Ը. ՅԱՆԴԻՄԱՆՈՒԹԻՒՆ՝ ԴԺՆԴԱԿ ՎԱՐՈՒՑ ԵՒ ԸՆԾԱՅՈՒԹԻՒՆ՝ ԱՌԱՔԻՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱՆԴԻՍԻՑ
ԴԱՐՄԱՆՔ մարգարէից, եւ Առաքելոց քարոզութիւնք՝ յառաւելութիւն բարեաց զմեզ ընթացուցանեն, ըստ լաւ մասինն՝ որ ի Քրիստոս: Եւ գլխաւորելով՝ յառաւելսն յորդորեն, որ դրունք են ամենայն բարութեանց եւ երանութեանց:
Եւ ընդ նոսա մտանեն աւետիք խոստացեալ պարգեւացն Աստուծոյ՝ ի հոգեւոր դարմանսն, այլ եւ ի մարմնաւորսն՝ լիութիւն եւ առատութիւն, եւ խաղաղութիւն, այլովքն հանդերձ հարկաւորօք: Եւ բարութիւնք յուսոյն կենացն յաւիտենից եւ շնորհք աներեւոյթ սիրոյն՝ որ են գանձք գիտութեան եւ իմաստութեան: Որով գիտէ ընտրել զլաւն ի վատթարէն, հաստատեսցի ի մեզ՝ որ հոգւով վարեսցուք: Եւ այս՝ վասն ընտրութիւնս առնելոյ ի միմեանց, առաքինեա՛ցն հաւատացաւ:
Եւ անհաւատիցն լքումն տայ՝ առ ի յընտրել զբարի հաւատ Աստուածգիտութեան, եւ արդարքն մի՛ վրիպեսցի ի փրկութեան յուսոյն, այլ եւ զդժնդակ վարսն, զամենաչարն եւ զամենավնասն սանձել՝ որ դրունք են բարկութեան եւ սրտմտութեան, սովոյ, սրոյ եւ գերութեան՝ եւ պէսպէս չարի:
Զի որ աղբիւրն է ամենայն բարեաց, եւ Արարիչ ամենայն արարածոց՝ երկնաւորաց եւ երկրաւորաց, հոգեւորաց եւ մարմնաւորաց՝ Ամենազօրն, Ամենակալն, Երախտաւորն ամենայն կենաց՝ ասէ297297. Ղեւտ. ԺԹ 37: . «Ես եմ Տէր Աստուած ձեր. զպատուիրանս Ի՛մ պահեցէք՝ եւ կեցջիք». զի «Զամենեսեա՛ն կամի զի կեցցեն՝ եւ ի գիտութիւն ճշմարտութեան եկեսցեն»298298. Ա. Տիմ. Բ 4: : Եւ այսպէս, զամենեսեա՛ն կոչէ ի կեանս Իւր՝ որ կենաց տուիչ եւ դարմանիչ է, ամենահնար բարերարութեամբն:
Պարտ է զՆա՛ սիրել՝ յամենայն անձնէ, եւ ի զօրութենէ եւ ի մտաց. այլ եւ զընկերս իբրեւ զանձն՝ ամենայն սրբութեամբ, զի ապրեսցուք յաշխարհէ աստի չարէ ըստ շնորհացն Աստուծոյ՝ որ ի մեզ: Եւ սանձահարել զդժնդակ բարսն, եւ զանհաստատութիւն մտաց՝ ի հաստատութիւն յուսոյ, ի նեղութեան՝ եւ յանդորրու: Եւ ատե՛լ զանառակութիւնս՝ որ բնութիւն շարժէ եւ պղտորէ, եւ ի պոռնկութիւն եւ ի շնութիւն հակամիտէ:
Զի պոռնկութիւն ստերիւրէ ի պէսպէս անարժան հրապոյրս վնասուց՝ եւ վրիպեցուցանէ ի հաւատոց եւ ի սուրբ վարուց, ի պատրանս մեղաց՝ յանառակութիւնս աղտեղիս:
Արդ փախիցուք ի պոռնկութենէ՝ ի մօրեն չարեաց, որ յորդորիչ է ամենայն վնասուց: Զի զբազումս կորոյս ջրով եւ հրով, եւ այլեւայլ ազգ պատուհասիւք՝ որպէս ասեն Գիրք:
Զի որ շնայ կամ պոռնկի՝ կորուստ անձինն ստանայ:
Եւ ի Տեառնէ ի բաց եկաց անսուրբ անձն՝ զի տաճար են սուրբք ամենայն Ամենասուրբ Երրորդութեան:
Եւ տաճար դիւաց են պոռնիկք եւ շունք՝ զի զկոյսս ապականեն(է) եւ մերժեն(է) ի տեառնէ. եւ զամուսնութիւնս քակեն(է)՝ եւ ընդ բազում չարեօք առնեն(է):
Զի վասն պոռնկութեան զկախարդս յօգնութիւն պղծութեան՝ ըստ հրապուրանաց սատանայի առնուն կաշառօք:
Վասն պոռնկութեան նախանձով(ւ)՝ զչարն եւ զզազիր խորհուրդ աղտեղութեան մի՛շտ ունին:
Վասն պոռնկութեան՝ ոխութիւնք եւ այլանդակութիւնք ի կորուստ արանց եւ կանանց լինի:
Վասն պոռնկութեան՝ դժպհութիւնք եւ երդմնահարութիւնք, եւ ստութիւնք եւ գողութիւնք:
Վասն պոռնկութեան՝ հեղկութի՛ւն աղօթից եւ պահոց, եւ պղերգութի՛ւն առ ի գործս:
Վասն պոռնկութեան՝ բազմավնաս նենգութիւնք նիւթին ինքեանք, առ օտարս՝ եւ ընտանիս:
Վասն պոռնկութեան՝ խորամանկութիւնք եւ պէսպէս մահք յայտնիք եւ գաղտնիք: Կէսք՝ յորովայնի ճմլեն եւ տարաժամ անցուցանեն զմանկունս. եւ կամ դեղովք ապականեն՝ յորովայնի. եւ են՝ որ զծնեալսն սպանանեն: Եւ է՝ զի ով(ւ)նոյ տէրն եւ սեղեխն ի միմեանց մեռանին, կամ յայտնի մարտիւ՝ կամ գաղտնի իւիք չարիւ:
Եւ է՝ զի հոմանիքն ի միմեանց խողխողին ի վերայ բոզիցն: Եւ է՝ որ բոզքն խաղբս ինչ ուսանին ի կախարդաց, զի սպանցե՛ն զարսն՝ վասն հոմանեաց ցանկասիրաց:
Եւ բազում չարիս ունի՝ ախտիցն ցանկութիւն յարս եւ ի կանայս, զոր ասելն կամ լսելն զազիր է մաքրեցելոցն մտաց՝ եւ սրբեցելոց:
Այլ զասացեալն, եւ զոր ասելոցս եմ՝ լուիցեն որք յայսոսիկ ի սատանայէ ըմբռնեալ են, արբեալ ախտիւ պոռնկութեան: Վասն որոյ՝ մարգարէն ասէր306306. Ես. Ա 21 (ԻԸ 1, ԻԹ 9, ԾԱ 21 - Անթ.): . «Վայ՝ որ արբեալդ էք ի ցանկութենէ, եւ ո՛չ ի գինւոյ»:
Զի ամենայն չարեաց պատճառ՝ պոռնկութի՛ւնն է, եւ մա՛յր մեղաց, եւ դուռն ամենա՛յն չարեաց՝ նստելոց ի մեղս:
Զի վասն այսորիկ գայ բարկութի՛ւն Աստուծոյ ի վերայ երկրի՝ սովոյ եւ սրոյ եւ գերութեանց, եւ պէսպէս ախտից խռովութեանց՝ ընտանեաց եւ օտարաց, ծնողաց եւ ծննդոց, ծառայից եւ տէ(ե)րանց՝ յորս կագք եւ կռիւք, եւ՝ մահք:
Նա ե՛ւս չարագոյն քան զասացեալս է ախտիցն՝ գարշութիւնք, որ եւ քան զանասունս եւ զգազանս եւ զսողունս՝ անարգել են յախտս. որ յանասունս եւ յարուս պղծին՝ թողեալք զպէտս իգութեան:
Արուացն եւ իգացն բորբոքեցան ցանկութեամբք իւրեանց307307. Հռ. Ա 26 (27 - Անթ.): յանասելի աղտեղութիւնս՝ զոր եւ ո՛չ է տեսանել յայլ ի շնչաւորս զգարշութիւն ախտիցն:
Ո¯վ չարեացն եւ անարգել ախտին՝ որ արտաքս ելանէ քան զսահմանն, եւ գլուխ է ամենայն դժնդակ չարեաց: Առաջին օրէնքն զայսպիսիքս քարկոծ առնէին՝ եւ կամ հրով այրէին. եւ նորս՝ արտաքս ունի յեկեղեցւոյ եւ ի ժողովրդոց, մինչեւ բազում լալով ի տուէ եւ ի գիշերի, ի խորգ եւ ի մոխիր՝ պահօ՛ք ապաշխարեսցէ անհատ աղօթիւք, եւ աշխատութեամբ բեկեալ սրտիւ:
Զի թէ Տէրն զհայելն ի կին պարտաւոր առնէ շնութեան՝ վասն այսմ (այլ) գարշութեան ախտիցն զի՞նչ պարտ է ասել զպատիժսն: Եւ ո¯րքան երանէ զմաքուրսն՝ քանզի ասէ308308. Մատթ. Ե 8: . «Երանի այնոցիկ որ սուրբ են սրտիւք՝ զի նոքա զԱստուա՛ծ տեսցեն հոգւով»:
Որքա՜ն է զսրբո՛ցն զհատուցումն. զԱստուած տեսանել՝ եւ յանպատում բարիսն վայելել:
Զի եթէ զարեգակն տեսանեմք յետ գիշերային ցրտութեան ի ջեռուցանել, ի լուսաւորել՝ խնդամք, որ փոփոխելի եւ անցաւոր է. ապա զանճառելի լոյսն, զնորա Արարիչն եւ զմեր՝ զի՞նչ պարտ է ասել, զանհամեմատ բարին Աստուած՝ որ լցուցանէ զսրբոցն անձինսն շնորհօք, եւ վայելեցուցանէ յանբաւ բարիսն՝ եւ յանվախճան երանութիւնսն եւ յանսպառ ուրախութիւնսն:
Զի ո՛չ զնմանութիւն ինչ կայանիցն է ասել հնար, եւ զբարեացն անճառից: Բայց որ սուրբքն են սրտիւք, եւ անարատք անդամօք մարմնոց՝նոցա երեւի՛ Քրիստոս անճառապէս:
Բայց եթէ անսուրբք իցեն հոգւով եւ մարմնով ապաքէն՝ ի սրտէն առնո՛ւ զհանգամանս գործոց մարմինն: Զի ի սրտէ՛ն՝ ասէ Տէրն313313. Մատթ. ԺԷ 19 (ԺԵ 19 - Անթ.): , ելանեն չար խորհրդոցն չարիքն՝ եւ մարմնով պղծի:
Եւ զի ասէ314314. Մատթ. Ե 29: . «Եթէ ակն քո՝ կամ ձեռն կամ այլ ինչ անդամ, գայթակղեցուցանէ զքեզ՝ հա՛տ զնա եւ ընկեա՛ ի քէն»:
Եւ այս հրաման ո՛չ զանդամսն հատանել տայ՝ այլ զցանկութիւն շարժման ախտիցն, որ ի նոսա գործի ի կորուստ անձինն: Զի լուցկի՛կ է պոռնկութիւն անշէջ հրոյն՝ ամենայն չարեօքն հանդերձ:
Եւ յորժամ Փրկիչն զԱռաքեալսն յաշխարհ առաքէր սերմանել զԲանն Ճշմարտութեան յանդս մտաց հաւատացելոց՝ եւ նովաւ ածել ի կարգ ուղղութեան, նախ զփո՛ւշն խլել զցանկութեան բուսոցն հրամայէ, զկամս մարմնոյ եւ զմտաց՝ եւ հնազանդե՛լ Աւետարանին: Եւ ապա՛ սերմանել զաւետիս, հրաւիրելոցն կոչել խոստովանութեամբ յապաշխարութիւն՝ եւ ի հաշտութիւն ամենեցուն Արարչին: Եւ հնազանդեալք ըստ Աւետարանին քարոզութեան՝ արժանաւորի՛լ սուրբ երախտեացն կենդանի յուսովն, զի ժամանեսցուք յօթեւանս կենացն յաւիտենից՝ ի Քրիստոս Յիսուս:
Եւ ի ժողովս Առաքելոցն315315. Գործք. առ. ԺԵ 20 (6 - Անթ.): ՝ վասն խնդրոյն այնորիկ, Հրէից եւ հեթանոսաց նախ զայ՛ս աւանդեցին: Եւ ընտրեցին ի բա՛ց կալ ի պոռնկութենէ, եւ ի հեղձուցելոյ, եւ յարենէ:
Որոց արարեալ զայս բարի գործս՝ ստանան անձանց զարդիս, եւ զապառնին:
Սկիզբն՝ նախ զպոռնկութեանն հատումն առնէ. զի զբազում ոստս որ ի նմանէն վնասք՝ խափանեսցին. եւ զմեռելոտի գործս՝ եւ զուտե՛լ արգելցեն եւ զարիւն նորին, այլ եւ՝ որ ի սպանութիւն մտաբերեն, այսպէս խափանեսցին: Զի հնազանդութեամբ նուաճեալք՝ առ սրբութիւն եւ պարկեշտութիւն եւ խոհականութիւն, եւ ընտանեցեալք հաւատով՝ մտցեն յաւետիս խոստացեալ բարեացն:
Եւ զդժնդակութիւնսն ամենայն ատել եւ ի բաց ընկենուլ՝ սպառնալեօք անվախճան տանջանացն, որ պատրաստեալ է ի Տեառնէ՝ անսրբոց եւ պղծոց, ի՝ պոռնկութիւն: Զի եթէ մեռելոտի ուտել եւ զարիւն անասնոց ըմպել եղկութիւն եւ թշուառութիւն ի միջի կայ՝ որքա՛ն պատիժք որ զազգակիցս վտանգեն նեղութեամբք, զոգիսն եւ զմարմինս ճնշեն պէսպէս վտանգիւք եւ դառն տանջանօք եւ մահուամբ՝ յԱրդար Դատաւորէն պատրաստեալ:
Եւ Առաքեալ ասէ317317. Ա. Կորնթ. Զ 9: . «Մի՛ խաբիք եղբարք, ո՛չ պոռնիկք, ո՛չ շունք, ո՛չ իգացեալք, ո՛չ արուագէտք, ո՛չ գողք, ո՛չ սպանողք եւ որք զհետ այսոցիկ՝ զարքայութիւնն Աստուծոյ ո՛չ ժառանգեն», այլ՝ զանշէջ հուրն: Ըստ մարգարէին318318. Ես. ԿԶ. 24: ՝ թէ «Հուրն նոցա ո՛չ շիջանի, եւ որդն նոցա ո՛չ վախճանի»:
Զի պատուական՝ ասէ319319. Եբր. ԺԳ. 4: , զամուսնութիւն եւ անարատ զանկողինս՝ եւ նախապատիւ զկուսութիւն:
Այլ եւ զպոռնիկս եւ զշունս՝ դատի՛ Աստուած:
Եւ դարձեալ ասէ320320. Ա․ Կոր․ է 26 (Գ 16 - Անթ)։. «Դուք տաճար էք Աստուծոյ՝ եւ Հոգի Աստուծո՛յ բնակեալ է ի ձեզ», այսինքն՝ անարատ յաղտեղութենէ:
«Զի սուրբ է տաճար Քո՝ սքանչելի արդարութեամբ», ասէ Դաւիթ321321. Սաղմ․ ԿԴ (ԿԵ) 6 – Անթ․։: «Եւ եթէ ոք զտաճար Աստուծոյ ապականէ՝ ապականեսցէ զնա Աստուած: Զի տաճար Աստուծոյ՝ սուրբ է, որ էք դուք՝ ի մէջ կամակոր եւ աղտեղի ազգաց»322322. Ա․ Կորն․ Գ 16 (17 – Անթ․)։:
Զի որպէս ջրհեղեղաւն ապականեցաւ երկիր՝ որ գէջ պղծութեամբն էին ապականեալ: Մեք զիա՞րդ ո՛չ երկիցուք, որ այսպիսի մեղաց՝ բարկութեան վկայ ունիմք զհամաշխարհական կորուստն ջրհեղեղին: Այլ եւ զՍոդոմ եւ զԳոմոր հրով եւ ծծըմբով տոչորեալ՝ ըստ ջերմութեան եւ զազիր ախտից, որովք ըմբռնեալ էին, սատակեցան հինգ թագաւորացն պղծեալ տունքն՝ հանդերձ լրիւ իւրով երկիրն:
Եւ զայս երկուս հարուածս յաղագս գիջութեան եւ պղծութեան երկուս վկա՛յս կացոյց ահաւոր դատաստանին, որ լինելոց է պատիժս այնպիսի պղծոց յաւուրն այցելութեան՝ ամենայն ազգաց:
Զի որպէս էին՝ ասէ Տէրն325325. Մատթ․ ԻԳ 37, ԼԸ 39 (ԻԴ 38 – Անթ․)։, յաւուրսն Նոյի. կանայս առնէին եւ արանց լինէին՝ եւ յուրախութեան վայելէին, մինչեւ եկն ջրհեղեղն՝ եւ կորոյս զամենեսեան առ հասարակ:
Նոյնպէս եւ յաւուրս Ղովտայ, ի փափկութեան եւ յամենայն ուրախութեան՝ վայելէին այլ եւ յանառակ ցանկութիւնս, մինչեւ Տէր եհան զՂովտ անտի՝ եւ զնոսա այրեաց առ հասարակ հրով:
Բայց դուք լո՛յս էք ի Տէր՝ ի սրբութեան:
Խաւար՝ ասէ326326. Եփ․ Ե 8։, զգործսն խաւարի՝ որ ո՛չ գայ ի լոյս: Իսկ ի խաւարէ մեղաց զերծեալ՝ սուրբ լուսոյն երեւի: Դարձեալ ասէ327327. Ա․ Կորնթ․ Զ 15-16 (16 – Անթ․)։. թէ ո՛ր մերձենայ ի պոռնիկն՝ մի մարմին է, զի որպէս միո՛վ մարմնով մեղքն կատարին: Զի հասարակաց է չարն՝ ի գործելն, ի խօսելն, ի տեսանելն, ի լսելն՝ եւ այլ ամենայն խծբիծք չարեաց նոցին:
Եւ ո՛ր մերձենայ ի Տէր՝ մի հոգի է ընկղմեալ ի կենդանի սրբութեան: Զի սրբեալ անդամքն մարմնով եւ հոգւով՝ միաւորի ընդ Քրիստոսի, ի Կեանսն՝ հաւատով եւ ճշմարտութեամբ. եւ լինի սուրբ անդամ Քրիստոսի՝ հանդերձ ամենայն առաքինութեամբն: Զի կարասցէ ասել՝ ա՛ռ մարտ թշնամւոյն:
Արդ, առեալ զանդամս Քրիստոսի՝ առնիցե՞մք անդամ պոռնկի՞328328. Ա․ Կորնթ․ 15-16 – Անթ․։. քա՛ւ լիցի զսրբութիւնս մատնել յանմաքրութիւն:
Զպոռնիկն բազում անգամ վտանգէր Պօղոս՝ վասն պղծութեանն: Եւ խրատէր եւ մատնէր ի ձեռս սատանայի՝ ի սատակումն մարմնով, զի ոգին ապրեսցի հանդերձ ստոյգ զղջմամբ329329. Ա․ Կորնթ․ Ե 5։՝ ճնշելով զմարմինն պահովք պնդութեան. եւ աղօթիւք հրահանգել ի սրբութի՛ւն լնուլ զասացեալս ի նոսա՝ որ յաղագս այնորիկ են հանդէսք:
Զի ի ձեռն պոռնկութեան՝ պէսպէս անօրէնութիւնք յաճախին ի յերկրի. զի բազմաչար է պոռնկութիւն՝ եւ անյա՛գ առ ցանկութիւնս ախտից: Վասն այսորիկ՝ Առաքեալն զմեզ ուսուցանէ, եւ խրատէ սպառնալեօք՝ փախչե՛լ յայնպիսի ախտից եւ ի պղծութենէ, որոց վախճանն է կորուստ:
Զի ասէ332332. Ա․ Կոր․ Ժ 8։. «Մի՛ պոռնկեսցուք՝ որպէս ոմանք ի Հրէիցն. եւ կորեան ի սատակչէ անտի՝ յաղագս պոռնկութեանն. ի միում աւուր՝ քսան եւ չորս հազար»: Զի ո՛չ եթէ անիրաւ ինչ էր Աստուած՝ որ էած զբարկութիւնն ի վերայ նոցա, որ գիտէ՛ զամենայն:
Վասն այսորիկ, զհարուածսն ընդ իշխանութիւնսն՝ եմոյծ ի ժողովուրդսն, որպէս զի նոքա՛ էին որդիք կորստեան՝ պատճառս ի մեղսն. թէպէտ եւ ի միասի՛ն մեղան՝ որք մեղանն:
Զի եւ մարգարէն ասէ333333. Եզեկ․ Ը 20 (ԺԸ 20 - Անթ․)։. «Անձն ո՛ր մեղիցէ՝ նոյնն եւ մեռցի»: Թէպէտ ասէ334334. Եզեկ․ ԺԸ 2։. «Հարք ազոխ կերան՝ եւ որդւո՛ց ատամունք առին»:
Զի են ոմանք՝ որ ի մեղս իւրեանց վախճանին, առա՛նց ապաշխարութեան: Եցոյց՝ եթէ ո՛չ լինի մոռացումն յիրաւանցն Աստուծոյ, այլ կայ պահի արդարութիւն աւետեաց՝ սրբոց, եւ առ անօրէնութիւն՝ սպառնալեացն արհաւիրք. զի որդիք մեղաւորացն՝ երկիցեն, եւ մի՛ արասցեն զմեղս՝ որպէս եւ հարք իւրեանց. այլ արդարութեամբն իւրեանց՝ ապրեսցին ի բարկութենէն, որ սպառնացաւ նոցա:
Զի որդի՝ որ ատէ զամբարշտութիւնս հօր, եւ արասցէ իրաւունս՝ կելո՛վ կեցցէ, ասէ Տէր335335. Եզեկ․ ԺԸ 19, Թիւ․ ԻԱ 6, Եզեկ․ ԼԳ 14։:
Եւ մի՛ փորձեսցուք զՏէր՝ եւ կամ տրտնջեսցուք, որպէս ոմանք ի նոցանէ՝ եւ յօձից անտի սատակեցան336336. Ա․ Կորնթ․ Ժ 9։:
Զի ուսումն վարդապետութեան խրատէ զմեզ յուղղութիւն՝ որոշէ զլաւն ի վատթարէն, եւ պահել զսրբութիւնն ըստ օրինացն արդարութեան եւ ըստ Աւետարանական լուսաւորութեան՝ խորհրդով եւ բանիւ եւ գործով, զի ապրեսցո՛ւք ի բարկութենէն՝ որ գալոցն է ի վերայ անօրինաց եւ պղծոց, եւ կալ առաջի Քրիստոսի սուրբք՝ եւ ժառանգել զանպատում բարիսն:
Այլ եւ վերակացուք մի՛ հեղգասցին ի պատմել զսպառնալիս Տեառն Աստուծոյ: Զի ասէ մարգարէիւն337337. Եզեկ․ ԼԳ 7 (7, 8 – Անթ․)։. «Դէ՛տ կացուցի զքեզ, զի ասասցես մահո՛վ(ւ) մեռցիս՝ եթէ մեղիցես: Եթէ լուիցէ քեզ՝ կեցցէ. ապա եթէ ո՛չ լուիցէ քեզ՝ մեռցի. եւ դու՝ ապրեցուսցե՛ս զանձն քո: Ապա եթէ ո՛չ ասասցես զսպառնալիսն՝ որք զայնպիսիսն գործեն, եթէ սուր գայ եւ բարկութիւն՝ զարիւն նոցա ի ձեռաց քո՛ց խնդրեցից»:
Զի կամ ողոքանօք՝ աւետեաց երանութեանցն յուսով ուղղեսցին, եւ կամ սպառնալեօք՝ հարուածոց եւ վշտաց եւ նեղութեանց որ յերկրի աստ, եւ կամ՝ ահեղ աւուրն մեղաւորաց եւ անհնազանդից:
Զի իբրեւ հրեշտա՛կք են Աստուծոյ հրամանք՝ որ առաքին յիշխանութենէ ընդ ամենայն արարածս, ընդ երկնաւորսն՝ առ զօրս հրեշտակաց, եւ ընդ երկրաւորս՝ առ ազգս մարդկան, առնել զշահաւորն ի մեզ՝ ի սիրոյ տէրութենէն, ի նեղութեան եւ յանդորրու՝ ի պէտս մեր, զի անքակ կացցուք ի ճշմարտութեան աւանդսն՝ մաքուր վարուք մարմնով եւ հոգւով առ տէրութիւնն. եւ երախտաւոր լինել ամենաշահ դարմանօք՝ առ կեանս եւ փրկութիւն ընկերաց: Այլ եւ արուեստիցն ճշմարտից կալ ի մշակութեան, եւ արբանեակ լինել առ հաճոյս բարերար կամացն Աստուծոյ՝ եւ շնորհօք Հոգւոյն վայելել ի կեանս աշխարհիս:
Զի ազատեալք ի մեղաց՝ լիցին արդարութեանն միշտ պտղաբերք, հանդերձ ամենայն սրբութեամբ՝ համբերութեամբ բազմաւ. զի այսպէս՝ ժառանգաւոր լինել կարասցուք աւետեացն Սուրբ Երրորդութեանն:
Այլ եւ վկայութիւնք լաւութեանն՝ ո՛ր մտերիմ է անձնիշխան կամօք ի վարդապետութիւն Հոգւոյն Սրբոյ, որ ի ձեռն մարգարէից եւ Առաքելոց եւ վարպետաց՝ գրովք աւանդեցան մեզ, զի ծանիցուք զԱստուած՝ զԵրախտաւորն, զԱրդարն, զԲարերարն, զՍուրբն, զՃշմարիտն. եւ մերժել եւ հեռանալ ի դժնդակ վարուց՝ յապախտաւոր եւ յանհաւան, յանխրատ եւ յանխտիր անօրէնութենէ՝ եւ սրբե՛լ ի մտաց եւ մարմնոց զվնասակար զամբարշտութիւնսն միշտ:
Նա եւ Պարսիկք եւ այլ խուժադուժ ազգք՝ որ ո՛չ գիտեն զօրէնս, բնութեամբ զօրինացն գործեն՝ ըստ Առաքելոյ բանին342342. Հռ. Բ 14: , եւ ի ձեռն դատաւորա՛ց պատժեն զպիղծս եւ զանիրաւս:
Եւ միշտ սպառնալիք իշխանաց եւ դատաւորաց՝ առ անխտիրսն ի չարիս, առ սուտս եւ երդումնասուտս՝ նենգաւորս, գողս, սպանողս, շունս, կախարդս, դիւթս: Եւ որ ի նոյնս են հոյլք մեղաց՝ զորս բանդիւք եւ երկաթի կապանօք եւ պէսպէս տանջանօք խոշտանգեն, եւ մահ ի վերայ ածեն՝ զի այլքն երկիւղ ունիցին, եւ արգելցին յանխնայ անօրէնութենէն:
Իսկ որ խրատին՝ եւ գան ի լաւութիւն կարգաց եւ իրաւանց թագաւորի ի միամտութեանն, եւ ի հպատակութեան կացուցանեն զանձինս՝ այնպիսեացն փառք եւ պատիւ, եւ պարգեւք ազատութեա՛ն շնորհեն:
Դոյն օրինակ եւ Յոյնք՝ գրո՛վ կարգեալ ունին զիրաւունս: Երախտաւորացն եւ մտերմիցն՝ պարգեւօք եւ մեծարանօք պատուեն, իսկ անօրինացն եւ անհնազանդիցն եւ ամբարհաւաճիցն եւ անառակիցն եւ պղծոցն՝ պատուհասիւք եւ պատժովք եւ դառն նեղութեամբք նեղեն, զի խրատեսցին ի բաց կալ ի մեղաց՝ եւ գործել զբարիս հանապազօր, զի մի՛ վրդովեսցի աշխարհս յանիրաւաց՝ այլ զխաղաղութիւն եւ զշինութիւն կալցի:
Նոյնպէս եւ ամենայն ազգք եթէ ո՛չ կայցեն յիրաւունս արդար դատաստանին Աստուծոյ՝ զի ունին կարգիչս, եւ իրաւունս դատաստանօք եւ խրատով(ւ) ուղղեն(լ), եւ մի՛ ամբոխ եւ մարտ յուզեսցին:
Եւ իրաւանցն արդարութեան՝ երկու բարբառք են, որ յարգեն եւ պատուեն զիրաւախորհսն աւետեօք եւ պարգեւօք՝ եւ սպառնալեօք եւ պէսպէս նեղութեամբք պատժեն զապախտաւորսն եւ զանիրաւսն:
Զի չի՛ք ազգք՝ որոց ո՛չ իցեն իրաւունք ի դատաւորաց: Եւ այս ամենայն կարգք ի շինութիւն աշխարհի՝ կարգեալ են ի Տեառնէ, ըստ նախախնամութեանն՝ որ առ ազգս մարդկան. թէպէտ եւ ո՛չ ծանեան զԱստուած՝ եւ փառաւորեցին կամ գոհացան. զի ո՛չ խնդրեցին զԱստուած ունել ի գիտութեան՝ այլ նանրացան ի խորհուրդս իւրեանց, եւ խաւարեցա՛ն անմտութեամբ346346. Հռ. Ա 21: :
Այլ ո՛չ անտես առնէ Արարիչն զարարածս՝ զի Հայր է շնորհիւ, եւ Տէր՝ որ հրաւիրեաց եւ կոչեաց զամենեսեան յարքայութիւնն:
Արդ, այս ամենայն կարգք իրաւանց եւ արդարութեան՝ վկայք են Աստուծոյ հոգեւոր օրինացն, որ քարոզեցաւ մարգարէիւք Գրովք Սրբովք՝ որք յանիրաւութենէ յիրաւունս ածեն, յանարգութենէ՝ ի փառս, յանցաւորացս՝ ի մշտնջենաւորսն, յերկրաւորէս յերկնաւորսն՝ առաքինութեան հանդիսիւք:
Եւ ամենայն կարգաց իրաւանց եւ սրբութեան՝ պատկառ կալ ճշմարիտ հաւատովք եւ կենդանի սիրով. անմեկնելի լինել ի կամացն Աստուծոյ՝ ի նեղութեան եւ յանդորրու.
Կոխել զպատրանս աշխարհիս՝ եւ հաստատել ի յոյս կենացն յաւիտենից խաղաղարար սրբութեամբ, զի հասցէ ի բնակարանս սրբոց յերանելի եւ ի սքանչելի փառսն վայելել, ի բարութիւնսն անպատում, յանհամեմատ վայելչութիւնսն՝ յանուշակ արքայութիւնն Հօրն ամենակալի, եւ Որդւոյն բարերարի՝ տուողի մեզ զկեանս, եւ Հոգւոյն սրբոյ՝ նորոգողի զհաւատացեալս, միասնական Սուրբ Երրորդութեանն՝ որում փառք յաւիտեանս. ամէն:
Ճառ Ը.Ծ-2929. Ճառ «Ը» - Երկրային էութեան կատարելացման մասին: Յանդիմանութիւն՝ Դժնդակ Վարքերին Եւ Ընծայութիւն՝ Առաքինութեան Հանդիսութեանց
Մարգարէների դարմաններն ու Առաքեալների քարոզները մեզ ընթացք են տալիս բազմացնելու բարիքները՝ ըստ դրանց լաւ մասերին, որոնք Քրիստոսից են: Նրանք գլխաւորելով մեզ՝ յորդորում են հասնել առաւել իմաստութիւնների, որովհետեւ դռներն են բոլոր բարիքների ու երանութիւնների:
Դրանց շարքում են Աստուծոյ խոստացած պարգեւների աւետիսները՝ հոգեւոր դարմանների համար, այլեւ մարմնաւորների լիութեան, առատութեան, խաղաղութեան ու այլ պէտքերի համար: Այդ շարքում են Տիրոջ բարիքները՝ յաւիտենական կեանքի յոյս-իմացականութեան համար, ու Նրա սիրոյ աներեւոյթ շնորհները՝ որոնք գիտութեան եւ իմաստութեան գանձերն են: Սրանց միջոցով սովորեցնում է ընտրել լաւը վատթարից՝ եւ հոգուով կառավարուել: Ընտրութեամբ զանազաելու այս միջոցները՝ միայն առաքինիների՛ն են վստահուել:
Նա լքել է տալիս անհաւատների անհաւատութիւնը՝ որ ընտրեն Աստուածգիտութեան բարի հաւատքը, եւ արդարներն էլ չվրիպե՛ն փրկուելու յոյսից՝ այլեւ սանձե՛ն դժնդակ վարքերը, ամենաչար ու ամենավնասակարները՝ որոնք դռներն են բարկութեան ու սրտմտութեան, սովի, սուրի ու գերութեան, եւ զանազան չարիքների:
Քանզի այն որ Աղբիւրն է բոլոր բարիքների, Արարիչն է բոլոր արարածների՝ երկնաւորների ու երկրաւորների, հոգեւորների ու մարմնաւորների, Ամենազօր Ամենակալը, Երախտաւորը բոլոր կեանքերի՝ ասում է297297. Ղեւտ. ԺԹ 37: . «Ես եմ ձեր Տէր Աստուածը. Իմ պատուիրանները պահէք՝ եւ կ՛ապրէ՛ք»: Քանզի «Կամենում է որ բոլո՛րն ապրեն՝ եւ հասնեն ճշմարտութեա՛ն գիտութեան»298298. Ա. Տիմ. Բ 4: : Եւ այսպէս, բոլորին կոչ է անում ապրել Իր յորդորած կեանքով՝ Իր ամենահնար բարերարութեամբ, որը կենսատու է եւ դարմանող:
Պարտաւոր ենք մեր ամբողջ էութեամբ, զօրութեամբ ու մտքով սիրել Նրան, այլեւ մեր ընկերոջը՝ ինչպէս մեր անձը, ամենայն սրբութեամբ՝ որպէսզի Աստուծոյ մեզ տուած շնորհներով փրկուե՛նք այս աշխարհի չարից: Եւ սանձելով մեր դժնդակ299299. Անկումային: բարքերը300300. Սովորութիւնները: ՝ կարենանք մեր մտքի անհաստատութիւնը փոխել յոյս-իմացակա՛ն հաստատութեամբ, նեղութեան թէ անդորր ժամանակ: Եւ ատե՛նք անառակութիւնը՝ որ մեր բնազդն է շարժում, ու պղտորում է մեզ՝ հակելով ու մղելով պոռնկութեան ու շնութեան:
Քանզի պոռնկութիւնը մղում է զանազան անարժան ու վնասակար հրապոյրների՝ շեղելով հաւատքից ու սուրբ վարքից դէպի մեղքերի պատրանքներն ու աղտոտ անառակութիւնները:
Արդ, փախչէ՛ք պոռնկութիւնից՝ չարիքների մօրից, որ յորդորիչն է ամեն տեսակի վնասների: Քանզի նա շատերի կորստեան պատճառ է դարձել՝ ջրով, հրով եւ այլեւայլ տեսակի պատուհասներով, ինչպէս ասում են Գրքերը:
Քանզի ով որ շնանում կամ պոռնկանում է՝ իր անձն է կորցնում:
Եւ անսուրբ անձը հեռացուե՛լ է Տիրոջ կողմից՝ որովհետեւ բոլոր սուրբերն էլ տաճար են Ամենասուրբ Երրորդութեան:
Իսկ դեւերի տաճար են պոռնիկներն ու շնացողները, որովհետեւ կոյսեր են ապականում՝ եւ մերժում տիրութիւն անել. ընտանիքներ են քանդում՝ ու նրանց բազմաթիւ չարիքներ են հասցնում:
Քանզի պոռնկութիւն անելու համար դիմում են կախարդների պիղծ օգնութեան՝ սատանայի հրապուրանք կաշառքով:
Պոռնկացողները նախանձելով՝ միշտ ունենում են աղտոտութեան զազիր ու չար խորհուրդ:
Պոռնկութեան պատճառով՝ ոխն ու այլանդակութիւնը կորուստի են մատնում տղամարդկանց ու կանանց:
Պոռնկութեան պատճառով՝ լինում են խոստումնադրժութիւններ, երդմնազանցութիւններ, ստախօսութիւններ եւ գողութիւններ:
Պոռնկութեան պատճառով՝ հեղկութիւն301301. Ջրիկութիւն: է լինում աղօթքների եւ պահքի ընթացքում, եւ պղերգութիւն302302. Խարդախութիւն: ՝ գործերում:
Պոռնկութեան պատճառով հիւսւում են բազմավնաս նենգութիւններ՝ վնաս հասցնելով թէ՛ անձին, թէ՛ ընտանիքին եւ թէ՛ օտարներին:
Պոռնկութեան պատճառով նիւթւում են խորամանկութիւններ՝ եւ զանազան բացայայտ թէ գաղտնի սպանութիւններ: Կէսերը303303. Կանայք: իրենց որովայնում ճմլում ու տարաժամ ոչնչացնում են մանուկներին՝ եւ կամ դեղերով են ապականում. եւ կան՝ որ ծնուածն են սպանում: Պատահում է՝ որ պոռնկացողի տէրն304304. Ամուսինը: ու սեղեխը305305. Կնոջ սիրեկանը: իրար են ոչնչացնում բացայայտ մարտով, կամ էլ գաղտնի չար միջոցներով:
Պատահում է՝ որ հոմանիները իրար են խողխողում բոզերի համար: Նաեւ պատահում է, որ բոզերը կախարդներից կեղտոտ միջոցներ են սովորում՝ սպաննելու համար իրենց ամուսիններին, ցանկասէր հոմանիների սիրոյն:
Եւ բազում չարիքներ ունի՝ տղամարդկանց եւ կանանց ախտերի309309. Ախտերի ցանկութիւն=սեռական գործունէութեան ցանկութիւն: «Ախտ»-ը նոյն ինքն անգլ. ”Act»-ն է: ցանկութիւնը, որն ասելը կամ լսելը զազիր է՝ մաքուր մտքերի եւ սրբուածների համար:
Ասուածներն ու հիմա ասելիքս թող լսեն նրանք՝ ովքեր սատանայից ներքաշուելով ընկել են ախտերի մէջ, հարբելով պոռնկութեան ախտով: Նրանց համար մարգարէն ասել է301301. Ջրիկութիւն: . «Վա՛յ նրանց՝ որոնք հարբել են ցանկութիւնից, եւ ո՛չ թէ գինուց»:
Որովհետեւ բոլոր չարիքների պատճառը պոռնկութիւնն է՝ որ մայրն է մեղքերի, եւ դուռն է մեղքերի պատճառած բոլո¯ր չար նստուածքների310310. Աղի կուտակումների: :
Դրա պատճառով է՝ որ Աստուծոյ բարկութիւնը երկիր է իջնում սովով, սրով, գերութեամբ, եւ զանազան խռովութիւնների ախտերով՝ ընտանիքների եւ օտարների, ծնողների եւ որդիների, ծառաների եւ տէրերի միջեւ՝ որոնց հետեւանքով լինում են վէճեր, կռիւներ ու մահացութիւններ:
Ներկայացուած ախտերից շատ աւելի չարագոյն են գարշութիւնները: Որովհետեւ գարշելիները առաւել սանձարձակ են լինում ախտերում՝ քան անասունները, գազաններն ու սողունները. որովհետեւ պղծւում են անասունների ու արուների կողմից՝ թողնելով իգութեան311311. Սերնդագործութեան: պիտանիութիւնը:
Ցանկասիրութեամբ՝ արուներն ու էգերը բորբոքւում են անասելի աղտոտութիւններով, ինչպիսիք չեն տեսնուած ուրիշ շնչաւորի մօտ310310. Աղի կուտակումների: :
Վա¯յ նրան որ ունի չարիքների այդ անարգել ախտը՝ որն ամեն սահմանից դուրս է, եւ գլխաւորում է դժնդակ չարիքների բոլոր տեսակներին: Առաջին312312. Մովսիսական օրէնքով: օրէնքով քարակոծում էին այդպիսի մարդուն՝ կամ հրով էին այրում, իսկ նոր օրէնքով՝ արտաքսում են եկեղեցուց եւ հաւաքականութիւնից, մինչեւ որ բազում լացով ցերեկ ու գիշեր, քուրձի եւ մոխրի մէջ պահքով ապաշխարի, եւ անընդհատ յոգնելով՝ աղօթի բեկեալ սրտով:
Որովհետեւ Տէրը եթէ մի կնոջ նայելն անգամ շնութեան համազօր է համարել՝ ապա գարշութեան ախտի համար ի՞նչ պատիժ սահմանած պիտի լինի: Եւ Նա ինչքա¯ն է երանում մաքուրներին՝ ասելով311311. Սերնդագործութեան: . «Երանի¯ սրտով սուրբ եղողներին՝ որովհետեւ իրենց հոգուով Աստծո՛ւն են տեսնելու»:
Ինչքա¯ն մեծ է հատուցումը սուրբերին. Աստծո՛ւն տեսնել՝ եւ աննկարագրելի բարիքներ վայելել:
Քանզի գիշերային ցրտից յետոյ երբ արեգակն ենք տեսնում՝ ուրախանում ենք նրա ջերմութեամբ ու լուսաւորութեամբ, ինչը փոփոխելի եւ անցողիկ մի ուրախութիւն է: Ապա ի՞նչ կարող ենք ասել երբ անճառելի լոյսը տեսնենք, նրա ու մեր Արարչին տեսնենք, անհամեմատելի բարի Աստծուն՝ որ սուրբ անձերին լիացնում է շնորհներով, եւ նրանց պարգեւում է անսահման բարիքների վայելքները, անվախճան երանութիւններն ու անսպառ ուրախութիւնները:
Քանզի անհնար է համեմատելիներով խօսել անճառելիների կայանների մասին: Բայց սրտով սուրբ ու մարմնի անդամներով անարատ եղողներին՝ Քրիստոս երեւելի է դառնում աննկարագրելի ձեւով:
Բայց երբ հոգուով ու մարմնով ոտից գլուխ անսուրբ են լինում՝ ապա նրանց մարմինը սրտից վերացնում է նրա գործունէութեան հանգամանքները: Որովհետեւ ինչպէս Տէրն է ասում312՝ մարդու սրտի՛ց են ելնում չար խորհուրդների չարիքները, եւ պղծւում է մարմինը:
Դրա համար ասում է313313. Մատթ. ԺԷ 19 (ԺԵ 19 - Անթ.): . «Եթէ աչքդ կամ ձեռքդ կամ որեւէ այլ անդամդ գայթակղեցնի քեզ՝ ապա կտրի՛ր այն ու հեռացրո՛ւ քեզանից»:
Այս հրամանը ո՛չ թէ անդամներն է հատել տալիս՝ այլ այդ ախտերը աշխուժացնող ցանկութիւնը, որը նրանցում գործում է անձը կորստեան մատնելու համար: Որովհետեւ պոռնկութիւնը հրահրողն է անշէջ հուրի՝ նրա բոլոր չարիքներով հանդերձ:
Երբ որ Փրկիչն ուզեցել է Առաքեալներին աշխարհ ուղարկել՝ որ ճշմարտութեան Բանը սերմանեն հաւատացեալների մտքի հանդերում, եւ նրանց բերեն ուղղութեան կարգին՝ հրամայել է նախ նրանց մէջից խլել ցանկութեան բոյսերի փուշը, այսինքն մարմնի ու մտքի կամեցողութիւնը՝ եւ հնազանդեցնել Աւետարանին: Եւ միայն դրանից յետոյ սերմանել աւետիսը, ու հրաւիրեալներին հրաւիրել խոստովանութեամբ ապաշխարելու՝ որ հաշտուեն բոլորիս Արարչի հետ: Որպէսզի Աւետարանի քարոզութեանն հնազանդողներին արժանացնեն Տիրոջ կենդանի յոյս-իմացականութեան սուրբ երախիքներին՝ որ ժամանեն յաւիտենական կենաց օթեւան, Յիսուս Քրիստոսի մօտ:
Եւ ժողովներում Առաքեալները314314. Մատթ. Ե 29: սոյն խնդրի առնչութեամբ նախ այս են աւանդել հրեաներին ու հեթանոսներին՝ որոնք նախընտրել են հեռանալ պոռնկութիւնից, հեղձելուց316316. Կենդանիներին խեղդելուց յետոյ ուտելուց: եւ արիւն յեղելուց:
Ովքեր կատարում են այս բարի գործերը՝ անձնապէս ստանում են թէ՛ ներկայի եւ թէ՛ ապագայի զօրութիւններըԾ-3030. Թէ՛ մարմնական ու հոգեւոր զօրութիւնները այս կեանքի ընթացքում, եւ թէ՛ Աստուածային զօրութիւնները՝ հանդերձեալում: :
Նախ սկիզբը իրենց պոռնկութեա՛ն վերացումը պէտք է իրականացնեն՝ որպէսզի դրա բազմաթիւ ոստերն ու վնասները խափանուեն. պէտք է արգիլեն մեռելոտի եւ արիւն ուտելը՝ որպէսզի մտաբերեն հետեւանքները սպանութեան, որ այդ էլ խափանուի: Որպէսզի հնազանդութեամբ նուաճուածները առնեն սրբութիւն, պարկեշտութիւն ու խոհականութիւն՝ եւ հաւատքով ընտանեցուածները մտնեն խոստացուած բարիքների աւետիսներից ներս:
Եւ պէտք է ատեն բոլոր դժնդակութիւնները, ու հեռացնեն անվախճան տանջանքների սպառնալիքները՝ որոնք Տիրոջ կողմից պատրաստուել են անսուրբների եւ պոռնկութեամբ պղծուածների համար: Որովհետեւ եթէ մեռելոտի ուտելու եւ անասունների արիւնն ըմպելու մէջ եղկութիւն ու թշուառութիւն կայ՝ ապա Արդար Դատաւորը ինչքա¯ն պատիժներ պատրաստած է լինելու նրանց համար, ովքեր իրենց ազգակիցներին են վտանգում նեղութիւններով, ու ճնշում են նրանց ոգիներն ու մարմինները զանազան վտանգներով ու դառն տանջանքներով՝ նաեւ մահովԾ-3131. Մեր կարծիքով խօսքը «ժառանգական» հիւանդութիւնների մասին է՝ որոնց պատճառն է տրուել, եւ որոնցից տուժուելու են «ազգակիցները», ժառանգները: :
Եւ Առաքեալն ասում է317317. Ա. Կորնթ. Զ 9: . «Մի՛ խաբուէք եղբայրներ. ո՛չ պոռնիկները, ո՛չ շնացողները, ո՛չ իգացեալները, ո՛չ արուագէտները323323. Արուամոլները: , ո՛չ գողերը, ո՛չ սպանողները եւ ո՛չ էլ նրանց հետ եղողները չե՛ն ժառանգելու Աստուծոյ արքայութիւնը»՝ այլ անշէջ հուրը: Ըստ մարգարէի318՝ «Նրանց հուրը չի՛ շիջանելու, նրանց որդը չի՛ վախճանուելու»:
Քանզի պատուական է՝ ասում է319319. Եբր. ԺԳ. 4: , ամուսնութիւնն ու անարատ անկողինը՝ բայց նախապատիւ է կուսութիւնը:
Այլեւ թէ՝ Աստուած դատելու է պոռնիկներին եւ շնացողներին։
Դարձեալ ասում է320320. Ա․ Կոր․ է 26 (Գ 16 - Անթ)։. «Դուք Աստուծոյ տաճար էք՝ եւ Աստծոյ Հոգին բնակւում է ձեր մէջ», այսինքն՝ անարատ էք աղտոտութիւնից:
«Որովհետեւ Քո տաճարը սուրբ է՝ սքանչելի արդարութեամբ», ասում է Դաւիթ321321. Սաղմ․ ԿԴ (ԿԵ) 6 – Անթ․։: «Եւ եթէ որեւէ մէկը Աստուծոյ տաճարը ապականի՝ Աստուած էլ նրան կ՛ապականի. որովհետեւ սուրբ է Աստուծոյ տաճարը, եւ դա դուք էք՝ կամակոր ու կեղտոտ ազգերի մէջ»322322. Ա․ Կորն․ Գ 16 (17 – Անթ․)։:
ԹԷ ինչպէ՞ս Աստուծոյ ջրհեղեղովն ապականուել է երկիրը՝ որ մինչ այդ ապականուել է մարդկանց գէջ պղծութեամբ: Եւ մենք ինչպէ՞ս չենք երկնչում՝ երբ այդպիսի մեղքերի համար Տիրոջ բարկութեան վկայութիւնն ունենք, համաշխարհային կորուստը ջրհեղեղով: Այլեւ ունենք Սոդոմն ու Գոմորը՝ որոնց բնակիչները բռնուել են զազիր ախտերով ու ջերմով, ու դրա համար հրով ու ծծմբով տոչորուելով324324. Տոչորել բայի արմանտը նոյնական է անգլ․ «touch»=կպնել, կպչան բառի հետ։ սատա՛կ են եղել իրենց հինգ թագաւորների պղծուած տներով ու ամբողջ երկրով:
Գիջութեանն ու պղծութեանն հասցուած այս երկու հարուածները որպէս վկայութիւն է տուել մեզ Աստուած՝ լինելիք ահաւոր դատաստանին համար, որով Իր այցելութեան պատժելու է բոլոր պիղծ ազգերին:
Քանզի ինչպէս որ Նոյի օրերում էին՝ ասում է Տէրը323323. Արուամոլները: , երբ կիներ էին առնում եւ նրանց համար այր էին դառնումԾ-3232. Սոյն նախադասութիւնը առնջւում է Սուրբ Գրային հետեւեալ խօսքին -«Երբ մարդիկ երկրի վրայ շատնալ սկսան ու իրենց աղջիկներ ծնան, Աստուծոյ որդիները մարդոց աղջիկներուն գեղեցիկ ըլլալը տեսնելով՝իրենց ընտրածներէն իրենց կիներ առին»: Արդարեւ, «Աստուծոյ որդիներ» կոչուածները տիեզերքից առաքելութեամբ երկիր առաքուած հրեշտակազուն հսկաներն են եղել, որոնք երկրի վրայ յետագայոմ արարուած հողածին Ադամին եւ նրա սերունդներին կոչել են «մարդկանց որդիներ»: Հրեշտակազուններին արգելուել է մարդկանց աղջիկների հետ սեռական յարաբերութեան մէջ մտնել, որովհետեւ իրենցից իւրաքանչիւրն եկել է իր կնոջ հետ, ուստի այլ կանանց կարիքը չեն ունեցել: Սակայն նրանք խախտել են պատուիրանը, բազմակնութիւն են կիրառել ու պոռնկացել են: Այս իրողութիւնը անտեսելու պարագայում՝ յիմարութիւն է ստացւում, որովհետեւ մարդկանց որդիները իրաւունք ունէին ամուսնանալու եւ ընտանիք կազմելու, երբ Աստուծոյ խօսքը այդ է հաստատում. «Բազմացէ՛ք եւ լեցուցէ՛ք երկիրը»: Մինչդեռ Սուրբ Գրոց աշխարհաբար օրինակում նախադասութիւնը թարգմանել են. «Քանզի ինչպէս էին այն օրերը ջրհեղեղէն առաջ՝ կ՛ուտէին, կը խմէին, կին կ՛առնէին ու էրկան կու տային՝ մինչեւ ջրհեղեղը եկաւ ու ամենքը վերցուց»: Արդեօ՞ք Աստուծոյ կողմից արգելուել ու մեղք է համարուել ուտելը, խմելը, կին առնելը, աղջիկ ամուսնացնելը… եւ մենք՝անտեղեակ ենք: , եւ ա՛յդ ուրախութեան մէջ էին վայելք գտնում՝ երբ ջրհեղեղն եկաւ ու կորստեան մատնեց բոլորին առհասարակ:
Նոյնպէս եւ Ղովտի օրերում՝ երբ փափկութեան եւ ամեն տեսակ ուրախութիւնների մէջ, նաեւ անառակ ցանկութիւնների մէջ էին վայելքներ գտնում՝ երբ Տէրը Ղովտին հանեց այնտեղից, եւ մնացեալներին հրով այրեց առհասարակ:
Բայց դուք լո՛յս էք Տիրոջ համար՝ ձեր սրբութեամբ:
Խաւարի գործերը խաւար են լինում՝ ասում է326326. Եփ․ Ե 8։, որոնք լոյս չեն տեսնում: Իսկ մեղքերի խաւարից զերծեալը՝ սո՛ւրբ լոյսի մէջ է երեւում: Դարձեալ ասում է327327. Ա․ Կորնթ․ Զ 15-16 (16 – Անթ․)։. ով որ պոռնիկի՛ է մերձենում՝ նրա հետ մի մարմին է լինում, որովհետեւ մեղքը գործում են միացեալ մարմնով: Քանզի չարիքը ընդհանրական է լինում գործելով, խօսելով, տեսնելով, լսելով՝ եւ այլ ձեւի բոլոր խծբծանքներով:
Եւ ով որ միայնակ է մերձենում Տիրոջ՝ նրա հոգին ընկղմւում է կենդանի սրբութեան մէջ: Որովհետեւ սրբելով իր մարմնի անդամներն ու հոգին՝ նա միաւորւում է Քրիստոսին, որ ապրի հաւատով ու ճշմարտութեամբ. եւ լինում է սուրբ անդամը Քրիստոսի՝ իր բոլոր առաքինութիւններով հանդերձ: Հետեւաբար կարող է ասել՝ թէ մարտնչո՛ւմ է թշնամու դէմ:
Արդ, Քրիստոսի զօրութեանն անդամակցողը կ՛ուզենա՞յ պոռնիկի անդամը լինել328328. Ա․ Կորնթ․ 15-16 – Անթ․։. քա՛ւ լիցի սրբութիւնները ենթարկել անմաքրութեան: Ծ-3333. Սրբութիւնը չի մատնւում անմաքրութեան, այլապէս՝ չի կեղտոտւում:
Պօղոս բազմաթիւ անգամներ վտանգի է ենթարկել պոռնիկին՝ նրա պղծութեան համար: Նրան խրատել ու մատնել է330330. Յանձնել է։ սատանայի ձեռքը՝ որպէսզի նրա մարմինը սատակ լինէր, իսկ ոգին ապրէր՝ ստոյգ զղջմամբ ճնշելով մարմինը329329. Ա․ Կորնթ․ Ե 5։. եւ ինքն իր հուրը հանգցնէր պնդութեան պահքով, ու աղօթքներով հրահանգէր խնդրուածները սրբութեամբ լցնել՝ ինչի համար հանդէս էր եկել:
Որովհետեւ պոռնկութեան պատճառով զանազան անօրինութիւններ են մուտք գործում երկիր331331. Նաեւ՝ մարմնի մէջ։. քանզի պոռնկութիւնը բազմաչար է՝ եւ չի յագենում ցանկութեան ախտերից: Դրա համար Առաքեալը մեզ ուսուցանում է եւ սպառնալիքներով է խրատում՝ որ փախչե՛նք այդպիսի ախտերից ու պղծութիւնից, որոնց հետեւանքը կորուստ է լինում:
Քանզի ասում է330330. Յանձնել է։. «Մի՛ պոռնկացէք ինչպէս հրեաներից ոմանք՝ որոնցից քսան եւ չորս հազարը իրենց պոռնկութեան պատճառով կորել են մի օրում, սատակիչի միջոցով»: Որովհետեւ պատահական մի անիրաւ չէ Աստուած՝ որ Իր բարկութիւնն է թափել նրանց վրայ, քանզի Նա գիտի ամե՛ն ինչ:
Դրա համար էլ իշխանաւորներին հասանելիք հարուածները Նա ուղղել է հաւաքուածների վրայ՝ որովհետեւ նրա՛նք են եղել կորստեան որդիները, մեղքերի պատճառը՝ թէպէտ եւ մեղանչել են իշխանաւորներից ոմանց հետ:
Ինչպէս եւ մարգարէն է ասում331331. Նաեւ՝ մարմնի մէջ։. «Անձը ինչով որ մեղանչի՝ նոյն սխալից338338. Մեղքից։ էլ կը մեռնի». թէպէտ ասում է332332. Ա․ Կոր․ Ժ 8։. «Հայրերը ազոխ կերան՝ որդիների՛ ատամները փչացան»:
Որովհետեւ պատահում է, որ ոմանք մեղքերի մէջ են վախճանւում՝ առանց ապաշխարութեան339339. Եւ հիւանդ են ծնւում։: Այդ օրինակով մարգարէն ցոյց է տուել՝ որ Աստուծոյ իրաւունքներին չկայ մոռացում, եւ պահպանւում է աւետուած արդարութիւնը սուրբերի համար, իսկ անօրէններին էլ սպառնալիքների արհաւիրքը՝ որպէսզի մեղաւորների որդիները երկիւղեն ու չանեն մեղքեր ինչպէս իրենց հայրերը, այլ իրենց արդարութեամբ՝ ազատուե՛ն սպառնացող բարկութիւնից ու ապրեն:
Քանզի այն որդին որ ատում է իր հօր ամբարշտութիւնը եւ արդարութիւն է անում՝ ամբողջական է ապրելու, ասում է Տէրը337337. Եզեկ․ ԼԳ 7 (7, 8 – Անթ․)։:
Եւ մի՛ փորձեք Տիրոջ զօրութիւնը, եւ կամ նրանից մի՛ տրտնջացեք ինչպէս ոմանք՝ որոնց սատկեցրել է338338. Մեղքից։ օձը:
Որովհետեւ վարդապետութեան ուսմունքը մեզ խրատում է ուղիղ լինել, զանազանել լաւը վատթարից, եւ սրբութիւնը պահել ըստ արդարութեան օրէնքների եւ ըստ Աւետարանական լուսաւորութեան՝ թէ՛ խորհրդածելիս, թէ՛ խօսելիս եւ թէ՛ գործելիս, ազատուելու համար անօրէններին ու պիղծերին հասանելիք բարկութիւնից, եւ մաքո՛ւր կանգնելու Քրիստոսի առաջ՝ ժառանգելու համար Նրա անպատմելի բարիքները:
Այլեւ վերակացուներին է խրատում՝ որ չհեղգանան340340. Չծուլանան։ պատմել Տէր Աստուծոյ սպառնալիքների մասին: Քանզի մարգարէի բերանով ասում է339339. Եւ հիւանդ են ծնւում։. «Քեզ դիտորդ341341. Վերահսկիչ։ նշանակեցի՝ որպէսզի յայտնես մեղանչողին թէ մահո՛վ է մեռնելու եթէ մեղանչի. բայց եթէ լսի քեզ՝ ապրելո՛ւ է: Այդպիսով դու էլ ես փրկուելու: Իսկ եթէ չյայտնես սպառնալիքների մասին՝ ապա երբ սուրը գայ եւ բարկութիւնը, նրա արիւնը քեզանից եմ պահանջելու»: Որովհետեւ մեղաւորները իրենց յոյս-իմացականութեամբ կարող էին ողոքանքներով343343. Աղաչանքները։ ուղղուել աւետիսների երանութիւններին՝ կամ էլ հարուածների, վիշտերի եւ նեղութիւնների սպառնալիքներին այստեղ երկրի վրայ, իսկ ահեղ օրում՝ մեղաւորներին ու անհնազանդներին հասանելիք սպառնալիքներին:
Որովհետեւ կարծես հրեշտակներ լինեն Աստուծոյ հրամանները՝ որոնք իշխանութեան կողմից առաքւում են բոլոր արարածներին, երկնաւորների շարքից հրեշտակային զօրքերին, իսկ երկրաւորների շարքից մարդկանց ազգին՝ որ մեր նեղութեան թէ անդորր պահերին Իր Սիրոյ Տէրութիւնից առնենք մեզ համար շահաւորն ու պիտանին, եւ անխզելի լինենք ճշմարտութեան աւանդներից, որ մաքուր վարք ցուցաբերենք Իր Տէրութեան հանդէպ թէ՛ մարմնով ու թէ՛ հոգուով, եւ երախտաւոր344344. Արգասաւոր: լինենք՝ որ Նրա ամենաշահ դարմաններով ապրեցնենք մեզ, ու փրկենք մեր ընկերների կեանքը: Այլեւ Աստուծոյ ճշմարիտ արուեստները վերցնենք մշակելու, եւ Նրա բարերար կամքին հաճելիներն անելով՝ Նրա արբանեակը լինենք, եւ երկրային կեանքը վայելենք Սուրբ Հոգու պարգեւած շնորհներով:
Որովհետեւ մեղքերից ազատուածները՝ միշտ արդարութիւն են պտղաբերում իրենց սրբութեամբ ու մեծ համբերութեամբ: Քանզի միայն այդպէ՛ս կարող ենք ժառանգաւոր դառնալ Սուրբ Երրորդութեան աւետածներին:
Այլեւ Տիրոջ լաւութեան վկայութիւններն են մեզ աւանդուել նրանց կողմից՝ ովքեր իրենց անձնիշխան կամքով ընդունել են Սուրբ Հոգու վարդապետութիւնը: Ինչպէս մարգարէների, Առաքեալների եւ վարդապետների գրածները՝ որպէսզի ճանաչենք Աստծուն, Երախտաւորին, Արդարին, Բարերարին, Սուրբին, Ճշմարիտին՝ եւ մերժելով հեռանանք դժնդակ վարքերի, ապախտաւորի, անխրատի եւ անհաւանի անխտիր անօրինութիւններից՝ եւ վերջնականօրէն սրբենք մեր մտքից ու մարմնից վնասակար ամբարշտութիւնները:
Նաեւ Պարսիկներն ու այլ խուժադուժ ազգերը՝ որոնք չգիտեն Աստուածային օրէնքները, բնականաբա՛ր են գործում օրէնքներով՝ ըստ Առաքեալի խօսքին343343. Աղաչանքները։, եւ դատաւորների միջոցով են պատժում պիղծերին ու անիրաւներին:
Նաեւ բոլոր չարագործները՝ ստախօսները, սուտ երդուողները, նենգաւորները, գողերը, սպաննողները, շնացողները, կախարդները, դիւթողները, եւ այլ բազմատեսակ մեղք գործողները՝ միշտ ստանում են իշխանների ու դատաւորների սպառնալիքները: Նրանց խոշտանգում են բանդերով345345. Ֆալախկայով, կամ մի գուցէ բերնի կապերով: ու երկաթեայ կապանքներով, եւ պէս-պէս տանջանքներով հասցնում են մահուան՝ որպէսզի մնացեալները երկիւղեն ու ետ կանգնեն անկաշկանդ անօրինութիւնից:
Եւ որոնք որ խրատւում են ու միամտութեամբ հաստատւում են թագաւորի կարգ ու կանոնի մէջ, ու հպատակւում են նրան՝ նրանց շնորհում է փառք ու պատիւ, եւ ազատութեան պարգեւներ:
Նոյնօրինակ են եւ Յոյները՝ որոնք իրաւունքները գրաւոր են կարգաւորել: Նրանք օրէնքի երախտաւորներին ու մտերիմներին պատւում են պարգեւներով ու մեծարանքով՝ իսկ անօրէններին, անհնազանդներին, ամբարհաւաճներին, անառակներին ու պիղծերին նեղում են պատուհասներով, պատիժներով եւ դառն նեղութիւններով՝ որ խրատուելով հեռանան մեղքերից, եւ ամեն օր բարին գործեն՝ որպէսզի աշխարհը չվրդովուի անիրաւութիւններից, այլ խաղաղութիւն եւ շէնութիւն տիրի:
Նոյնպէս եւ բոլոր այն ազգերը՝ որոնք չեն ապրում Աստուծոյ արդար դատաստանի իրաւունքներով, բայց ունեն իրաւունքները դատաստանով ու խրատներով կարգաւորողներ՝ որպէսզի չլինեն ամբոխային յուզումներ ու մարտեր:
Եւ արդարութեան իրաւունքները երկու լեզու ունեն. մէկը՝ երբ իրաւախոհները յարգւում ու պատւըւում են աւետիսներով ու պարգեւներով, միւսը՝ երբ անիրաւներն ու ապախտաւորները պատժւում են սպառնալիքներով ու զանազան նեղութիւններով:
Քանզի չկան ազգեր՝ որ չունենան իրաւունքի դատաւորներ: Եւ աշխարհի շէնութեան եւ շինութեան այս բոլոր կարգերը Տիրոջ կողմից են կարգուել մարդկանց ազգի համար՝ ըստ Նրա նախախնամութեան, հակառակ որ նրանք չե՛ն ճանաչում Աստծուն, եւ չեն փառաւորում կամ գոհունակութիւն յայտնում Նրան. քանզի չեն խնդրում Աստուծոյ զօրութիւնն ունենալ գիտութեան մէջ, այլ նանրանում347347. Սահմանափակում են: են իրե՛նց խորհրդածութիւններով՝ եւ խաւարում են անմտութեամբ346346. Հռ. Ա 21: :
Սակայն Արարիչը չի անտեսում Իր արարածներին՝ որովհետեւ շնորհքով Հայր է, եւ Տէ՛ր՝ որ բոլորին է հրաւիրում Իր արքայութեան:
Արդարեւ, իրաւունքի եւ արդարութեան այս բոլոր կարգերը վկաներն են Աստուծոյ հոգեւոր օրէնքների՝ որոնք քարոզուել են մարգարէների միջոցով Սուրբ Գրքում, որպէսզի մարդուն մղեն իրաւունքներով առաջնորդուելու, եւ առաքինութիւն ցուցաբերելով փոխադրուելու անարգութիւնից փառքի, անցաւորների կարգից՝ մշտնջենաւորների կարգի, եւ երկրային լինելու փոխարէն՝ լինելու երկնային:
Պէտք է պատկառանք ցուցաբերել իրաւունքի եւ սրբութեան բոլոր կարգերին՝ ճշմարիտ հաւատքով եւ կենդանի սիրով: Եւ անբաժան պէտք է լինել Աստուծոյ կամեցողութիւնից՝ նեղութեան թէ անդորր ժամանակ:
Պէտք է նուաճել աշխարհի պատրանքները՝ եւ խաղաղարար սրբութեամբ հաստատուել յաւիտենական կենաց յոյս-իմացականութեան մէջ, հասնելու համար սուրբերի երանելի բնակարանին՝ եւ վայելելու սքանչելի փառքի աննկարագրելի բարիքները, անհամեմատելի վայելչութիւնները Ամենակալ Հօր անուշակ արքայութեան, եւ մեզ կեանք տուող Բարերար Որդու, եւ հաւատացեալներին նորոգող Սուրբ Հոգու, միասնական Սուրբ Երրորդութեան՝ որինն է փառքը յաւիտեանս. ամէն: