ԺԸ. ԳՈՎՈՒԹԻՒՆՔ ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԵՐԱԽՏԵԱՑՆ ՀԱՆԴԻՍԻՒՔ ՄԱՐՏԻՐՈՍԱՑ ՔԱՋԱՑ ԵՒ ԱՌԱՔԻՆԵԱՑ

ԱՆԲԱՒ են խնամք Բարերարին, եւ անզեղջ պարգեւք Կենարարին՝ որ հաստատեաց զզօրս երկնից ի փառս Անուան Իւրոյ սրբոյ, եւ զմարդիկ յանարգութենէ նմանապէս՝ ի գովեստ փառաց շնորհաց Իւրոց. եւ ետ նմա իշխանութիւն ի վերայ ամենայն երեւելի արարածոց՝ եւ խոստացաւ տալ զանպատում երանութիւնսն:
Զի անձնիշխան կամս ստացան ի Տեառնէ՝ երկնաւոր զօրքն եւ երկրաւորս որդիք մարդկան, զի հաղորդ լիցին բարերար կամաց Արարչին, խորհել միշտ զբարին եւ առնել ի կամարար մտաց՝ ըստ կամացն Աստուծոյ, զի շահեսցին զօգտակարն անձանց:
Եւ ետ դաստիարակս երկուս՝ զաւետիսն եւ զսպառնալիսն: Եւ վարդապետս յօրինեաց զհոգեւոր օրէնսն խրատով(ւ)ն կենաց՝ որ յԻւրմէ կանուխ գիտութենէն ծածկեալ անձնիշխան կամացն բարեօքս:
Այլ զի որ ի լաւագոյնսն հնազանդեաց մտերիմ հաւանութեամբ՝ Տեառն փառօք պսակեսցի: Իսկ արհամարհողն եւ անհնազանդն եւ ապստամբեալն ի ճշմարտութենէ աւանդիցն՝ պարտաւորեալ պատուհասեսցի:
Եւ Արարչին բարերար կամք ո՛չ եթէ հակառակ ինչ էր Իւր կանուխ գիտութեանն՝ այլ հաւան իսկ նախախնամական սիրոյն Իւրոյ, առ ի հաստատուն կալ ի բարիսն:

Եւ զպատիւ խոստացեալ աւետեացն՝ արդարոցն յուշ առնէ միշտ, այլ եւ զպատիժս՝ արհամարհողացն եւ անհնազանդիցն ի հոգեւոր օրինացն: Զի զամենեսեան զգուշացուսցէ ի հնազանդութիւն պատուիրանին՝ զի մի՛ զրկեսցին ի վարձուցն հատուցման:

Այլ յորդորէ յօգտակարսն՝ սակայն ո՛չ բառնայ զանձնիշխան կամս, թէպէտ եւ յառաջագէտ է: Որպէս առ մանկունսն Իսահակայ մինչդեռ յորովայնի մօրն էին՝ ընտրութիւնս առնէ. զՅակոբ սիրէ՝ որ բարի բացայայտի, եւ զԵսաւ ատեայ՝ որ չար երեւիւր658658. Ծննդ․ ԻԵ։:

Եթէ այդպէս է՝ զիա՞րդ չարն ասեն յառաջագայի, եւ ո՛չ բարին միշտ յառաջագայի:
Եթէ այդպէս էր՝ բառնայր պատիւ անձնիշխան կամացն, եւ կորնչէր ընտ(դ)րութիւնք արդարոցն, եւ զրկեալ լինէին քաջքն՝ յաղագս հանդիսի պսակացն եւ փառօքն:

Զի արքայութիւնն երկնից՝ ասէ Տէրն659659. Մատթ․ ԺԱ 12։, աւար է՝ եւ բռունք յափշտակեն զնա:

Զի առաքինասէր(ք) վարուք՝ եւ մեռեալք մեղա՛ցն փոխին որպէս ի մեռելոց ի կենդանիս, ի սրբութիւն եւ յարդարութիւն՝ ըստ ճշմարտութեան Աւետարանին: Զի մեղք նոցա ո՛չ տիրեն՝ զի ո՛չ են ընդ օրինօք, այլ՝ ընդ շնորհօք660660. Հռ․ Զ 14։:

Զի այլ պարգեւք ի Տեառնէ են(է)՝ որ ընդ շնորհօք են, եւ այլ պատիւ եւ փառք՝ որ առաքինութեամբն եւ քաջութեամբն են շահեալք. եւ այլ է՝ որ ի գիւտից վայելէ, ի խոնարհութենէ պատկառանաց զգաստացեալ. եւ այլ է՝ որ ի հանդէս առաքինութեան մրցին, ըստ հարկաց սխալանաց անձանց: Զի զամենայն բարութիւնս զերկնաւորսն եւ զերկրաւորս՝ որ փառօքն եւ պարծանօքն է, վայելեսցեն ի բարի տուողէն:
Սոյնպէս է իմանալ վասն հրեշտակաց եւ դիւաց, եւ արդարոց եւ մեղաւորաց: Զի նախ ընտրութիւն լինի ի մէջ քաջացն եւ վատացն, եւ ապա ըստ իւրաքանչիւր արժանաւորութեան՝ զհատուցումնն առնէ, ըստ արդար դատաւորութեանն:
Զի քաջացն՝ որպէս պարտս տայ զպատիւն, եւ վատացն՝ ողորմութեամբ որպէս շնորհս եւ պարգեւս ինչ:

Զի զօրէնսն իբրեւ զբովս՝ եդ ի փորձ661661. Իմաստ․ Գ 6։. եւ նովաւ առնէ զընտրութիւն՝ ի վեր եւ ի խոնարհ, եւ ըստ արժանեաց տայ զպատիժս եւ զպատիւ՝ արդարոց եւ մեղաւորաց:

Զի հոգեւոր օրէնքն կենդանարար են. զարդարասէրսն առաւելուն ի բարի գործս՝ եւ զպղերգսն զարթուցանեն յառաքինութիւն սպառնալեօք պատուհասիցն, եւ փառացն ցանկացողս առնեն(է): Ուստի հանդէսք լաւութեան՝ կենացն նորոգին, եւ պսակեալ քաջութեամբ ըստ յաջողելոյն Աստուծոյ՝ յաւետիս արդարոցն մտանիցեն:
Արդարքն են՝ որ զարժանն եւ զիրաւն առնեն, եւ ժառանգաւոր լինին վերին կոչմանն՝ որ ի կեանսն տանի: Զի ըստ միոյ միոյ առաքինութեան՝ եւ պսակքն փառաց եւ գովութեան յօրինին ի Տեառնէ:

Զի բազմապատիկ են ջանք ճգնաւորացն՝ որք զբազմաշահ օգուտսն ժողովեն ի խրատուէ կենարար օրինացն Քրիստոսի. զի ամենայն ճշմարտութեամբ եղիցին որդիք լուսոյ Հօրն երկնաւորի, եւ ժառանգակից Քրիստոսի՝ որ Իւր մտերիմ վաստակօքն էառ զմեծութիւն անբաւ բարութեանցն, եւ պատուոյն եւ փառացն՝ եւ արքայութեանն երկնից եղեւ ժառանգաւոր:
Զի եկամուտ եղեւ անհնազանդութիւն՝ ի կամաց եւ ո՛չ ի հարկէ, հանդերձ ամենայն դժնդակութեամբ. եւ փշալից արար զամենայն անդս մտաց եւ անդամոցն եւ մտաւորս եւ զբանաւորս՝ բուսովք չարութեանն եւ սնոտի խաբէութեամբ բանսարկուին:
Վասն այնորիկ, ի մշակութեան կացոյց զորդիսն ստուգութեան՝ զի բազում ճգնաւորական հանդիսիւք քաղիցե՛ն զորոմն չարութեանն ի մտաց եւ ի մարմնոյ, զբոյսս վնասակարս՝ զխաբէութիւն, զստութիւն, զհպարտութիւն, զագահութիւն, եւ զամենայն չար ցանկութիւնս՝ հանդերձ ամենայն վնասակարօք, երեւելեօք եւ աներեւութիւք՝ առ չարն հակամիտութիւն:
Այլ մարտ պատերազմի քաջացն ո՛չ միադիմի՝ այլ բազմադիմի է: Նախ զի մի՛ հաղորդեսցի բանից խաբէիցն՝ ողոքանաց եւ պատրանաց, որ զմիտս եւ զանդամս շարժէ ի վնասակար եւ յաղտեղի ցանկութիւնս:
Երկրորդ, զի մի՛ անկցի ի բուռն ամբարտաւանութեան, հպարտութեան եւ սնափառութեան՝ որ փակէ զմարմին եւ զհոգին ի ներքոյ կորստեան, անհնարի՛ն չարեօք:
Երրորդ՝ զխաբէութեանն եւ զստութեանն եւ զայլանդակութեան շարժմունս շիջուցանիցէ, ընդ նմին՝ եւ զբարկութիւն եւ զանզգամութիւն եւ զստահակութիւն սանձեսցէ խոնարհ սրտիւ:

Չորրորդ, որ զտեսիլ շռայլութեան եւ որկորստութեան՝ զհետ շրջի շեղջակուտեալս ցանկութեան գիջութեան, Աստուածային ցանկութեամբն եւ պարկեշտութեամբ՝ ազատանայ, ընդ նմին՝ եւ զամենայն ցոփութիւնս եւ զգոռոզութիւնս յանձանց թոթափէ(ել), եւ զամենայն անօգուտս որ ալէկոծեն զմիտս եւ զգայութիւնս յանձանց՝ ի բաց ընկենու(լ) բարի յուսովն:

Հինգերորդ, որ ո՛չ վրիպէ եւ ո՛չ մոլորի եւ ո՛չ գայթակղի յերախտաւոր բարերար տեսչութենէն՝ որ հեռացուցանէ յերանութենէն, եւ ի մթագին ափշութիւն ընկենու՝ ստերիւրեալ ի ճանապարհացն արդարութեան, որ տանի յօթեւանս հանգստեան:
Վեցերորդն, երդմնահարութեան եւ յափշտակութեան եւ զրկանաց՝ որ արկանէ յամօթ, եւ ի տոյժս եւ ի տուգանս սպառնալեօք. եւ առանց պատասխանւոյ է դատաստան՝ եթէ ո՛չ զգաստասցի ի սոցանէ:
Եօթներորդ՝ որ զսրտմտութիւն բարկութեամբ շարժէ, եւ խռովեալ՝ պղտորէ զմերձաւորս ի փորձանս խորհրդոց եւ բանից եւ գործոց: Եթէ ո՛չ յաղթահարեսցի հեզութեամբն՝ արկանի(է) ի պարտիս յաւիտենից պատժոցն:
Ութերորդ՝ ոխութիւն եւ նախանձ եւ ատելութիւն. որ թէ ո՛չ ազատեսցի յայսոցիկ չարեաց՝ մահ անձին եւ այլոց ստանայ. զի քինայ՝ եւ զչարի (ի) խորհուրդս սիղեղաւորս եւ զթոյնս դառնութեան հեղու, զորս ատեն:
Իններորդ, որ զանհաւատութեան եւ զծուլութեան արմատս խլէ՝ որ մթերք են ամենայն չարեաց, եւ պատճառք անզեղջ կորստեան, եւ դրունք մահու՝ հոգւոյ եւ մարմնոյ:
Տասներորդ, որ անխտիր է յամբարշտութիւն՝ եւ ի գարշելի ախտս եւ յամենայն անօրէնութիւնս, որ եթէ ո՛չ զգաստասցի յահ եւ յերկիւղ Տեառն զղջմամբ՝ կորիցէ զյաւիտենական զկորուստն:
Այս են բոյսք չարութեան՝ զոր ժիր մշակքն քաղահան առնեն, եւ զբարի բոյսսն սնուցանեն՝ ոռոգմամբ շնորհալից արտասուօք եւ առաքինասէր վարուք:

Եւ յայսոսիկ է մարտն եւ յաղթութիւն քաջացն եւ առաքինեացն՝ որ վկայք են ճշմարտութեան, եւ կենդանի մարտիրոսք՝ սիրեցեալք ի Տեառնէ: Զի սպանի՛ն զթշնամիս արդարութեան՝ եւ ի նորոգումն կենացն. որ ի Քրիստոս որոշեալ եղեն՝ կեցին, եւ յոյս նոցա հաստատեալ կայ ընդ Քրիստոսի: Ճշմարտեալ հաւատովք, եւ հանդիսիւք առաքինութեամբն ի լաւագոյնսն՝ մի՛շտ կան(լ) զօրութեամբ Հօրն ամենակալի, եւ օգնութեամբ Որդւոյն բարերարի, եւ շնորհօք Ամենասուրբ Հոգւոյն միոյ Աստուածութեանն՝ որ ապաւէն է ամենայն յուսացելոց Իւրոց:

Առաջին եւ նախ քան զամենեսին՝ ճշմարիտ հաւատոցն հաստատութիւն, որ ի Հայր եւ յՈրդի եւ ի Հոգին Սուրբ՝ սուրբ սիրով եւ յուսով: Զի այսո՛ւ վկայեցան առաջին սուրբքն՝ իմացան եւ ծանեան զառ ի Նմանէ յօրինուածս ամենայն արարածոց, եւ զնախախնամութիւն սուրբ սիրոյն, եւ զվստահութիւն յուսոյն որ առ Աստուած՝ որ ո՛չ երեւի:

Երկրորդ, լինել ճշմարի՛տ բանին քարոզութեան՝ առ գիւտս կորուսելոցն, եւ առ պահպանութիւն գտելոցն: Որով կարգին ընդ սուրբ հրեշտակս՝ որ առաքին ի սպասաւորութիւն, որ ժառանգելոց են զփրկութիւն եւ զերանութիւն՝ ի յոյս կենացն յաւիտենից:

Երրորդ, որ յստակ խորհրդովք աղբիւրանան ի բարեգործութիւնս յորդորումն՝ առ երախտիս ամենայն հեռաւորաց եւ մերձաւորաց, ոռոգանել զանդս մտաց եւ անդամոց հոգեւոր շահիւք եւ մարմնաւոր պիտոյիւք, եւ այնպէս բազմացուցանել զպտուղս արդարութեան արմտեացն՝ ի վայելումն անմահ կենացն:
Չորրորդ, որ զհաւանութեան եւ զհնազանդութեան եւ զմիաբանութեան զհանգամանս ունին՝ յօդիւ Հոգւոյն Սրբոյ ի միասին ժողովելով ի խաղաղութիւն, եւ ի փառաբանութիւն Աստուծոյ, եւ զմիմեանս օգտեցուցանել աննախանձ օգնականութեամբ՝ եւ յերանելի կեանսն յուղարկել:
Հինգերորդ, որ անարատ եւ ամբիծ յորդեռանդ հոգեւոր սիրովն խնամել(է) զամենեսեան՝ ըստ իւրաքանչիւր պիտոյից. ձեռնտու լինել զրկելոց եւ վշտացելոց՝ եւ եթէ այլ ինչ աղէտք իցեն, որ պէտս ունին օգնականութեան՝ հոգւոյ եւ կամ մարմնոյ: Եւ այսպիսի երախտեօք մտանել ի ժառանգութիւն կենացն Քրիստոսի:
Վեցերորղ, որ լինին մատակարարք ճշմարտութեան աւանդիցն՝ որ հաւատացաւ նոցա յԱստուծոյ, հոգեկանաց եւ մարմնականաց: Տալ ի ժամու զհոգեւորական զօգուտս եւ զմարմնական զպէտս՝ եւ առնուլ զառհաւատչեայ երանութեանցն զպարգեւս յԱրքայութեանն Արդարոց:

Եօթներորդ, սրբութիւն եւ զգուշութիւն եւ պահպանութիւն ամենայն առաքինութեանցն՝ արթուն եւ զուարթուն կալ յամենայն գաղտաձիգ նետս չարին, որով սպան զանմեղս ի մեղս: Զի յամենայնի ամրացեալք եւ յաղթեալք նորա խորամանգին՝ առցուք զպսակն անեղծութեան:

Ութերորդ, լինել խոնարհ սրտիւ եւ հեզ բարուք, եւ խաղաղարար առ ամենեսին՝ առ հեռաւորս եւ մերձաւորս, նմանեալ Քրիստոսի՝ Հեզոյն եւ Խոնարհին եւ Խաղաղարարին: Զի հայեցեալք յառաջնորդն հաւատոց՝672672. Եբր․ ԺԲ 2, Գործք․ Գ 15։ զհետ երթիցուք Նորա, եւ գտցուք զանտի զհանգիստն՝ ի խոնարհ եւ ի հեզ եւ ի խաղաղարար սիրոյն:
Իններորդ, որ պարկեշտութեամբ եւ համեստութեամբ բարեմտեալ ըստ ամենայնի՝ առաջնորդական խրատով(ւ)ն փրկութեան եւ կենդանարար հասանել ի դուռն կենաց, եւ մտանել ի յարկսն յաւիտենից՝ ի հանգիստն որ պատրաստեալ է ի Փրկչէն մերմէ, ըստ իւրաքանչիւր վարձուցն:
Տասներորդ, Քրիստոսի փրկական պատարագին լինել խորհրդածու եւ խորհրդակից ըստ արժանաւորութեան՝ մաքրման հաղորդելով աղօթանուէր պաղատանս(օք), շնորհալից արտասուս(օք), եւ ջերմեռանդ հոգի(ւով)։

Եւ եռացմամբ սուրբ սիրոյն առլցեալ ի Քրիստոս՝ ընդ երկնայինսն մերձենալ առ Աստուած, եւ անտի լուսաւորեալ զհոգի եւ զմարմին՝ եւ բուռն հարկանել զկենացն յաւիտենից:

Եւ զերկնայինսն միշտ խոկասցի, եւ զերկրաւորս արհամարհեսցէ՝ խորհրդակից եւ գործակից ունելով միշտ զԱմենազօր Տէրութիւնն. եւ մտերիմ կամօք՝ զանձն անշարժ ունել ի ճշմարիտ վարս եւ յուղիղ հաւատս, երախտաւոր սուրբ սիրովն յառաջանալ ի բարիսն՝ եւ զայլս յորդորել ի խոստացեալ բարիսն եւ ի կեանսն:

Այս են քաջացն եւ առաքինեացն հանդէսք՝ որ ի վերին կեանսն տանին. եւ լսեն յամենեցունց Տեառնէն՝ «Ո¯վ ծառայք բարեգործք եւ հաւատարիմք, որով ի սակաւով(ւ)դ հաւատարիմ եղեայք յերկրի՝ աստ ի վերայ բազմաց կացուցից զձեզ ի մշտնջենաւոր կեանսն. եկայք մտէ՛ք յուրախութիւն Տեառն ձերոյ՝ յանվախճան երանութիւնսն, որ պատրաստեցաւ ձեզ673673. Մատթ․ ԻԵ 34։»:
Այսպիսի խրատո՛ւ լինել աշակերտ եւ խորհրդակից՝ եւ մերկանալ զբօսանս աշխարհիս եւ զհոգս սնոտիս: Եւ զգենուլ զհոգեւոր ազատութեանն լուսաւոր զգեստն՝ որ յառաքինութենէ կազմի անհամեմատ լուսովն: Եւ հանապազօր քննող լինել խորհրդոց եւ բանից եւ գործոց:

Եթէ ստունգանեալ իցէ՝ ուղղեսցի լաւագոյն խրատով(ւ) Աստուածային Գրոց, ի ձեռն զղջման: Ասէ մարգարէն675675. (Սաղմ․ Դ 5-7 – Անթ․)։. «Զի զո՛ր ինչ ասէք ի սիրտս ձեր՝ յանկողինս ձեր զղջացարուք. եւ մատուցէք պատարագս արդարութեան՝ եւ յուսացարուք ի Տէր», որ արդարացուցանէ:
Զի փառաւո՛րք են ի վարդապետաց՝ որք առնեն զայս, եւ ուսուցանեն ի նոյն ինքն՝ ի Հայր եւ յՈրդի եւ ի Հոգին Սուրբ, որում փառք՝ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Ճառ ԺԸ.Ծ-9595. Ճառ ԺԸ - ժամանակ՝երկրային կեանքի: Գովասանքն Աստուծոյ Երախտիքների՝ Մարտիրոսների, Քաջերի Եւ Առաքինիների Գործերով

Անբաւ655655. Անսահման։ են խնամքները Բարերարի, եւ անզեղջ656656. Անսպառ։ են պարգեւները Կենարարի՝ որ երկնային զօրքերին հաստատել է Իր սուրբ Անուան փառաւորութեան657657. Լուսաւորութեան համար։ համար, մարդկանց էլ անարգութիւնից բարձրացնելով նմանապէս հաստատել է՝ որ Իր փառերի շնորհները գովերգեն, եւ իշխանութիւն է տուել նրանց՝ բոլոր երեւելի արարածների վրայ, խոստացել է նաեւ տալ Իր անպատում երանութիւնները:

Դրա համար էլ Տիրոջ կողմից անձնիշխան կամք են ստացել երկնային զօրքերը, եւ երկրայիններից մարդկանց որդիները՝ որ հաղորդակից լինեն Արարչի բարերար կամքին, խորհեն միշտ բարին՝ եւ իրենց ստեղծագործ մտքով անեն Աստուծոյ կամքը, որպէսզի օգտակարը շահեն՝ իրենց անձերի համար:

Եւ նրանց տուել է երկու դաստիարակ՝ Իր աւետիսն ու սպառանիքները: Եւ որպէս վարդապետներ՝ յօրինել է հոգեւոր օրէնքները կենաց խրատներով, որոնք նախ ծածկուած է պահել այնքան ժամանակ՝ քանի նրանց անձնիշխան կամքը բարի է եղել:

Որպէսզի այդ օրէնքներին մտերմօրէն հաւանութիւն տալով լաւագոյնս հնզանդողը՝ Տիրոջ կողմից փառերով պսակադրուի: Իսկ դրանք արհամարհողը, անհնազանդն ու ճշմարտութեան աւանդների դէմ ապստամբողը՝ մասնատուելով պատուհասուի:

Եւ Արարչի բարերար կամքը ոչ թէ հակառակ է եղել նրանց կանխագիտութեան՝ այլ ընդհակառակը, Նա Իր նախախնամական սիրով հաւան է եղել դրան՝ որ արարածները հաստատուն մնան բարիքների մէջ:

Այլեւ արդարներին միշտ յուշում է Իր աւետիսներով խոստացած պատիւը, նաեւ յուշում է պատիժները՝ հոգեւոր օրէնքները արհամարհողներին եւ անհնազանդներին: Նա բոլորին է զգուշացնում՝ որ հնազանդեն պատուիրանին, որպէսզի չզրկուեն հատուցման վարձատրութիւններից:

Այլեւ յորդորում է առնել օգտակարը՝ սակայն չի բռնանում անձնիշխան կամքին, թէպէտ եւ Ինքը յառաջագէտ է662662. Կանխագէտ է։: Ինչպէս Իսահակի զաւակների միջեւ ընտրութիւն է կատարել՝ երբ դեռ իրենց մօր որովայնում են գտնուել. Յակոբին սիրել է՝ որովհետեւ բացայայտել է նրա բարի լինելը. իսկ Եսաւին ատել է՝ որովհետեւ նա չար է երեւացել658658. Ծննդ․ ԻԵ։:
Եթէ այդպէս է՝ ասում են, հապա ինչպէ՞ս է որ չարն էլ է ծնւում՝ եւ ո՛չ թէ միշտ բարին:

Եթէ այդպէ՛ս լինէր՝ պիտի վերանար անձնիշխան կամքին տրուած պատիւը, անիմաստ էր լինելու արդարների ընտրութիւնը՝ եւ քաջերը զրկուելու էին իրենց գոծածների համար տրուող պսակներից ու փառքից:

Քանզի երկնքի արքայութիւնը աւար է՝ ասում է Տէրը659659. Մատթ․ ԺԱ 12։, եւ բռիները663663. Բռնակալները։ կարող են յափշտակել այն:

Որովհետեւ մեղքերի մէջ թաղուածներն էլ կարող են մեռեալ լինելուց փոխուել կեդանութեան, սրբութեան եւ արդարութեան՝ առաքինասէր վարքերով, ըստ Աւետարանի ճշմարտութեան: Դրանից յետոյ մեղքերը չեն կարող նրանց վրայ տիրել՝ որովհետեւ օրէնքին ենթակայ չեն լինի, այլ՝ շնորհներին660660. Հռ․ Զ 14։:

Եւ այլ պարգեւներ են ստանում Տիրոջ շնորհներին արժանացածները: Այլ պատիւ եւ փառք են ստանում իրենց շնորհները առաքինութեամբ եւ քաջութեամբ վաստակածները. այլ է պարագան՝ երբ գիւտերի վայելքներին են արժանանում իրենց խոնարհութեամբ զգաստանալով ու պատկառելով Տիրոջից. նաեւ այլ է՝ երբ առաքինութիւն գործելու համար մրցակցելով ունենում են հարկադրական սխալներ: Որպէսզի Տիրոջ փառերին ու պարծանքներին արժանացնող երկնային ու երկրային բոլոր բարիքները վայելեն՝ բարին տուողից:

Սոյնպէս պէտք է ըմբռնել հրեշտակների եւ դեւերի, արդարների ու մեղաւորների պարագաները: Որովհետեւ նախ ընտրութիւն կը լինի քաջերի եւ վատերի միջեւ՝ եւ ապա իւրաքանչիւրը հատուցում կ՛առնի ըստ իր արժանաւորութեան, ըստ Տիրոջ արդար դատաւորութեան:

Քանզի քաջերին որպէս բաժին է տալիս պատիւը, իսկ վատերին ողորմելով՝ ինչ որ շնորհներ ու պարգեւներ է տալիս:

Որովհետեւ օրէնքները իբրեւ բովերԾ-9696. «Զբովս»= անգլ. bow=խոնարհ, խոնարհիլ: Որից «բովանդակ», «բովել» եւալն: «Բով»-ի զոյգն է «բաւ»-ը (արաբ. «բաբ»-«դուռ»-ը)՝որից «անբաւ»-ը, «բաւական»- ը, «բաւարար»-ը, եւայլն: Նախադասութեան միտքը կարելի է հասկանալ՝ «Օրէնքները դրեց փորձելու մարդկանց խոնարհութիւնը», կամ՝ «օրէնքները դրեց փորձելու մարդկանց՝ ինչպէս հալոցքի մէջ փորձում են ոսկին եւ արծաթը: ՝ դրել է փորձելու661661. Իմաստ․ Գ 6։. եւ դրանցով է անում ընտրութիւնը՝ դէպի վերեւ կամ ներքեւ. եւ ըստ արժանիքների պատիւներ է տալիս արդարներին՝ ու պատիժներ մերղաւորներին:

Քանզի հոգեւոր օրէնքները կենդանարար են. արդարասէրներին մղում են առաւել եւս բարի գործեր անելու՝ իսկ պղերգներին սթափեցնում են սպառնալիքներով ու պատուհասներով, որ գնան առաքինութեան՝ ու լինեն փառեր ցանկացողներ: Ուստի լաւութեամբ հանդէս եկողները իրենց կեանքը կը նորոգեն՝ եւ ըստ Աստուծոյ տուած յաջողութեան քաջութեամբ պսակադրուելով կը գնան արդարներին խօստացուած աւետիսներին:

Միայն արդարներն են ստանում արժեքաւորն ու իսկականը՝ եւ ժառանգաւոր են լինում վերին կոչման՝ որը տանում է կեանքի: Որովհետեւ իւրաքանչիւր առաքինութեան համար՝ Տէրը առանձին-առանձին փառքի պսակներ ու գովասանքներ է յօրինում:

Քանզի բազմապատիկ են ջանքերը ճգնաւորների՝ որոնք բազմաշահ օգուտներ են քաղում Քրիստոսի կենարար օրէնքների խրատներից, որպէսզի ամենայն ճշմարտութեամբ լինեն երկնաւոր Հօր լոյսի որդիները, եւ ժառանգակիցը Քրիստոսի՝ որն Իր մտերիմ վաստակների համար արել է Աստուծոյ բարիքների անսահման մեծութիւնը, պատիւն ու փառերը՝ եւ եղել է ժառանգաւորը երկնքի արքայութեան:

Քանզի անհնազանդութիւնն իր բոլոր դժնդակութիւններով՝ եկամուտ է եղել կամեցողութեամբ եւ ո՛չ թէ հարկադրաբար, ու փշալից է դարձրել մտքի եւ անդամների գործունէութեան բոլոր դաշտերը՝ իր մտաւոր ու բանաւոր չար բոյսերով, եւ բանսարկուի սնոտի խաբէութեամբ:

Այդ պատճառով էլ Աստուած Իր որդիների ստուգութեան համար՝ նրանց տուել է մշակուելու առիթ, որ ճգնաւորական բազում միջոցներով իրենց մտքից ու մարմնից քաղեն չարութեան որոմները՝ վնասակար բոյսերը, խաբէութիւնը, ստութիւնը, հպարտութիւնը, ագահութիւնը, եւ բոլոր չար ցանկութիւնները՝ երեւացող թէ աներեւոյթ վնասակարներով հանդերձ, որոնք չարին են հակամիտում:

Բայց մի ուղղութեամբ չէ քաջերի պատերազմի մարտը՝ այլ բազմակողմանի է: Նախ պէտք չէ հաղորդուեն խաբէբաների բանին664664. Խօսքին ու գործին։՝ ողոքանքներին ու պատրանքներին, որոնք միտքն ու անդամները ուղղում են դէպի վնասակար ու աղտոտ ցանկութիւններ:

Երկրորդ, պէտք չէ ընկնեն ձեռքը ամբարտաւանութեան, հպարտութեան եւ սնափառութեան՝ որոնք իրենց անտանելի չարիքներով կորստեան սահմանների մէջ են դնում մարմնի եւ հոգու կարողութիւնները:

Երրորդ, պէտք է հանգցնեն խաբէութեան, ստութեան եւ այլանդակութեան ձգտումները՝ որոնց հետ մէկտեղ պէտք է սանձեն բարկութիւնը, անզգամութիւնն ու ստահակութիւնը՝ խոնարհ սրտով:

Չորրորդ, ով որ շռայլութեան մէջ լինելով՝ վազում է նաեւ որկորստութեան665665. «Որկոր»-ը աղեստամոքսային համակարգն է (տրակտն է), որի «ստութիւն»-ը՝ ծայրից- ծայր լցուածութիւնն է։ ետեւից, շեղջակուտուած գիջութեան ցանկութիւններով՝ պէտք է ազատանայ Աստուածայինը ցանկալով եւ պարկեշտութեամբ. դրա հետ մէկտեղ՝ պէտք է թոթափի իր բոլոր ցոփութիւններն ու գոռոզութիւնը, եւ բարի յոյս-իմացականութեամբ պէտք է ազատուի այն բոլոր անօգուտներից՝ որոնք ալէկոծում են միտքն ու զգայարանները:

Հինգերորդ, պէտք չէ մոլորուելով ու գայթակղուելով666666. Գլխիվայր տապալուելով։ վրիպեն Տիրոջ երախտաւոր բարերար տեսչութիւնից՝ որ չհեռացնի երանութիւնից, եւ մթագին ափշութեան667667. Ուշաթափութեան։ մէջ գցի շեղուողին արդարութեան ճանապարհից՝ որը տանում է հանգստեան օթեւաններին:

Վեցերորդը վերաբերւում է երդմնահարութեան, յափշտակութեան եւ ուրիշներին զրկելուն՝ որոնք ամօթի668668. Մահուան։, տուգանքների եւ տոյժերի սպառնալիքների տակ են դնում անձը՝ որի դատաստանը անբեկանելի է լինելու, եթէ չզգաստանայ:

Եօթներորդ, ով որ բարկութեամբ սրտմտութիւն է առաջացնում, եւ խռովելով պղտորում է իր մերձաւորներին փորձանք բերող խորհուրդներով, խօսքով ու գործով, նա եթէ հեզութեամբ չյաղթահարի իր թերութիւնները՝ գցուելու է յաւիտենական պատիժների բաժին:

Ութերորդն է ոխակալութիւնը, նախանձն ու ատելութիւնը: Ով որ այս չարիքներց չի ձերբազատւում՝ մահ է պատճառում իր անձին եւ ուրիշներին. քանի որ քենոտելով՝ բոլորին հեղեղում է չարութեան շղթայական խորհուրդներով, ու դառնութեան թոյներով: Այդպիսիներին ատում են:

Իններորդ, պէտք է խլեն անհաւատութեան ու ծուլութեան արմատները՝ որոնք մթերք են669669. Հումք են։ բոլոր չարիքների համար, եւ պատճառ են անվերադարձ կորստեան՝ ու դռներն են հոգու եւ մարմնի մահուան:

Տասներորդ, ով որ սանձարձակ է ամբարշտութեան, գարշելի ախտերի եւ բոլոր անօրինութիւնների մէջ է՝ եթէ զղջալով չզգաստանայ Տիրոջ ահից ու երկիւղից, նա կորելու է յաւիտենական կորուստով:

Սրանք են չարութեան բոյսերը՝ որոնց քաղհան են անում ժիր մշակները, եւ բարի բոյսերին են սնում՝ ոռոգելով շնորհալից արտասուքներով եւ առաքինասէր վարքերով:

Եւ սրա՛նց դէմ է մարտն ու յաղթութիւնը քաջերի եւ առաքինիների՝ որոնք վկաներն են ճշմարտութեան, եւ Տիրոջ սիրած կենդանի մարտիրոսներն են: Որովհետեւ սպաննում են արդարութեան թշնամիներին՝ նորոգելու համար իրենց կեանքը. որովհետեւ ապրում են կողմնորորշուելով դէպի Քրիստոս՝ եւ նրանց յոյս-իմացականութիւնը յաստատուն է լինում Քրիստոսի իմաստութեամբ: Ճշմարտուելով հաւատքով եւ առաքինութեան գործերով՝ մտնում են լաւագոյնների շարքերը, միշտ Ամենակալ Հօր զօրութեամբ, բարերար Որդու օգնութեամբ, եւ Ամենասուրբ Հոգու շնորհներով, ամբողջական Աստուածութեան՝ որն ապաւէնն է Իրենից յուսացողներին բոլոր:

Ամեն ինչից առաջ նախապայման է հաստատութիւնը ճշմարիտ հաւատքում, որ Հօր, Որդու եւ Սուրբ Հոգու հաստատութիւնն է670670. Որպէս համակարգ։՝ սուրբ սիրով եւ յոյս-իմացականութեամբ: Քանզի այսպէս են վկայել առաջին սուրբերը՝ եւ Նրա օրինակով են ճանաչել բոլոր արարածների յօրինուածքը, իմացել են սուրբ սիրոյ նախախնամութիւնը, եւ իրենց յոյս-իմացականութիւնը վստահութիւն է ձեռք բերել Աստուծոյ նկատմամբ՝ որն անտեսանելի է:

Երկրորդ, պէտք է տեղեկացուած լինել Աստուծոյ ճշմարի՛տ խօսքին՝ գտնելու համար դրա կորսուած մասերը, եւ պահպանելու գտնուածները: Այսպէս անողները մտում են սուրբ հրեշտակների կարգերի մէջ՝ որովհետեւ առաքուել են սպասաւորելու Տիրոջ ճշմարիտ խօսքին. եւ ժառանգելու են փրկութիւնն ու երանութիւնը՝ յուսալով յաւիտենական կեանքը:

Երրորդ, յստակ խորհուրդներով պէտք է դառնալ բարեգործութիւնների յորդորող աղբիւր՝ որից բոլոր հեռաւորներն ու մերձաւորները երախտիքներ առնեն, իրենց մտքի ու անդամների վերջոյթներըԾ-9797. «Զանդս մտաց եւ անդամոց» .- «Անդ» արմատը համապատասխանում է թէ՛ անգլ. «end»-«վերջ»-«վերջոյթ» բառին եւ թէ՛ «hand»-«ձեռք» բառին, որովհետեւ ձեռքն էլ վերջոյթ է: Նոյն իմաստն է պահպանուել հայերէնի «հանդիպել» բայում, որը կառուցուած է «հանդ» եւ «դիպել» հատուածներից, ուր «հանդ»-ը «ձեռք»-ն է, իսկ «դիպել»-ը «deep»-«խոր» անելն է, այսինքն երկու ձեռքերը առաջ պարզելու պատկերն է ուրուագծւում՝ դիմաւորելու համար հանդիպակաց անձին, թերեւս նաեւ ձեռքերով գրկելու համար նրան: «Հանդարտ» բառում առկայ է «հան»- «հանել»-ը, «հանդ»-«ձեռք»-ը եւ «դարտ»՝ անգլ. «dart»-«դաշիւն»-ը, եւ պատկերւում է դաշիւնը կամ փոքրիկ սառը զէնքը ձեռքից մի կողմ դրած կամ հանած լինելու վիճակը: Հետեւաբար, «զանդս մտաց»-ը կարելի է հասկանալ «մտքի վերջոյթները»՝ որոնք ուղեղի գործունեայ վերջնամասերն են, «նեյրոն»-խելերը, նաեւ քիթը, որոնք կարող են պեղել գիտութիւնները, տիեզերական գաղտնիքները, եւ մտայղացումների պատճառ դառնալ: Իսկ «զանդս անդամոց»- ը առաւել պարզ է, որպէս «անդամների վերջոյթները», ձեռքի թաթերը, մատները եւայլ: Հետեւաբար նախադասութեան իմաստն է՝ «ոռոգում են կամ սնում են մտքի եւ անդամների վերջոյթները հոգեւոր շահերով եւ նիւթեղէն պէտքերով»՝ որ աշխուժացնեն: ոռոգելով հոգեւոր շահերով եւ մարմնաւոր պէտքերով, եւ այդպէս բազմացնեն արդարութեան արմատների պտուղները՝ վայելելու համար անմահ կեանքը:

Չորրորդ, պէտք է հաւանութեան, հնազանդութեան եւ միաբանութեան հանգամանքները խաղաղութեամբ իրար կապել Սուրբ Հոգու յօդով671671. Կապով։՝ ու փառաբանել Աստծուն. եւ պէտք է իրար օգտակար դառնալ աննախանձ օգնականութեամբ՝ ուղարկուելու համար երանելի կեանքին:

Հինգերորդ, պէտք է բոլորին խնամել անարատ, անբիծ եւ յորդեռանդ հոգեւոր սիրով՝ ըստ իւրաքանչիւր կարիքի. պէտք է ձեռք մեկնել զրկուածներին, վշտացեալներին եւ այլ աղէտների ընկածներին՝ որոնք կարիքն ունեն հոգեւոր եւ կամ մարմնաւոր օգնակութեան: Եւ այսպիսի երախտիքներով պէտք է մտնել Քրիստոսի կենաց ժառանգութիւնից ներս:

Վեցերորդ, պէտք է մատակարարներ լինել ճշմարտութեան աւանդների՝ որոնք Աստուած վստահել է հոգեղէն ու մարմնեղէն հոգեւորներին: Պէտք է ճիշտ ժամանակին տալ հոգեւոր կարիքներն ու մարմնաւոր պէտքերը՝ առնելու համար առհաւատչեայ երանութիւնների պարգեւները Արդարների Արքայութեան մէջ:

Եօթներորդ, պէտք է ապահովել բոլոր առաքինութիւնների սրբութիւնը, զգուշութիւնն ու պահպանութիւնը՝ արթուն եւ զուարթուն լինելով չարի բոլոր գաղտաձիգ նետերի դիմաց, որոնցով նա սպաննում է ամեղներին՝ նրանց մեղքերի մէջ ներգրաւելով: Որպէսզի նրանք ամբողջութեամբ ամրանան ու յաղթեն այդ խորամանգողին՝ եւ առնեն անեղծութեան պսակը:

Ութերորդ, պէտք է լինել խոնարհ սրտով, հեզ բարքերով, ու խաղաղարար բոլորի հանդէպ՝ թէ՛ հեռաւորների եւ թէ՛ մերձաւորների, նմանուելով Քրիստոսին՝ Հեզին, Խոնարհին ու Խաղաղարարին. որպէսզի հաւատքի առաջնորդին նայողները672672. Եբր․ ԺԲ 2, Գործք․ Գ 15։ նրա հետ գնան՝ ու նրա մէջ գտնեն իրենց հանգիստը, նրա խոնարհ, հեզ ու խաղաղարար սիրոյ մէջ:

Իններորդ, պէտք է պարկեշտութեամբ ու համեստութեամբ ամբողջովին բարեմիտ լինել՝ Տիրոջ առաջնորդական փրկութեան կենդանարար խրատով հասնելու կենաց դռներին, եւ մտնելու յաւիտենական հանգստեան յարկից ներս՝ որը պատրաստուել է մեր Փրկչի կողմից, ըստ իւրաքանչիւր վարձքի:

Տասներորդ, ըստ արժանաւորութեան՝ պէտք է լինել խորհրդածող եւ խորհրդակից Քրիստոսի փրկական պատարագին674674. «Փրկական պատարագ»-ը «մաքրման ընծայ» է․ որի միջոցով պէտք է դիմել Յիսուս Քրիստոսին, որ մաքրի դիմորդի մեղքերը։, մաքրման արարողութեանն հաղորդելով աղօթանուէր պաղատանքներ, շնորհալից արտասուքներ եւ ջերմեռանդ հոգի։

Եւ պէտք է եռալով լցուել Քրիստոսի սուրբ սիրով՝ երկնայինների միջոցով մերձենալու համար Աստծուն, եւ այդպէս լուսաւորելով հոգին ու մարմինը՝ ձեռք բերել յաւիտենական կեանքը:

Պէտք է միշտ խոկալ երկնային զօրութիւնների մասին, եւ արհամարհել երկրայինները՝ խորհրդակից եւ գործակից ունենալով միշտ Տիրոջ Ամենազօր Տէրութիւնը. եւ մտերմիկ կամքով պէտք է հաստատուն մնալ ճշմարիտ վարքերում եւ ուղիղ հաւատքում՝ Տիրոջ երախտաւոր սուրբ սիրով առաջանալու համար դէպի բարին, նաեւ ուրիշներին էլ յորդորելու գնալ դէպի խոստացուած բարիքներն ու կեանքը:

Սրանք են քաջերի եւ առաքինիների անելիքները՝ որոնք կը տանեն վերին կեանքին, ուր լսելի կը լինի բոլորիս Տիրոջ խօսքը. «Ո¯վ բարեգործ ու հաւատարիմ ծառաներ, քանի որ երկրի վրայ ձեզ տրուած սակաւին հաւատարիմ եղաք՝ այստեղ մշտնջենաւոր կեանքում ձեզ շատերից վեր դասեցի. մտէ՛ք մասնակցելու ձեր Տիրոջ անվախճան երանութիւնների ուրախութեան՝ որ պատրաստուել է ձեզ համար»674674. «Փրկական պատարագ»-ը «մաքրման ընծայ» է․ որի միջոցով պէտք է դիմել Յիսուս Քրիստոսին, որ մաքրի դիմորդի մեղքերը։:

Պէտք է այսպիսի՛ խրատին աշակերտել ու լինել խորհրդակից՝ եւ ազատուե՛լ երկրային զբօսանքներից ու սնոտի հոգսերից: Եւ պէտք է կրել հոգեւոր ազատութեան լուսաւոր զգեստը՝ որի անհամեմատելի լոյսն առաջանում է անձի առաքինութիւնից: Եւ պէտք է ամեն օր քննող լինել խորհուրդները, խօսքերն ու գործերը Տիրոջ:

Եթէ անձը ստունգանեալ լինի677677. Պատժուած լինի քարկոծուելով։՝ պարտաւոր է ուղղուել Աստուածային Գրքի լաւագոյն խրատով, զղջման միջոցով: Մարգարէն674674. «Փրկական պատարագ»-ը «մաքրման ընծայ» է․ որի միջոցով պէտք է դիմել Յիսուս Քրիստոսին, որ մաքրի դիմորդի մեղքերը։ ասում է. «Մէկի հասցէին եթէ մի բան ասէք ձեր սրտում՝ դրա համար զղջացէք ձեր անկողնում, եւ արդարութեան պատարագ մատուցէք՝ յոյսներդ դնելով Տիրոջ վրայ», որ ձեզ արդարացնի:
Քանզի այսպէս անողները կը փառաւորուեն վարդապետների կողմից, եւ կ՛ուսուցանեն նոյնը՝ Հօր, Որդու եւ Սուրբ Հոգու մասին, որինն է փառքը այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն: