէ751751. Բ․ Օր․ ԼԲ 39։, Տէր՝ որ սպանանեմ եւ կեցուցանեմ, հարկանեմ եւ բժշկեմ. եւ ո՛չ ոք իցէ՝ որ հանիցէ զձեզ ի ձեռաց Իմոց»:
Զի զամենայն ակնկալութիւն՝ արարածոց դարձուսցէ ի ճշմարիտ կենդանի յոյսն, զի մի՛ մոլորեսցին զկնի սուտ կարծեաց եւ պատիր խաբեբայ բանից այլանդակաց եւ աղանդաւորաց՝ այլ զԱստուածայնոցն իմացեալք ի ճշմարտութեան աւանդիցն Սուրբ Գրոց, եւ յուղիղ հանգամանաց որոշեալ յամենայն սնոտի կարծեաց՝ ի մշտնջենաւոր երանութիւնսն վերացուսցուք զմիտս հանապազ:
Վասն այսորիկ, միտք եւ զգայութիւնք յիշխանական կամաց լի են ամենայն շահիւք իմաստութեանն՝ առաջնորդեալ յառաքինասէր վարս յերեւելիս եւ յաներեւոյթս:

Զի Նովաւ կեամք եւ շարժիմք, եւ Նովաւ յառաջիկայսս ի բարիսն ընթանամք միշտ՝ յաղագս աւետեացն եւ անսուտ խոստմանցն752752. Գործք․ ԺԷ 28։:

Զի Նա՛ է Արարիչ մեր՝ եւ մեք արարածք Նորա. զի մեք կարդասցուք զՆա Հայր մեր՝ առնելով զկամս Նորա. եւ «Նա ասասցէ որդիք Իմ էք՝ եւ Ես ընկալայց զձեզ սիրով. այլ եւ եղեց ձեզ Աստուած՝ եւ դուք եղիջիք Ինձ ժողովուրդ», ասէ Տէր Ամենակալ753753. Բ․ Կորնթ․ Զ 18։:

Եւ զի ասէ մարգարէիւն754754. Սաղմ․ ԼԳ 12։. «Եկայք որդիք Իմ եւ լուարուք ինձ՝ եւ զերկիւղ Տեառն ուսուցից ձեզ»:
Եւ ետ մեզ Որդին Աստուծոյ՝ Հայր կոչել զբնութեան Հօրն Իւրոյ եւ զԱստուած մեր:

Եւ ո՛չ համարեցաւ զմեզ անարգս՝ հաղորդս առնել եղբայրութեանն, եւ ժառանգորդս Իւր արքայութեանն: Եւ Հայր՝ ի վերուստ ասէ զսիրելութիւն Որդւոյ, եւ առնել զկամս Նորա եւ զամենայն՝ որ ինչ ի Հօրէ ասացաւ: Եւ վասն Հոգւոյն ասէ755755. Յովհ․ ԺԶ 13։. Նա եկեալ ուսուսցէ ձեզ զամենայն կամս Հօր եւ Որդւոյ՝ ի փրկութիւն: Զի ի Հօրէ եւ յՈրդւոյ եւ ի Հոգւոյն Սրբոյ ազատեալք՝ առցեն շնորհս, եւ կատարեսցեն զառաքինութիւնս:

Բայց զարմանալ արժան է՝ զի անուանք Արարչին յարարածս խոնարհեցան, Հօր՝ առ հարս, եւ Որդւոյ՝ առ որդիս, եւ Հոգւոյն Սրբոյ՝ առ հոգիս մարդկան:
Զի այսու իմասցուք զառաւելեալսն ի մեզ սուրբ սիրոյն Իւրոյ զնախախնամութիւնն:

Ապա եթէ զայսքան երախտեաց եւ առաւելեալս ի մեզ սուրբ սիրոյն զանց արասցուք՝ մի՞ թէ անիրաւ ինչ էած որ ածէ զբարկութիւն Իւր ի վերայ այնոցիկ, որ զբարերարութեանն զսէր արհամարհանօք արհամարհեն, եւ թողուն ի մտաց զյիշումն առատ պարգեւացն եւ սուրբ սիրոյն՝ զոր եհեղ ի մեզ առատաբար759759. Տիտ․ Գ 6։:

Եւ որպէս ի ձեռն Մովսէսի՝ առնն Աստուծոյ, այս է դատաստանն. որ ապականէ բռնաւոր այր զկին տկար՝ յո՛չ կամաց անզօր եղեալ ի նորա զօրութենէն, այրն մեռցի՝ եւ կինն կեցցէ, ըստ արդար դատաստանին760760. Բ․ Օր․ ԻԲ 25-26։:
Նոյնպէս է իմանալ մեզ զսատանայի՝ զակամայ ի մեզ զսխալանս իրաց ինչ խորհրդոց, եւ կամ շարժմանց անդամոց:

Զի ասէ մարգարէիւն՝ Տէրն. «Անձն հօր՝ Իմ է, եւ անձն որդւոյ՝ Իմ է. եւ անձն որ մեղիցէ՝ նոյն եւ մեռցի: Զի կամա՛ց է մեղանչել՝ անձինն»: Եւ դարձեալ ասէ ցարդարն761761. Եզեկ․ ԺԸ 4։. «Կելով կեցցէ՝ որ զարդարութեան զհետ երթիցէ. եւ մեռանելով մեռանիցի՝ որ զհետ անօրէնութեան երթիցէ»: Զի արդար է Տէր, եւ ուղիղ են դատաստանք Նորա՝ ի վերայ արդարոց եւ մեղաւորաց:
Եւ անձնիշխան կամօք՝ կարող եմք զԱստուած ի բարի կամս դարձուցանել ի ձեռն բարի գործոց. եւ դարձեալ ի պատուհաս՝ ըստ չար գործոց: Զի ի մեր կամս է վայելել ի բարիսն՝ եւ կամ արտաքսել:

Զի ո՛չ կամի զմահ մեղաւորին՝ որպէս զդառնալ նորա ի չար ճանապարհէն եւ կեալ ապաշխարութեամբ762762. Եզեկ․ ԺԸ 23։:

«Զի ողորմած եմ Ես՝ ասէ Տէր763763. Եր․ Գ 12։, եւ ո՛չ պահեմ ոխս՝ դարձուցելոցն յուղղութիւնս»: Զի որում արժան է գթալ կամ ողորմել կամ ներել՝ ո՛չ անտես առնէ. այլ որպէս մարդասէր բժիշկ՝ բժշկէ զներքին եւ զարտաքին անդամսն, եւ զանբժշկելին ի բաց կտրէ՝ որ յայլսն զվնասն չառնիցեն:

Զի որք ո՛չ դառնան յապականեալ վարուց՝ յուշ լիցի նոցա ջրհեղեղին կորուստ, եւ Սոդոմայկեցւոց հրով տոչորումն եւ սատակումն՝ որ աստ դատեցան եւ անդ դատելոց են, ըստ Բանին Տեառն՝ որ յԱւետարանսն764764. Ղուկ․ ԺԷ 26։:
Իսկ որ զղջանան եւ դառնան յապաշխարութիւն՝ նմանեն Նինուէացւոցն. զի զսպառնալեաց բարկութիւնն, եւ զեկեալ պատիժս ի Տեառնէ՝ ըստ մարգարէութեան Յովհաննու, յողորմութի՛ւն դարձուցանեն՝ եւ այցելութիւն Տեառն կանխէ՛ առ նոսա, եւ ընդունին զխնամս սուրբ սիրոյն:

Իսկ որ խստացուցանեն զսիրտս իւրեանց նմանութեամբ փարաւոնի՝ զսոյն հարուածս կրեսցեն, որ ո՛չ լուան Մովսէսի եւ Ահարոնի՝ զառ ի յԱստուծոյ պատուիրեալս նոցա765765. Ելք․ Ե 2։, որ եւ անդէն սատակեցաւ իւրովքն՝ եւ ժողովուրդն Աստուծոյ ապրեցան766766. Ելք․ ԻԴ 28 (ԺԴ – Անթ․)։:
Զի մի՛ է Աստուած՝ Արարիչ երկնաւորաց եւ երկրաւորաց, եւ յանձնիշխան կամս արարեալ զհրեշտակս եւ զմարդիկ:
Եւ ի նոցանէ ի կամակար մտաց չարք՝ որոշեցան ի հրեշտակաց եւ ի մարդկանէ:
Եւ անմարմնոց եւ մարմնաւորաց սրբոց՝ փառք եւ պսակք պատրաստեալ կան ի Տեառնէ, եւ պատիժս եւ տանջանք եւ դժոխք՝ դիւաց անմարմնոց չարաց, եւ մարմնաւորաց ամբարշտաց եւ պղծոց, ըստ արժանեաց իւրաքանչիւրոցն՝ յԱրդար Դատաւորէն:

Զի ի գործոց չարեա՛ց ունին զանուանս դեւք հանդէպ իւրեանց, եւ մարդիկ չարք, կախարդք եւ պիղծք յառաջ եկեալք ի չար անդր՝ եւ միաբանեալ ընդ չար դեւսն:
Այլ որ կամիցի ի հակառակացն փախչել հրեշտակ լինիլ՝ Աստուածասէր լիցի, եւ զհաճոյս Նորա կատարեսցէ՝ յամենայն սրտէ, եւ յանձնէ, եւ ի զօրութէնէ, եւ զընկերս սուրբ սիրով սիրեսցէ(ել) երեւելեօք եւ աներեւութիւք, ամենայն բարեաց երախտաւոր լիցի(նել) հեռաւորաց եւ մերձաւորաց, սուրբ, անբիծ, անարատ, առողջ, միամիտ, հաւան, հլու, հնազանդ, խաղաղարար, ճշմարիտ լիցի՝ մեկնեալ յամենայն իրաց չարաց. սիրէ՛(ել) զբարի՝ եւ ատէ՛(ել) զչար. եւ ի գործոց բարեաց զբարի՛ անուն առնու(լ)՝ եւ ի փառս լիցի(նել):
Եւ որ ի բարւոյն մեկուսանայ եւ նմանող լինի սատանայի, հակառակ բարւոյ՝ անհնազանդ, մեղսասէր, ցանկասէր, հպարտ, ամբարտաւան, խորամանկ, նենգաւոր, սուտ, բանսարկու, խռովարար, չարասէր եւ ո՛չ բարեսէր, մեկնեալ ի ճշմարտիցն՝ եւ զչա՛ր գործոց զանուն առնու չար, եւ զհատուցումն բարկութեան՝ անմահ տանջանացն:
Զի ըստ արժանեացն են(է)՝ պարգեւք եւ պատուհասք:
Արդ, մտաւորաց եւ բանաւորաց տուեալ զանձնիշխան կամս ի պատիւ եւ ի փառս՝ զի փառաւորեսցե՛ն զԲարեգործն Աստուած, եւ առաքինասէր վարուք՝ յանձնիշխան կամա՛ց յօրինեսցեն անձանց պսակս, հրեշտակային կարգաւորութեամբ. եւ շնորհս ընդունեն(լ) ի Տեառնէ յաղագս հանդիսաւոր եւ սուրբ վարուց՝ առաքելութեան, մարգարէութեան, քահանայութեան:

Զի ճշմարտեալք ըստ ամենայնի՝ առցուք զարքայութիւնն պատրաստեալ:
Զի որպէս Աստուծոյ սեփհական է արքայութիւնն՝ եւ մե՛զ կազմեցաւ սեփհական առնել զարքայութիւնն ի ձեռն ուղիղ հաւատոց եւ ճշմարիտ վարուց, վասն բազում սիրոյն՝ որ սիրեաց զմեզ եւ եցոյց զերախտիսն:

Եւ որոց վարք անսուրբք եւ պղերգ են յառաքինութիւնս, եւ մտախաբք եւ մեղսասէրք՝ նոքա նուազեա՛լ են ի փառացն Աստուծոյ768768. Հռ․ Գ 23։. աղարտին, անարգին, անկանին ի շնորհացն՝ յամօթ եւ ի նախատինս ամենեցուն:
Եւ վասն այսորիկ, Աստուած եւ Տէրն՝ զարքայութիւնն արդարոցն կազմեաց, եւ մեղաւորացն՝ զպատիժս պատուհասից, զի ծանիցե՛ն ամենեքեան զուղիղ դատաստանն՝ արդարք եւ ամբարիշտք:

Եւ մի՛ ոք զարմասցի՝ որ աստ ներէ, «Զի քաղցրութիւնն Աստուծոյ՝ ասէ769769. Հռոմ․ Բ 4 – Անթ․։, զնոսա յապաշխարութիւն ածէ»:
Ապա եթէ ո՛չ զղջասցին՝ առանց ողորմութեա՛ն դատեսցին յաւուրն բարկութեան երեւման:
Եւ տեսցե՛ն մեղաւորք զփառս արդարոց՝ եւ կորացեալ հալեսցի՛ն ի տխրականս եւ յամօթն յաւիտենական: Որ յերկրի՝ մեծ գոյ զինքեանս քան զարդարսն համարեալ, զհպարտութիւն ո՛չ թողացուցանէին տեսանել՝ զի՛նչ արդարքն իցեն, եւ զինչ՝ մեղաւորքն: Բայց զկնի վճարելոյն՝ երեւի՛ արդարոցն փառք, եւ մեղաւորացն՝ ամօթն յաւիտենից:
Եւ այս յայտնի է, զի ո՛չ տոհմից փառաւորութիւն փառաւոր առնի առ Աստուծոյ՝ այլ առաքինութեա՛ն բարետոհմութիւն:

Զի ի Հայս ո՛չ ինչ մեծագոյն եւ ի Պարսս՝ քան զԱրշակունեաց ազգս եւ տոհմս, որ եւ յԱբրահամէ սերեցան աստ, նա եւ յամենայն ազգս թագաւորք երկրի՝ ըստ անսուտ Բանին Տեառն ամենեցուն770770. Ծննդ․ ԺԷ 6։: Այլ եթէ ո՛չ զգաստասցին ի Բարի կրօնս՝ աւելի պատուհաս ընկալցին ի Տեառնէ: Եւ ծառայք նոցա որ հաճոյ եղեն Աստուծոյ՝ թագաւորեալք փառաւորեսցին ի Տեառնէ. եւ նոքա պարտաւորեալք յաղագս մեղաց՝ պատժեսցի՛ն յարդար իրաւանցն:


Եւ թագաւորք եւ իշխանք եւ դատաւորք եթէ արդարախորհք եւ արդարակշիռք ի յիրաւունս Աստուծոյ, եւ արդարադատք ըստ հոգեւոր մասինն եւ ըստ մարմնաւոր, որբոյն եւ այրւոյն տեսուչք եւ ամենայն զրկելոց խնամակալք, եւ ձեռնտու ամենայն վտանկելոց՝ նոքա են հիմո՛ւնք բարեաց, որ հաստատեալ ունին զաշխարհ հնարագիտութեամբ իւրեանց՝ ի խնամս սիրոյ ամենեցուն Արարչին:
Որով աշխարհի բարին յառաջանայ՝ ի գովեստ փառաց շնորհացն Աստուծոյ, եւ ի գովութիւն ամենազօր տէրութեանն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն սրբոյ, որում պատիւ, իշխանութիւն եւ փառք վայել են՝ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս. ամէն:

 

Ճառ Ի.Ծ-108108. Ճառ «Ի» - «իմաստութեան կամ ներուժի մասին»:

Առաջնորդութիւն՝ Ամենարուեստ Խրատներով.

Գիտութեան Եւ Իմաստների Հանգամանքները

Ինչպիսի գոհութեան, օրհնութեան եւ փառքի արժանի է ամենառատ բարերարութիւնը Ամենակալ Տէրութեան՝ որ չի թողնում իր արարածներին առանց իր խնամակալ սիրոյն, այլեւ նրանց լուսապսակն է կարգաւորում՝ եւ աղբիւրաբար շնորհներ է բաշխում նրանց:

Որովհետեւ նախ իշխան ու տէր է կարգել երկրի վրայ նրանց՝ որոնք ենթարկուել են վերինների իշխանութեան, որպէսզի ճանաչեն Նրա արարչական սիրուց բխող խնամքները: Որպէսզի աշակերտելով Նրա պատուիրանին՝ կատարեն բոլոր արդարութիւնները, եւ իրենց յաջորդ այցելութեան ժամանակ700700. “Իրենց յաջորդ մարմնաւորման կամ վերամարմնաւորման ժամանակ»։ առնեն բարի հատուցումը, եւ Տիրոջ օրինակով՝ անապականութեան վարքերին հետեւող լինեն:

Քանի որ սկզբից նախաստեղծի701701. Ադամի։ կեանքը Տիրոջ կողմից յարդարուել է անմեղութեամբ՝ այդպէս էլ մեր մէջ հաստատուել է նոյն սուրբ սէրը: Ինչպէս եւ Քրիստոսն է մեզ սիրել ու Իր անձը մատուցել է պատարագ699՝ որպէս մեզ անուշացնող հոտ, որովհետեւ բարկացրել ենք Արարչին՝ չպահելով Նրա պատուիրանները: Նա Իր սիրոյ խնամքները ցոյց է տուել ո՛չ թէ երախտաւորներին՝ այլ ապախտաւորներին, ինչպէս վայել է Աստծուն:

Քանզի Աստուած ո՛չ թէ մեր արժանաւորութան համար է մեզ ցոյց տուել Իր բարիքները՝ այլ Իր արարչական սուրբ եւ անբիծ սիրուց յաղթահարուելով մեր կողմ է դարձել ողորմելու համար: Դրա համար էլ Նա մեզանից փոխհատուցում չի՛ խնդրում Իր երախտիքների դիմաց՝ այլ կամենում է որ արդարասէր ապրենք եւ ժառանգորդ դառնանք Իր երկնային արքայութեան:

Որովհետեւ Նա՛ է մեր յոյսն ու կեանքը՝ եւ աղբիւրը բարիքների:

Ինչպէս որ աղբիւրը ջուր չի խնդրում, եւ արեգակը լոյս՝ այդպէս էլ Աստուած տուո’ղն է բարիքների եւ ո՛չ թէ մի բան առնողը, որովհետեւ Նա մեծ բարերար է՝ եւ կարօտ չի՛ լիանալու:

Բայց երբ իրար երախտիքներ ենք մատուցում՝ Նա համարում է թէ Իրեն ենք մատուցել, եւ Ինքն էլ դրանց փոխարէն է հատուցում երկրի վրայ եւ երկնքում՝ որպէսզի ապրենք ու մնանք:

Քանզի իրար բարիքներ անողներին՝ Աստուած երեւելի եւ աներեւոյթ700700. “Իրենց յաջորդ մարմնաւորման կամ վերամարմնաւորման ժամանակ»։ բարիքներ է ուղարկում: Ինչպէս երբ Կայենի ձեռքով սպաննուած Աբէլի արիւնը բողոքել է Աստծուն՝ Կայենը պատժուել է Տիրոջ կողմից701701. Ադամի։:

Սոյնպէս եւ բարի բողոքները Աստծուն շարժում են բարի խնամքներ տածելու բարեգործներին: Քանզի երբ վրէժ չեն պահանջում զրկողներից՝ Աստուած Ինքն է լուծում վրէժը, ըստ Իր արդար դատաստանին704704. Ա․ Թես․ Դ 6։: Քանի որ ըստ արժանիքների է հատուցումը՝ թէ՛ բարեգործներին եւ թէ՛ չարերին:

Աստծուն նմանուելը այսպէս է լինում. ապերախտին պէտք է երախտաւոր լինել՝ կորսուածները գտնելու համար, եւ գտնուածներին պահել սեփական աշխատանքով ու ջանքով:

Պէտք է նմանուել Աստուծոյ Որդուն՝ որն Իր անձը մահուան է յանձնել մեզ համար, եւ Իր կամաւոր չարչարանքներով՝ մեզ ազատել է մեղքերին ծառայելուց, որպէսզի վայելենք բարիների կեանք:

Եւ մեզ հրաւիրել է աւետիսներին, արժանացրել է Սուրբ Հոգու ընդունելութեան՝ եւ խոստացել է Ամենակալ Հօր անհամեմատելի երանութիւնները, որպէսզի մեր օրհնութիւնները բարձրացնենք միշտ միասնական Երրորդութեան՝ որի կենաց փրկութեան դռները միշտ բաց է պահել հաւատացեալների առաջ, եւ որ ապաւէնն է բոլոր նրանց՝ որոնք Նրան են դիմում:

Եւ աշակերտելով Տիրոջ առաջնորդական Բանին՝ պէտք է գործակից լինենք Նրա բարերար կամքին, խորհենք բարին՝ եւ կատարենք այն, նաեւ աւելացնենք Արարչին հաճելիները՝ խնամելու համար մերձաւորներին ու հեռաւորներին, որպէսզի փոխարէնը Տիրոջ սուրբ սիրոյ բարիքներից առնենք՝ իւրաքնաչիւրն ըստ իր անմեղութեան:

Եւ այդ նոյն բարիքներով դէպի լաւերն առաջանանք՝ ու առաքինութեան գործերով պատերազմենք մեղքերի դէմ:

Եւ ամբողջ սրտով ապաւինելով Տիրոջ մարդասիրութեան խնամքներին՝ խլենք մեր մտքից ու զգայութիւններից անօրէնութեան բոյսերը, բոլոր աղտեղի եւ չար ախտերով հանդերձ: Եւ ազատուենք հպարտութիւնից, ագահութիւնից, խորամանկութիւնից, բարկութիւնից, ոխակալութիւնից, նենգութիւնից, սուտից, երդմնահարութիւնից, նախանձից, եւ արբշիռների որովայնամոլութիւնից:

Եւ արտաքսենք այս վնասակարներն ու սրանց նմանող մեղքերի դժնդակութիւնները յաւիտենական տանջանքների սպառնալիքներով՝ եւ առաքինութեամբ զրահաւորուելով տնկենք Տիրոջ բարի տունկերը մեր մտքում եւ վարքերում:

Եւ անարատ սրբութեամբ եւ ճշմարիտ հաւատքով խրախուսուածներս յոյս դնելով Աստուծոյ վրայ՝ այս կեանքում առնենք առհաւատչեայ ազատութիւնը, ըստ աւետիսների խոստումներին. նաեւ հրաւիրուենք երկնքում պատրաստուած արքայութեան՝ կենդանի յոյս-իմացականութեան անվախճան բարիքների երանութիւններին, որոնք մտքով չեն պատկերացւում, ոչ էլ խօսքով են նկարագրւում՝ որովհետեւ անդէնական երանութիւններ են:

Ինչպէս որ մանուկները մօր որովայնում ապաժոյժ են705705. Տհաս են։ լինում ու թաղուած խաւարում՝ եւ չեն իմանում երկրի վայելչութիւնը, արեգակի պայծառութիւնը, լուսնի, աստղերի, ժամերի ու ամիսների շրջագայութիւնը, կենդանիների, անասունների նախիրների, գազանների ու թռչունների վայելքին ծառայող բոյսերի ու տնկիների պտղաբերութիւնը՝ եւ չեն իմանում թէ սրանցից ոմանք կերակուր են լինում մարդկանց որդիներին, ոմանք էլ նրանց հնազանդութեան տակ են ընկնում ցամաքի վրայ կամ ջրի մէջ՝ ինչպէս ղուղակները706706. Լողակաւորները։, որոնք պատրաստուած որոգայթներով են բռնւում որսացողներից. չեն իմանում նաեւ վայելչութիւններն ու պայծառութիւնները հանդերձների, ոսկու, արծաթի, պատուական ակերի՝ որոնք որպէս զարդ են գործւում մարդկանց համար, նաեւ թագաւորների փառաւորութեան համար՝ որոնցով ուրախանում են աշխարհասէրները:

Արդ, ինչպէս որ մանուկները չգիտեն այս կեանքը՝ որ նման չէ որովայնի կեանքին, այդպէս էլ մեզ իմանալի չէ հանդերձեալ կեանքը: Նաեւ այստեղի լոյսն ու կեանքը համեմատելի չեն Ամենազօր Տէրութեան այնտեղի կեանքի ու փառերի լուսաւորութեան հետ՝ որոնց նմանը ոչ աչքն է տեսել, ոչ ականջն է լսել, ոչ էլ մարդկային սրտով են ընկալելի: Եւ այդ անվախճան երանութիւնները Աստուած պատրաստել է Իր սիրելիների համար՝ Յիսուս Քրիստոսի իմաստութեամբ եղողների համար:

Նաեւ աշխարհի նեղութիւնները, վիշտերը, հրով ու ջրով չարչարանքներն ու տանջանքները՝ ինչպէս Սոդոմինն ու ջրհեղեղինը, համեմատելի ու նման չեն անշէջ հրի յաւիտենական տանջանքներին՝ որոնք պատրաստուել են ամբարիշտների ու մեղաւորների համար:

Քանզի Աստուած միտքն ու զգայարաններն ստեղծել է իբրեւ ապրելու գործիքներ՝ որպէսզի ամենիմաստ կեանքով հասնենք սրբութեան ու ճշմարտութեան, եւ անենք ամեն տեսակ բարեգործութիւններ:

Որպէսզի անձն իր շահած բարիքներով լիացնի ինքն իրեն ու ուրիշներին՝ եւ Տիրոջն ուրախացնի իր բերանով քարոզելով հաւատքի եւ անբիծ վարքերի ճշմարտութիւնը:

Որպէսզի արթուն եւ զուարթուն պահի իր անձն ու բոլորին՝ որոնք հաւանութիւն են տուել ողջախողութեան գնալու: Որպէսզի ահով ու սուրբ սիրով հնազանդ մնայ հոգեւոր օրէնքներին՝ որոնք ատել են տալիս չարը, ու սիրել են տալի բարին՝ որը լիքն է քաղցր եւ անուշ բարիքներով:

Որպէսզի Տիրոջ գովողներն իրենց գովասանքներով վեր բարձրանան Աստուծոյ մօտ՝ ու պատրաստեն երկնքի արքայութեան երանութիւնները710710. Անգլերէնով կը լինի earnings: :

Որովհետեւ հաճելի են դարձել Աստծուն՝ նեղութեան թէ անդորրի մէջ. անքակտելի են մնացել Նրա սիրուց՝ ճշմարտուելով հաւատքով ու լինելով խաղաղասէր ու բարեսէր բոլորի հանդէպ. եւ հեռու են մնացել բոլոր չար իրողութիւններից՝ երեւելի թէ աներեւոյթ սխալներից:

Քանզի «Ես եմ՝ ասում է707707. Ես․ ԿԱ 8 – Անթ․։, Աստուածն՝ որ ատում է անիրաւութիւնն ու սիրում է արդարութիւնը»:

Եւ այս խօսքով յայտնի են լինում Աստուծոյ սիրելիներն ու հաւատքի ընտանիները՝ որովհետեւ միշտ նոյն սէրն են ունենում սրբութեան ու բոլոր արդարութիւնների հանդէպ, եւ նոյն ատելութիւնը՝ զազիր ցանկութիւնների եւ բոլոր մեղքերի հանդէպ: Քանզի գրուած է՝ասում է708708. Սաղմ․ ՃԺԸ 113։, «Մեղքերն ատեցի ու անարգեցի՝ եւ Քո օրէնքները սիրեցի»:

Այսպիսիները լինում են Աստուծոյ բերանը՝ որը լի է կենդանարար խրատների դարմաններով, եւ ինչպէս աղբիւր՝ կենաց խրատներ է բխեցնում: Քանզի ովքեր Տիրոջ անունն711711. Ամբողջութիւնը։ են կարդումԾ-109109. «Տիրոջ անունը կարդան». - «Կարդասցէ»-ն բովանդակում է «card-ը ասել», այլապէս «գրուածը ասել, բացայայտել»: Իսկ «անուն» նշանակում է «ամբողջութիւն»: Ուստի նախադասութեան իմաստն է՝ «Տիրոջ ամբողջ ասածները կարդան, բացայայտեն»: ՝ փրկւում են, որովհետեւ իրենց յոյս-իմացականութիւնը Յիսուս Քրիստոսի իմաստութեամբ է յարդարւում:

Իսկ ովքեր լինում են ապիրատներ712712. Երկնային-Աստուածային իրողութիւններից կտրուած են։՝ շատերին կորստեան մատնելու հանար խօսում են խորամանկութեան, այլանդակութեան, խաբկանքների եւ զանազան վնասակար նիւթերի մասին՝ որպէսզի տգէտներին վրիպեցնեն ճշմարտութեան աւանդներից, եւ վրէժ լուծեն անիրաւներին կորուստի մատնելու Աստուծոյ արդար դատաւորութիւնից713713. Վճռից։՝ որով ժառանգորդ են դասուել անշէջ հրի յաւիտենական տանջանքներին:

Եւ այն աչքերը՝ որոնք զգայարանների առաջնորդութեամբ ճշմարտութիւնը տեսնելու ունակութիւն ունեն, անվրէպ բոլոր անդամներին զգուշացնում են վնասել ցանկացողների մասին՝ Աստուծոյ հրահանգով ունենալով անարատ, սուրբ եւ անբիծ տեսողութիւն:

Քանզի մարմնի ճրագը աչքն է՝ ասում է Տէրը713713. Վճռից։: Ով որ լուսաւոր աչքեր է ունենում՝ նրա ամբողջ մարմինն է լուսաւոր լինում, որովհետեւ չի ունենում մեղքերի խաւարի իրեղէն մասնիկներ714714. Աղի կուտակումներ։՝ այլ Աստուծոյ լոյսով է լուսաւորուած լինում:

Բայց եթէ աչքերը խաւարում են լոյսի նշոյլների դիմաց՝ դա լինում է ցանկութեան աղտեղութիւններից, եւ բոլոր աշխարհասէր ամենաչար երեւոյթների պատրանքներից՝ որոնք շլացնում են աչքերը ճշմարիտը ցոյց տալու փոխարէն, եւ տեսողութիւնը մեղքերի բիժով ծածկելով՝ չեն թողնում տեսնել պատշաճը, այլ՝ խաւարը չարի:

Այդպիսիները ժառանգորդ են լինում արտաքին խաւարի՝ ուր աչքերի լացն ու կուրութիւնն է սպառնում գեհենի անշէջ հուրի մէջ: Որովհետեւ իւրաքանչիւրին հատուցում է լինելու՝ թէ՛ ճշմարտասէր տեսողութեամբ եղողներին, եւ թէ՛ ցանկասէր վատթարատեսներին:

Եւ այն ականջները որոնք իրենց դռները բաց են պահում ճշմարիտ քարոզութեան առաջ, եւ ընդունակ են դարձնում իրենց միտքն ու զգայարանները կենդանարար Բանին, հաւատքի ամբողջութեան, եւ Աստուծոյ երեւելի թէ աներեւոյթ պատուիրանի ամբողջ ճշմարտութեան՝ նրանցից մուտք են գործում աւետուած խօսքերը. «Եկէք մտէ՛ք՝ ասում է714714. Աղի կուտակումներ։, մասնակցելու Տիրոջ ուրախութեան՝ եւ վայելեցէ՛ք անճառ ու անվախճան բարիքները, որովհետեւ երկրի վրայ ձեզ տրուած սակաւին իսկ հաւատարիմ եղաք»:

Իսկ ովքեր փակում են իրենց ականջները Աւետարանի ճշմարտութեան առաջ, ու թուլատրում են մուտքը կորստեան խօսքերի եւ ամենապատիր վնասակարների, եւ միտքը դարձնում են իժերի ու քարբերի բոյն՝ որպէսզի Դեղատուից չառնեն զգայութիւնները բուժող դեղն Աստուածային Բանի715715. Մատթ․ ԻԵ 23։, նրանց լսելի է լինում բօթն ու գոյժը՝ Տիրոջ716716. Սաղմ․ ԾԷ 5։ ահաւոր սպառնալիքների. «Անիծուածներ, դատաստանի օրում գնալու էք յաւիտենական հուրին՝ որը պատրաստուել է սատանայի եւ նրա հրեշտակների համար»:

Եւ հոտերի զգայարանն է հոտոտելիքը՝ որը զանազանում է բուրելու շնորհ ունեցող անուշ հոտը սուրբերի հոգիների, որոնք սրբուել են մարմնական ախտերի բոլոր գարշութիւններից: Ըստ Առաքեալի717717. Մատթ․ ԻԵ 41։, «Փրկուելիքների համար՝ անուշ հոտն ենք Քրիստոսի, իսկ կորսուելիքներից ոմանց համար՝ մահից մահ տանող հոտն ենք, ոմանց համար էլ կենդանութիւնից կենդանութեան տանող՝ երբ ունակ են լինում դա ընդունելու», ընտրելու լաւ հաւատքը վատթարից, եւ վարքերից ամբծութիւնը՝ որ վայելեն Տիրոջ անուշ բարիքները:

Իսկ ովքեր իրենց ամբարշտութեան պատճառով բուրում են անսրբութեան հոտ, եւ հրաժարւում են շնորհալից հոտերից՝ ընտրելով աշխարհական ցանկութիւնները, որոնք լի են ժահահոտութեամբ եւ անառակ ու սանձարձակ ձգտումներով՝ նրանք առնելու են անքուն որդերի թունաւոր հարուածների ժահահոտը, հրի կիզման հոտը, եւ ներգրաւուելու են ապաժոյժ տանջանքների մէջ՝ հաշմելով մաշեցնելու համար իրենց հոգիներն ու մարմինները: Եւ ձեռքերը Աստուծոյ տեսչութեան խնամքի գործաւորութեան համար են՝ որոնք միշտ պէտք է յարդարուեն պտղաբերութեան համար, գլորուողին ու կարօտեալին օգնական ու ձեռնտու լինելու համար՝ ըստ բոլոր կարիքների: Եւ պէտք չէ դանդաղին Աստուծոյ գործը անելուց՝ որպէսզի ստուգապէս ներգործեն իրենց անձին, մերձաւորներին ու հեռաւորներին պիտանի իրողութիւնների վրայ՝ ըստ Տիրոջ շնորհած աջողութեան719719. Մտաւոր լիցքին։: Այդպիսի ձեռքերը Տիրոջ վճիռն են ստանալու ազատութեան, եւ որդէգրութեան մուրհակն ու անապական պսակը՝ որը փառք ու պարծանքով է յօրինուել Աստուծոյ կողմից:

Իսկ այն ձեռքերը՝ որոնք կեղտոտ ցանկութիւններից մղուելով շարամերձւում են անձի ամօթանքներին, եւ կամ գործակից են լինում ախտասէրներին՝ գողանալով, տանջելով, նեղելով ու սպաննելով՝ նրանք կապուելու են հրեղէն կապանքներով, մատնուելու են անշէջ հրի անվախճան տանջանքներին՝ եւ ջնջուելու են Քրիստոսի կենդանի խօսքի ցանկից:

Եւ այն ոտքերը՝ որոնք լինում են սուրբ վարքերի շինութեան, խաղաղութեան եւ ճշմարիտ քարոզութեան երիվարներԾ-110110. Երիվարք - երկու վարք՝ պայմանականօրէն դրական ու բացասական: Արականի եւ իգականի միասնական վարքը-գործը, համատեղ ընթացքը: Ըստ մեզ, «երիվար»-ը զոյգ ձիերով կամ նոյնիսկ երեք ձիերով ընթացող կառքի ձիերից մէկն է, եւ դրա համար է վարժեցուել, եւ ոչ թէ մարդ կրելու համար: Սա չէր կարող միայն ձիերին վերաբերուել, այլեւ զոյգերով աշխատող որեւէ կենդանու, ինչպէս եզին, եղջերուին, շանը: ՝ Աստուծոյ Տէրութեան կամքին հաճելի բոլոր հոգեւոր օգնութիւնները հասցնում են հեռաւորներին ու մերձաւորներին, եւ արհամարհելով հոգնութիւնը՝ կատարում են վերին կոչման գործերը, այդ ոտքերը հասնելու են Կենաց դռներին, եւ մտնելու են վայելչութեամբ զարդարուած հարսանեաց ուրախութեան օթեւանից ներս՝ Աստուծոյ մեծութեան աջին, որ վայելեն անանց ուրախութիւնները:

Իսկ արդարութեան ճանապարհից զարտուղած ոտքերը՝ չարից մոլորուելով զինաթափուելու են, ու վնասակարների հետ գնալու են անսրբութեան, աւազակութեան, ապիրատութեան, ստահակութեան, եւ բոլոր անիրաւ ճանապարհներով՝ որոնք տանում են յաւիտենական կորստեան: Այդպիսի ոտքերը երբ կը հեռանան երկրային կեանքից՝ առաքուելու են դժոխքի վիհերին, ուր չկայ վախճան, չկայ ազատում կապանքներից՝ եւ տանջանքների վերացում:

Եւ խելքի իմաստութիւնը720720. Ներուժը։ բնակւում է գլխի ուղեղում՝ որը բոլոր անդամների վերին պսակն է, զգայութիւնների գործարանը, շարժումների առաջնորդը, տեսուչն ու վարդապետը, եւ հրամանատարը բոլոր անդամների՝ որը թիւրուած721721. Ծռուած։ անդամներին ուղղում է, վրիպեալներին722722. Անդամալոյծ եղածները։ հաստատում է, անգէտներին իմաստնացնում է, զօրութեան կարօտ անդամներին լիացնում է, եւ բոլոր հնարներով ստանում է անձի եւ ուրիշների փրկութեան գիւտերը: Նա մերձաւորների ու հեռաւորների համար լինում է հոգեւոր իմաստութիւնների գանձի տուն՝ ըստ Սուրբ Հոգուց իրեն շնորհուածի:

Ուղեղը բոլոր բարիքների եւ իմաստների աղբիւրն է՝ որից ծագում է գիտութեան լոյսը, եւ լուսաւորում է ամբողջ մարմինը՝ սուրբ ու բարի հանգամանքներում, ըստ Քրիստոսի Աւետարանութեան:

Նա բոլոր անդամներին լիացնում է երանութեամբ726726. Earnings: ՝ ըստ Տիրոջ բարերար կամքի ճշմարտութեան, եւ Քրիստոսից ստանում է արքայութեան թագ:

Իսկ այն խելքը որ Տիրոջ ճշմարտութեան իմաստներից մոլորուել է՝ եւ ընկել է ցանկութեան ախտերի եւ անիրաւութեան անխնայ մեղքերի բոլոր վնասների մէջ, եւ կեանքի փոխարէն անձերի ու բազմութեան մահուան պատճառ է դարձել՝ ինքն էլ սաստիկ պատուհասներ է կրելու:

«Մեղաւորները երկրից կորչելու են դժոխք՝ ասում է719719. Մտաւոր լիցքին։, եւ ամբարիշտները այլեւս հանգիստ չեն գտնելու չարաչար տանջանքներից»:

Քանզի այս է լինելու աւարտը չար վտանգների մէջ ընկնողների. նրանցը կորուստն է լինելու, եւ մութն ու խաւարը՝ չարաչար ու դառն տանջանքներով, եւ լոյս չեն տեսնելու նրանք, ոչ էլ որեւէ մէկին՝ որ նրանց մխիթարի տանջանքների մէջ:

Իմանալի է եւ սիրտը՝ որն ընդունարանն է հոգու շարժումների:

«Իմ մէջ հաստատո՛ւն դարձրու սուրբ սիրտը Տէր Աստուած, եւ հոգիս ուղիղ՝ այն նորոգելով անձիս մէջ»721721. Ծռուած։, որպէսզի իմ յոյս-իմացակաութեան խնդութեամբ՝ վերականգնուի զգաստութիւնս առաքինասէր վարքերի հանդէպ, եւ բոլոր անդամներս վատթարից ձգտեն լաւագոյններին՝ որ Տիրոջ առհաւատչեայ յոյս-իմացականութեան բարի խորհրդով առնեն ազատութեան կտակը, եւ կարողանան մտնել երկնքի արքայութեան ժառանգութիւնից ներս:

Ինչպէս Տէրն է ասել, թէ սիրտից են բխում բոլոր դժնդակութիւնները, շնութիւնը, ամբարտաւանութիւնը, բարկութիւնն ու բոլոր այլ չարիքները, եւ ով որ իր սրտից չարութեա՛ն գունդեր է բղխեցնում՝ դուրս է հանուելու բարերարի խնամքներից, որպէսզի յաւիտենապէս կորչի արտաքին խաւարում, ուր այնքա՛ն տանջանքների աղէտներ կան՝ որ անհնար է ներկայացնել:

Պէտք է իմանալ նաեւ փորի սրբութեան մասին ըստ ամենայնի՝ որի միջոցով օր-օրի մարդու ներքինն է նորոգւում, ինչպէս ասել է Առաքեալը726726. Earnings: :

Քանզի փորը բարիքներ է գործում անձից ներս մուծուածներից՝ ժամանակաւոր թեթեւ նեղութիւններով, ցաւերով ու հարուածներով փորոտիքի մի կամ միւս մասում, որոնք անուններ ունեն՝ լեարդ, թոք, փայծաղ, աղիքներ ու երիկամունք՝ որոնք տնօրինուել են այնպէս ինչպէս սկզբում՝ առանց սխալների:

Եւ ամբողջութեամբ մեղանչած անձն իր երեւացող մարմնով, աներեւոյթ հոգուով ու ամբողջ փորոտիքով դարձի գալով՝ լինում է բարի խորհուրդների ընդունարան:

Ամօթի անդամները առաւել եւս բարկեշտութիւն պէտք է ունենան՝ ասում է Առաքեալը727727. Ա․ Կորն․ ԺԲ 29։, այսինքն անարատ սրբութիւն ու ամբիծ մաքրութիւն՝ որպէսզի հոսումները դադարեն ճգնաւորական պարկեշտութեամբ, եւ ցանկութեան հուրը հանգցնեն Սուրբ Հոգու հրով՝ ու շնորհալից արտասուքներով:

Որպէսզի բոլոր անդամներով, փորոտիքով ու հոգուով կամակար564564. Եփես․ Բ 6։ մտքերից մեղանչածները արդար դառնան լուսաւոր աւազանի միջոցով՝ եւ վերածնուեն շնորհներով Քրիստոսի, որն ազատել է մեզ մեղքերից մահանալուց՝ որպէսզի լինենք ազատութեան մէջ, ու նորոգուենք Նրա միջոցով: Նա մեր հանդէպ Իր ունեցած անսահման սիրոյն պատճառով՝ կրել է նոյնպիսի մարմին ու հոգի, որոնք խառնել է Իր Աստուածային էութեան՝ եւ կրել է մարդկային բոլոր կրքերը, բացի մեղքերից:

Եւ մեզ էլ յորդորել է վեր նայել տեսնելու Իր ընթացքի աւարտը՝ որպէսզի օրինակենք Իր մարմնաւոր սուրբ վարքերի ճշմարտութիւնը: Իսկ եթէ կարողանանք կցորդակից էլ լինել Նրա չարչարանքներին՝ նաեւ Նրա սիրոյ միջոցով հաղորդակից լինենք Իր փառքին728728. Եբր․ ԺԲ (Հռոմ․ Ը 17 – Անթ․)։:

Եւ պատուիրան ենք ստացել սիրելու Նրան ինչպէս Նա է սիրել մեզ՝ Իր անձը որպէս փրկանք յանձնելով բոլորիս համար729729. Յով․ ԺԵ 12։:

Քանզի՝ ասում է Տէրը730730. Մատթ․ ԻԲ 40 (37-40 – Անթ․)։, հետեւեալ երկու պատուիրաններից կախում ունեն օրէնքն ու մարգարէութիւնները. «Սիրե՛լ Աստծուն՝ եւ սիրել ընկերոջը»:

Ով որ սիրում է Աստծուն՝ հեռու է մնում բոլոր երեւելի եւ աներեւոյթ անիրաւութիւններից, ու ամբողջութեամբ լինում է արդարութեան ու սրբութեան կողքին: Որովհետեւ իշխանութիւն առնելով Աստուածային սիրուց՝ խափանում է անիրաւ սէրերը, որոնք գերում են միտքն ու զգայարանները: Նաեւ իր ընկերոջն է սիրում նմանութեամբ Քրիստոսի սուրբ սիրոյն՝ որն առատապէս նուիրել է մարդկանց:

Պէտք է նոյն սէրն ունենալ իր անձին մէջ՝ ասում է Առաքեալը731731. Փիլիպ․ Բ 2։, համաշունչ եւ միախորհուրդ Աստուծոյ հաճութեան:

Պէտք է փախչե՛լ մասնատող անձնասիրութիւնից՝ եւ խոնարհութեամբ իր անձից առաւել համարել ընկերոջը:

Քանզի Աստուծոյ եւ ընկերոջ հանդէպ իրենց հոգեւոր ու սուրբ սիրով ճշմարտեալները՝ լինում են երկնայիններին ժառանգորդ:

Որովհետեւ Քրիստոս սերմանել է բարի սերմեր, իսկ արդարութեան թշնամի սատանան՝ անիրաւութեան որոմներ, որոնց համար Քրիստոս մեզ հրամայել է ժամանակին արմատախիլ անել՝ եւ որպէս նիւթ գցել հուրի մէջ, եւ դրանց փոխարէն բարի սերմեր աճեցնել՝ որպէզի պտղաբերեն հարիւրաւորներ, առաւել կամ պակաս՝ ըստ իւրաքանչիւրի սերմանածի732732. Մատթ․ ԺԳ 8։:

Եւ սատանան սկզբից թշնամի չի արարուել՝ այլ իր անձնիշխան կամքով է դարձել բարուն հակառակ: Որովհետեւ ըստ եբրայեցիների լեզուին՝ դա թարգմանւում է «հակառակ»: Ինչպէս Պետրոսից ենք իմանում Տիրոջ խօսքը՝ որն ասում է733733. Մատթ․ ԺԶ 23։. «Ետեւս անցիր սատանայ՝ որովհետեւ չես խորհում Աստուածայինի մասին, այլ՝ մարդկայինի»: Որովհետեւ նա չի հասկացել փրկական չարչարանքներն ու հակառակուել է դրան՝ արգիլելով այն ամենը որ բարի է, ու «սատանայ» է անուանուել:

Քանզի բոլոր արարածներն էլ բարի են ստեղծուել Բարերարի կողմից՝ եւ իրենց կամակար մտքով դարձել են չար հրեշտակներ ու մարդիկ, ամբարիշտ դեւեր: Որովհետեւ անձնահաճ հպարտութիւնն է զրկել սատանային իր փառքից՝ նմանապէս եւ մարդկանց, որոնք խաբէութեամբ սատանայի նոյն ախտով են վարակուել, որովհետեւ աստուածութեան պատիւ է խոստացել նրանց՝ որպէսզի աստուածամարտ դառնան իր նման:

Եւ Գաբրիէլ հրեշտակապետն եղել է այն ԱյլըԾ-111111. Այլ .- Տառացիօրէն՝«Աստուծոյ լուսապսակի լոյսը», որ եբրայերէնում դարձել է «Էլ», իսկ արաբերէնում «ալլ»՝«Ալլահ»-«Աստուած» նշակող բառում: , որն աւետաւոր է դարձել Կոյսին՝ նրան աւետարանելով բերելիքը կրելու737737. Քրիստոսին կրելու։ ուրախ լուրը, նաեւ մարդկանց ազգի փրկութեան լուրը: Դա կատարուել է Աստուծոյ Որդու մարմնանալով, որով իրենց յանցանքներից ազատուել են այն տիեզերականները՝ ովքեր մինչ այդ սատանայից մասնատուելով մահացել են: Քրիստոս նրանց կենդանացրել է՝ եւ Արարչին հաշտեցրել է Իր արարածների հետ, եւ առաքինասէր վարքեր ունեցող հաւատացեալներին հրաւիրել է Ամենասուրբ Երրորդութեան մօտ՝ երկնքի արքայութիւնում:

Դեւերը խոստովանել են Նրա Աստուծոյ Որդի լինելը՝ նաեւ իրենց հասանելիք պատիժները734734. Մատթ․ Ը 29։. «Գիտենք Քեզ, Աստուծոյ Որդի՝ որ աշխարհ ես եկել ու մեզ տանջում ես ժամանակից շուտ»:

Արդարեւ, եթէ դեւերը բնութեամբ չար լինէին ու սուտ՝ ապա ինչո՞ւ էին ասելու արդար իրականութիւնն ու լինելիքը: Քանի չկայ մէկը՝ որ բնութեամբ չար արարուած լինի, այլ իւրաքանչիւրն իր կամքով եւ գործերով է ստանում իր անունը ճշմարտապէս՝ եւ ըստ իր գործած չարիքների էլ ստանալու է հատուցումը:

Դրա համար էլ, ովքեր չարն են ուսուցանում կամ չարն են ուսանում՝ հատուցուելու են անշէջ հուրով:

Ով որ չարով է հրապուրում ու չարն է ուսուցանում՝ սատանայ է: Իսկ ովքեր չե՛ն հրապուրւում եւ ուսանում չարը՝ Մարդ են: Որովհետեւ գողն ու գողակիցը ենթակայ են նոյն պատժին. նաեւ ովքեր չարագործներին են հաղորդակցւում՝ նրանց հետ մատնւում են նոյն վրէժին736736. Մատթ․ ԻԵ 41։: Քանզի «Մեղաւորները՝ ասում է Տէրը737737. Քրիստոսին կրելու։, գնալու են յաւիտենական հուրին՝ որը պատրաստուել է սատանայի եւ նրա հրեշտակների համար», որովհետեւ հրապուրողներ են:

Իսկ հրեշտակային կարգաւորութեամբ սրբութիւններին սպասաւորող Աւետարանի գործակիցներին, սուրբ քահանաներին եւ եկեղեցու պաշտօնեաներին՝ պէտք չէ համարել դատարկապորտներ, այլ որպէս Աստծուց կարգուածներ՝ հաւատացեալ ժողովրդի փրկութեան համար:

Որովհետեւ Տէրը եկեղեցու առաջնորդներին կարգել է Առաքեալներին փոխարինող քարոզիչներ՝ ու ասել738738. Մատթ․ Ժ 40, Ղուկ․ Ժ 16։. «Ով որ ձեզ է ընդունում՝ Ինձ է ընդունում. ով որ անարգում է ձեզ՝ Ինձ է անարգում». եւ դարձեալ ասել է739739. Մատթ․ ԺԸ 18։. «Ում որ կապում էք երկրի վրայ՝ երկնքում կապուած է լինելու. եւ ում որ արձակում էք երկրի վրայ՝ արձակուած է լինելու երկնքում»:

Որովհետեւ Աստծուց տրուած իշխանութիւնը զօրութիւն ունի մեղքերից ազատելու՝ ախտաժետերին742742. Վարակիչներին։ առողջացնելու, եւ դեւերին մարդկանցից դուրս հանելու:

Ովքեր Աստծուց են կարգուած լինում՝ Աստուծոյ գործն են գործում Քրիստոսի շնորհներով: Եւ նրանց աշխատանքի երախտիքները լինում են Աստուծոյ պարգեւները՝ որոնք յուսահատներին կենդանի յոյս-իմացականութիւն են ներշնչում, մահապարտներին ու բոլոր յանցաւորներին փրկութիւն են աւետարանում՝ ստոյգ եւ ճշմարիտ վարդապետութեամբ նրանց մղելով խոստովանութեամբ ապաշխարելու, ըստ հոգեւոր օրէնքների ու փրկութեան Աւետարանի՝ որպէսզի փրկուողները գովեն ու փառաւորեն Ամենասուրբ Երրորդութիւնը:

«Քանզի հրեշտակը Ամենակալ Տիրոջն է՝ ասում է մարգարէն740740. Սաղ․ Բ 7։, եւ նրա բերանից օրէնքներ են հայցում»: Քանզի երբ Բանին առաջնորդողները սուրբ են լինում, եւ ուսմամբ աշակերտած ճշմարիտին՝ նրանք Տէրից ստանում են երանութեան փառերը, որ Ամենակալ Տէրութիւնից էլ ստանան պսակը՝ սուրբ հրեշտակապետերի եւ բոլոր սուրբերի հետ մէկտեղ:

Եւ հրեշտակների ու մարդկանց ընտրութիւն է լինում երկնքում եւ երկրի վրայ: Հետեւաբար հրեշտակապետերը, հրեշտակները, սուրբ առաջնորդներն ու բոլոր ընտրեալները՝ Աստուծոյ սիրելիներն են:

Արդ, վերին զօրքերից բարուն հակառակուողը հեռացուելով հրեշտակապետերի կողմից՝ անուանուել է սատանայ, իսկ նրա կամքն հաւանած ու ճշմարիտ կարգերին դէմ ապստամբած զօրքերը՝ դեւեր:

Սոյնպէս եւ այստեղ մարդիկ, որոնք թեքուելով կորստեան հերձուածների եւ անօրինութեան վարքերի կողմը բազում ժողովուրդով՝ նրանց առաջնորդն են կոչուել, եւ հպարտանալով՝ զարտուղի են ընկել ու շատերի կորստեան պատճառ են դարձել, սատանայից որսացուելով՝ ու նրա կամքով ամեն տեսակ վնասներ հասցնելով:

Դրա համար էլ ճշմարտութեան վերակացուները՝ Առաքեալները, մարգարէներն ու սուրբ քահանաները՝ միաբանուել են երկնաւոր սուրբ զօրքերին, որ լուսաւորեն վերիններին ու ներքիններին741741. Բ․ Տիմ․ Բ 26։:

Իսկ մեր շարքերից ելած ապստամբներն ու Բանի դէմ ամբարշտացողները՝ որոնք աշակերտելով հանդերձ ճշմարտութեան, օտարացել են ու ետ են դարձել՝ լինելու քրմեր, կախարդներ ու այլ չարքեր:

Թէեւ բարի են եղել Աստուծոյ գործերն ու արարածները՝ նմանապէս եւ անիրաւները, որոնք իրենց անձնիշխան կամքով դարձել են չար դեւեր ու չար մարդիկ:

Ինչպէս որ տաճարը թագաւորի բարութիւններով է լինում տաճար՝ այդպէս էլ բանտերը բանտակալներով: Ծ-112112. Բանդք՝բանդակալօք - Թուղթ ու գրով կապող կախարդներն ու դեւերը: Որովհետեւ «բանդ»-ը «կապ» է նշանակում, ինչպէս համապատասխան անգլ. «band»-ը: Մինչդեռ մենք թարգմանել ենք «բանտ» եւ «բանտակալներ»՝ այլապէս «բանտապահներ», ըստ նախադասութեան բովանդակութեան: Բարի մասը ուրախութեան համար է լինում, եւ ամենագեղեցիկ զարդերը՝ մտերիմների ու բարեխորհ բարեգործների համար: Իսկ գանը744744. Գաւազանը։, խրատն ու զանազան տանջանքները անիրաւների ու պիղծերի համար են լինում՝ որովհետեւ սահման չեն դնում իրենց ամբարշտութեան:

Դրա համար բանդ745745. Կապանք։ է համարւում դժոխքը՝ որը տանջանքների մէջ է պահում պոռնիկներին, կախարդներին, սպաննողներին եւ բոլոր անիրաւներին՝ որովհետեւ արհամարհել են Բանը Տիրոջ, եւ չեն պահել արդարութիւնը:

Եթէ ընդունենք որ դժոխքի իշխանութիւնը սատանայինն է՝ ապա ակնառու է լինելու որ նա Աստծուց վրէժխնդիր է, ըստ արդար օրէնքների: Սակայն պէտք չէ՛ այդպէս իմանալ՝ որովհետեւ նոյնիսկ դժոխքը Տիրոջ կողմից է պատրաստուել սատանայի եւ նրա արբանեակների համար, եւ ո՛չ թէ մարդկանց համար: Բայց քանի որ մարդկանցից ոմանք էլ ախորժում են խորհել սատանային նման եւ չարիք գործել՝ ուստի նրանք էլ պարտաւորուելու են նոյն տեղում տանջուելու անմահ մահով:

Աստուծոյ օրէնքներն ու իրաւունքները իմանալի են լինում՝ երեւացող արարածները քննելով743743. Հռ․ Ա 20։: Ինչպէս պիտանի անձրեւն ու շայեկան746746. Բարձրից եկող։ ցօղը՝ որոնք բացայայտում են արարածների կարիքները հոգացող Աստուծոյ խնամատարութիւնը: Իսկ որոտումը, կարկուտն ու հրացանութիւնը բացայայտում են Աստուծոյ ահեղ բարկութիւնը ամբարիշտների եւ մեղաւորների վրայ, եւ սպառնալիքները՝ որոնք վերջում յայտնի են դառնալու:
Ինչպէս որ Տիրոջ կողմից համաշխարհային ջրհեղեղ է եղել անսուրբների եւ պիղծերի պատճառով՝ որով իրականացուել է անօրէնների ջնջումը, պատուհասելով նրանց երկնքից ու երկրից: Իսկ արդարներին ու որոշ շնչաւորների պահել է տապանի մէջ՝ Իր ամենախնամ ողորմութեան ներքոյ, որպէս աշխարհի սերմեր:

Իսկ Սոդոմայեցիներին սատակ է արել հրով ու ծծմբով՝ քանի որ ապականուել են ցանկութեան հրով ու զազիր գիջութեամբ. բայց արդար Ղովտին ազատել է սատակման դառն հարուածներից՝ որոնցով տոչորուելով հրդեհուել է հողը, ջուրը, քարը, տունկն ու բոյսը՝ բնակիչներով հանդերձ:

Եւ սրանցով Աստուծոյ Արդար Դատաւորը մեզ ցոյց է տուել ամբարիշտների եւ մեղաւորների սաստկագոյն սատակումը, նաեւ արդարների փրկութիւնը՝ Իր խնամակալ սիրով:

Եւ այժմ էլ տեսանելի են Աստուծոյ բարկութեան պատիժների հետեւանքները Սոդոմի եւ Գոմորի վրայ՝ նրանց հողի, ջրի, քարերի եւ տունկերի վրայ, որպէսզի այժմ էլ դրանք տեսնողները երկիւղեն Աստուծոյ բարկութիւնից՝ որը լինելու է գալիքում, որպէսզի պատմեն ու յայտնեն իրենց մեղքերը՝ ինչպէս սոդոմայեցիներինը, ասում է մարգարէն744744. Գաւազանը։:

Մեղքերի պատճառով այժմ էլ լինում է սով, սուր, գերութիւն, տարաժամ մահ, լինում են զանազան ցաւեր, հիւանդութիւններ ու վտանգներ՝ որպէս խրատ եւ յանդիմանութիւն, որ մեղաւորները զղջան ու փրկուեն երկնքից սպասուող բարկութիւնից:

Արդ ամօթով են մնալու ասողները՝ թէ սատանան է պատուհասներով խրատ տուող տերանց-տէրը, եւ ոչ թէ Ամենակալն Աստուած:

Քանզի ումից որ օրինադրութիւնն է լինում՝ նրանից էլ հրամանն է գալիս պատուհասի կամ ողորմութեան, ըստ Նրա խորին իմաստութեանն ու մատակարարութեան:

Որովհետեւ Աստուած բոլոր մտքերի բովանդակողն է՝ որն Իրեն սիրող ու Իրենից երկիւղող մտերիմներին յայտնում է նրանց անելիքները, վկայութեամբ նրանց իսկ կատարած բարերար գործերի՝ որոնք յարդարուած են լինում Աստուծո՛յ կամքով:

Քանզի Աստուած հնազանդներին եւ ողջախոհներին միշտ ցոյց է տալիս Իր սուրբ սիրուց բխող երախտիքները՝ Իր շնորհների տեսչութիւնը, որովհետեւ որպէս մտերիմ որդիների՝ նրանց համար պատրաստել է ժառանգութիւն եւ կեանք, բոլոր բարիքներով:

Իսկ ովքեր արհամարհում են Նրա օրէնքները, չեն հնազանդում Նրա կամքին, խոտորնակ են գնում Նրան, ու գնում են անխտիր դէպի կեղտոտ իրերն ու բոլոր մեղքերի դժնդակութիւնները՝ նրանց համար Առաքեալն ասում է748748. Եփ․ Ե 6։. «Աստուծոյ բարկութիւնն է գալու անհաւանութեան750750. Աստծուն չհաւատացող, չսիրող։ որդիների վրայ»՝ որ ցոյց տայ Իր արդար իրաւունքները արդարներին ու մեղաւորներին, Իր արդար դատաստանը երկրի վրայ եւ հանդերձեալում՝ որովհետեւ կան ու մնալու են երանութիւններն ու տանջանքները:

Եւ այս առթիւ Տէրը խօսացել է մարգարէի բերանով. «Մխիթարեցէ՛ք՝ ժողովրդիս քահանաներ՝ ասում է749749. Ես․ Խ 2։, քանի որ նա տառապանքներով է լցուել. թող ներուեն մեղքերը նրա՝ քանզի Տիրոջ կողմից կրկի՛ն ստացաւ իր մեղքերի հատուցումը»:

Քանզի պէտք է իմանալ՝ որ աշխարհին հասնող հարուածները մեղքերի պատճառով են լինում, որպէսզի զղջալով զգաստանան՝ եւ ապաշխարութեան վերադառնան փրկուելու համար:

Որովհետեւ Տէրը պատուհասների հարուածներ է հասցնում դարձի եկած մեղաւորներին՝ նրանց մեղքերի թողութեան համար756756. Դարձի եկած մեղաւորները երբ սկսում են մաքրուել իրենց մեղքերից՝ աղի կուտակումներից ու հիւանդութիւններից, անպայման ֆիզիկական ցաւեր ու նեղութիւններ են ունենում։: Քանզի «Ես եմ Տէրը՝ ասում է750750. Աստծուն չհաւատացող, չսիրող։, որն սպաննում է ու ապրեցնում, հարկանում է757757. Հարուածում է։ եւ բուժում, եւ չկայ մէկը՝ որ կարողանայ հանել ձեզ Իմ ձեռքից»:

 

Որովհետեւ Իր ամբողջ ակնկալութիւնն է՝ որ արարածները վերադառնան ճշմարիտ Կենդանի Յոյս-իմացականութեան, որպէսզի չմոլորուեն այլանդակների ու աղանդաւորների շինծու սուտ կարծիքներից, եւ պատիր758758. Շղարշուած։ խաբեբայ խօսքերից՝ այլ Աստուածայիններից իմանան Սուրբ Գրոց ճշմարտութեան աւանդները, եւ ուղիղ հանգամանքներում կարողանան կողմնորոշուել սնոտի կարծիքներից՝ իրենց միտքը ուղղորդելով մշտնջենաւոր երանութիւններով միշտ:

Այդպէս անելով՝ միտքն ու զգայարանները լիանում են Տիրոջ իմաստութեան բոլոր շահերով, եւ անձնիշխան կամքով առաջնորդւում են երեւելի թէ աներեւոյթ առաքինասէր վարքերով:

Որովհետեւ Նրանով ենք ապրում եւ շարժւում, եւ Նրանով էլ յառաջիկայում ընթանալու ենք միշտ դէպի բարիքները՝ Նրա աւետած ու անսուտ խոստումներով751751. Բ․ Օր․ ԼԲ 39։:

Որովհետեւ Նա է մեր Արարիչը՝ մենք էլ Նրա արարածներն ենք. դրա համար էլ Նրան Հայր ենք ընդունում՝ Նրա կամքը կատարելով. իսկ «Նա մեզ ասում է. դուք Իմ որդիներն էք՝ եւ ձեզ ընկալում եմ սիրով, այլեւ ձեզ լինում եմ Աստուած՝ եւ դուք լինում էք Իմ ժողովուրդը», ասում է Տէրն Ամենակալ756756. Դարձի եկած մեղաւորները երբ սկսում են մաքրուել իրենց մեղքերից՝ աղի կուտակումներից ու հիւանդութիւններից, անպայման ֆիզիկական ցաւեր ու նեղութիւններ են ունենում։:

Նաեւ այսպէս է ասում մարգարէի բերանով757757. Հարուածում է։. «Եկէք Իմ որդիներ ու լսեցէք Ինձ՝ որպէսզի ձեզ ուսուցանեմ Տիրոջից երկիւղելը»:

Եւ Աստուծոյ Որդին մեզ ուսուցանել է Հայր կոչել Իր բնութեան Հօրն ու մեր Աստծուն:

Եւ Նա մեզ անարգ չի համարել՝ հաղորդելով որ Իր եղբայրներն ենք, եւ ժառանգորդ ենք Իր արքայութեան: Եւ Հայրը վերեւից յայտնել է՝ թէ Իր Որդին մեզ սիրում է, եւ պէտք է կատարենք Նրա կամքն ու այն ամենը՝ որ Նա Հօրից է փոխանցել մեզ: Եւ Հոգու համար ասել է758758. Շղարշուած։, որ Նա գալով ուսուցանելու է մեզ Հօր եւ Որդու կամքը՝ մեր փրկութեան համար: Քանզի Հօր, Որդու եւ Սուրբ Հոգու միջոցով ազատուածները՝ շնորհներ են առնելու, եւ առաքինութիւններ են կատարելու:

Բայց զարմանքի է արժանի այն՝ որ Արարչի անունները խոնարհւում են արարածներիս վրայ, եւ Հօր անունով կոչւում են հայրերը, Որդու անունով են կոչւում որդիները եւ Սուրբ Հոգու անունով են կոչւում մարդկանց հոգիները:

Սրանցով իմանում ենք՝ Աստուծոյ սուրբ սիրոյ նախախնամութեան աւելացումը մեր նկատմամբ:

Եթէ անգիտանանք Աստուծոյ այսքան երախտիքներն ու մեր հանդէպ Նրա սուրբ սիրոյ աւելացումը՝ ապա մի՞թէ անիրաւութիւն կը լինի, որ Իր բարկութիւնը թափի Նրա բարերարութեան սէրը արհամարհելով արհամարհողների վրայ, եւ Նրա առատ պարգեւներն ու սուրբ սէրը իրենց յիշողութիւնից ջնջողների վրայ, որոնցով ողողել է մեզ առատաբար759759. Տիտ․ Գ 6։:

Եւ Աստծուն նուիրեալ մարդու՝ Մովսէսի դատաստանն այն է, որ երբ բռնակալ մի այր՝ տկար մի կնոջ ապականի ո՛չ նրա կամքով, այլ նրան անզօր գտնելով՝ ապա այդ այրը պէտք է սպաննուի, իսկ կինը պէտք է ապրի՝ ըստ արդար դատաստանի760760. Բ․ Օր․ ԻԲ 25-26։:

Նոյնկերպ պէտք է ըմբռնել պատժուելը սատանայի՝ որ մեզ ակամայ սխալ իրադրութիւնների մէջ է գցում իր խորհուրդներով, եւ կամ մեր անդամներին մղում է սխալ շարժումներ անելու:

Դրա համար՝ մարգարէի բերանով Տէրն ասում է. «Հօրս անձը՝ Իմ անձն է, Որդուս անձն էլ Իմ անձն է. եւ անձը ինչով որ մեղանչի՝ նոյն մեղքից էլ կը մեռնի: Քանզի մեղանչելը անձի կամքով է կատարւում»: Եւ դարձեալ ասում է արդարին.761761. Եզեկ․ ԺԸ 4։ «Ամբողջական է ապրելու արդարութեան հետ գնացողը՝ եւ մեռնելով մեռնելու է անօրինութեան հետ գնացողը»: Քանզի արդար է Տէրը, եւ ուղիղ են Նրա դատաստանները՝ արդարների թէ մեղաւորների համար:

Եւ անձնիշխան կամքով բարին գործելով՝ կարող ենք Աստծուն մղել բարի կամքի, եւ չարը գործելով՝ մղել պատուհասների: Որովհետեւ մե՛ր կամքին է թողնուել բարին վայելելը՝ կամ այն արտաքսելը:

Քանզի Աստուած չի՛ կամենում մահը մեղաւորի՝ որպէսզի նա ետ դառնայ չար ճանապարհից, ու ապրի ապաշխարելով762762. Եզեկ․ ԺԸ 23։:

«Որովհետեւ ողորմած եմ Ես՝ ասում է Տէրը763763. Եր․ Գ 12։, եւ ոխ չեմ պահում ուղիղ ճանապարհին դարձողների հանդէպ»: Քանզի ով արժանի է գութի կամ ողորմութեան՝ նրան չի անտեսում, այլ որպէս Մարդասէր Բժիշկ՝ բուժում է նրա ներքին ու արտաքին անդամները, եւ անբուժելին կտրելով հեռացնում է՝ որպէսզի չվնասուեն միւսները:

Ովքեր ետ չեն կանգնում իրենց ապականուած վարքերից՝ թող նրանց յուշ լինի ջրհեղեղով կորուստը, եւ հրով տոչորուելն ու սատակումը սոդոմայեցիների՝ ովքեր այստեղ դատուել են, եւ այնտեղ էլ են դատուելու՝ ըստ Տիրոջ խօսքին, որն Աւետարաններում է764764. Ղուկ․ ԺԷ 26։:

Իսկ ովքեր զղջալով վերադառնում են ապաշխարութեան՝ նմանւում են Նինուէացիներին, որոնք ըստ Յովհաննէսի մարգարէութեան՝ կարողացել են Տիրոջ բարկութեան սպառնալիքներն ու վրայ հասած պատիժները փոխել ողորմութեան. եւ արագացնելով Տիրոջ այցելութիւնն իրենց՝ ստացել են Նրա սուրբ սիրոյ խնամքները:

Իսկ ովքեր խստացնում են իրենց սիրտը՝ կրելու են նոյնանման հարուածներ, ինչպէս ստացել է փարաւոնը՝ որ չի լսել Աստուծոյ պատուիրուածները765765. Ելք․ Ե 2։ Մովսէսի ու Ահարոնի միջոցով, եւ սատակել է իւրայինների հետ միասին՝ իսկ Աստուծոյ ժողովուրդը փրկուել է766766. Ելք․ ԻԴ 28 (ԺԴ – Անթ․)։:

Քանզի միակն է Աստուած՝ Արարիչը երկնաւորների ու երկրաւորների, որն հրեշտակներին ու մարդկանց տուել է անձնիշխան կամք:

Եւ կամակար միտք ունեցող չարերը՝ զատուել են հրեշտակներից ու մարդկանցից:

Եւ փառեր ու պսակներ են պատրաստուել Տիրոջ կողմից՝ սուրբ անմարմինների ու մարմնաւորների համար, իսկ անմարմին չար դեւերի, մարմնաւոր ամբարիշտների ու պիղծերի համար՝ պատիժներ, տանջանքներ ու դժոխք Արդար Դատաւորից, ըստ իւրաքանչիւրի արժանիքներին:

Քանի որ դեւերը չար անուն են ձեռք բերել իրենց չար գործերի պատճառով՝ եւ նոյն չարից էլ առաջացել են չար ու պիղծ կախարդ մարդիկ, որոնք միաբանուել են չար դեւերին:

Սակայն ով կամենում է փախչել հակառակորդ հրեշտակին կողմնակցելուց՝ պէտք է Աստուածասէր լինի, ու իր ամբողջ սրտով, անձով ու զօրութեամբ կատարի Տիրոջն հաճելին, ընկերոջը սիրի երեւելի թէ աներեւոյթ սուրբ սիրով, երախտաւոր լինի հեռաւոր թէ մերձաւոր բոլոր բարիներին, լինի սուրբ, անբիծ, անարատ, առողջ, միամիտ, հաւան, հլու, հնազանդ, խաղաղարար ու ճշմարիտ՝ հեռանալով բոլոր չար իրողութիւններից, սիրի բարին ու ատի չարը՝ եւ իր բարի գործերի համար առնի բարու անուն, եւ լինի փառաւոր:

Եւ եթէ բարուց մեկուսանայ, նմանակի սատանային, լինի հակառակ բարու՝ անհնազանդ, մեղսասէր, ցանկասէր, հպարտ, ամբարտաւան, խորամանկ, նենգաւոր, սուտ, բանսարկու, խռովարար, չարասէր եւ ո՛չ թէ բարեսէր, ճշմարտից հեռացած, եւ չարը գործի՝ կ՛առնի չար անուն, եւ Աստուծոյ բարկութեան հատուցումը՝ անմահ տանջանքներով:

Որովհետեւ ըստ արժանիքների են լինում պարգեւներն ու պատուհասները:

Արդ, մտաւորներին ու բանաւորներին տուել է անձնիշխան կամք՝ պատուելով ու փառաւորուելով նրանց, որպէսզի իրենք էլ փառաւորեն Բարեգործ Աստծուն, եւ իրենց անձնիշխան կամքի առաքինասէր վարքերով յօրինեն767767. Կարգաւորեն։ իրենց անձի լուսապսակը՝ հրեշտակային կարգաւորութեամբ, եւ իրենց հանդիսաւոր եւ սուրբ վարքերի համար՝ Տիրոջ կողմից ստանան շնորհն առաքելութեան, մարգարէութեան կամ քահանայութեան:

Որպէսզի ըստ ամենայնի ճշմարտուելով՝ կարողանան առնել Տիրոջ պատրաստած արքայութիւնը:

Քանի որ Աստուծոյ սեպհականութիւնն է արքայութիւնը, եւ Նա այնպէս է կազմակերպել՝ որ նաեւ մե՛ր սեպհականութիւնը դառնայ մեր ուղիղ հաւատքով ու ճշմարիտ վարքով, վասն այն մեծ սիրոյն՝ որով սիրել է մեզ եւ ցոյց է տուել մեզ Իր երախտիքները:

Իսկ ովքեր անսուրբ վարքեր են ունենում, առաքինութիւններում պղերգ են լինում, եւ մտախաբ ու մեղսասէր՝ նրանց տրուած Աստուածային768768. Հռ․ Գ 23։ փառերը նուազելով աղարտւում ու անարգւում են, եւ իրենց շնորհները կորցնելով՝ ենթարկւում են բոլորի ամօթանքին ու նախատինքին:

Դրա համար էլ Տէրն Աստուած Իր արքայութիւնը կազմաւորել է արդարների համար՝ իսկ մեղաւորների համար պատրաստել է պատուհասների պատիժները, որպէսզի բոլորն էլ ծանօթանան ուղիղ դատաստանին՝ թէ՛ արդարները եւ թէ՛ ամբարիշտները:

Թող ոչ ոք զարմանայ՝ թէ Նա ինչու է այստեղ ներում, «Որովհետեւ Աստուծոյ քաղցրութիւնը՝ ասում է769769. Հռոմ․ Բ 4 – Անթ․։, նրանց ապաշխարութեան կը մղի»:

Իսկ չզղջալու դէպքում՝ բարկութեան երեւալու օրը նրանք դատուելու են առանց ողորմութեան:

Եւ մեղաւորները տեսնելու են արդարների փառքը՝ եւ կորանալով հալուելու են տխրականների հետ, յաւիտենական ամօթով. որովհետեւ երկրի վրայ իրենք իրենց շատ աւելի մեծ են համարել արդարներից, եւ իրենց հպարտութիւնը չի թողել տեսնել արդարների եւ մեղաւորների տարբերութիւն: Բայց դատուելուց յետոյ նրանք տեսնելու են արդարների յաւիտենական փառքը՝ եւ մեղաւորների յաւիտենական ամօթը:

Եւ սա էլ յայտնի է, որ տոհմիկ փառաւորութիւնը փառաւոր չի՛ դարձնում մէկին Աստուծոյ մօտ՝ այլ նրա առաքինութեա՛ն բարետոհմութիւնը:

Որովհետեւ Հայերիս ու Պարսիկների մօտ չկայ աւելի մեծ ազգ ու տոհմ՝ քան Արշակունիները, որոնք Աբրահամից771771. Բուն Աբրահամը արարիչ հրեշտակ Արամազդն է, եւ ոչ թէ քոչուոր հրեաների քոչուոր նախնին։ են սերուել այստեղ772772. Երկրի վրայ։՝ ինչպէս բոլոր ազգերի երկրային թագաւորները, ըստ բոլորիս Տիրոջ անսուտ խօսքին770770. Ծննդ․ ԺԷ 6։: Սակայն սրանք եթէ չզգաստանան Բարի կրօնի իմաստութեամբ՝ առաւել պատուհասներ են ստանալու Տէրից: Եւ նրանց ծառաներից Աստծուն հաճելի եղող մէկը թագաւոր դառնալով փառաւորուելու է Տիրոջ կողմից՝ իսկ նրանք իրենց մեղքերի պատճառով մասնատուելով պատժուելու են Աստուծոյ արդար իրաւունքներով:

Եւ եթէ թագաւորները, իշխաններն ու դատաւորները Աստուծոյ սահմանած իրաւունքներով արդարախորհ, արդարակշիռ ու արդարադատ լինեն հոգեւոր ու մարմնաւոր գործերում, լինեն տեսուչ որբերին եւ այրիներին, խնամակալեն բոլոր զրկուածներին, եւ ձեռք մեկնեն վտանկեալներին773773. Վատ անկում ունեցողներին։՝ իրենք կը դառնան հիմքերը բարիքների, որովհետեւ հաստատուն կը պահեն երկիրն իրենց հնարագիտութեամբ՝ բոլորիս Արարչի ընձեռած սիրոյ միջոցներով:

Այդպիսով աշխարհում կը յառաջդիմի բարի՛ն՝ գովելու համար Աստուծոյ փառքի շնորհները, եւ գովերգելու Ամենազօր Տէրութեան Հօրը, Որդուն եւ Սուրբ Հոգուն՝ որին վայել է պատիւը, իշխանութիւնն ու փառքը՝ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեան. ամէն: